Issız Ada Radyosu Arşivi (Şubat 2018)

Naxatras - III
Yıl: 2018 Yunanistan
Tür: Psychedelic Rock, Stoner Rock
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: "On the Silver Line"

Flor - come out. you're hiding.

Yıl: 2018 ABD

Tür: Indie Pop, Synthpop

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "guarded"

Tonight Alive - Underworld

Yıl: 2018 Avustralya

Tür: Alternative Rock

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Temple"

The Beaches - Late Show

Yıl: 2017 Kanada

Tür: Indie Rock

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "Late Show"

 

Tartit - Abacabok

Yıl: 2006 Mali

Tür: Tuareg Music, Folk, World

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Ansari"

Atomic Blonde OST

Yıl: 2017 ABD

Tür: New Wave, Post-Punk, Industrial

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: George Michael - "Father Figüre"

Galatée - Sans Titre

Yıl: 2018 Rusya

Tür: Dream Pop, New Wave, Synthpop

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "Une Danse Bête"

 

The Ivy Walls - Pheromones

Yıl: 2017 ABD

Tür: Pop Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "The Knife"

Sir Robin & The Longbowmen - Sir Robin & The Longbowmen

Yıl: 2016 Almanya

Tür: Psychedelic Rock

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Sick Bang"

PatroMuzika - Vaveyla

Yıl: 2018 Türkiye

Tür: Instrumental Hip-Hop, Electronic

"F" Rate: 8/10

I.A.R. tavsiyesi: "Münzevi"

Lasten Hautausmaa - III

Yıl: 2018 Finlandiya

Tür: Alternative Rock

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Kraaterijärvi"

Simple Minds - Walk Between Worlds

Yıl: 2018 İngiltere

Tür: Pop Rock, Synthpop

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "In Dreams"

 

Tal National - Tantabara

Yıl: 2018 Nijerya

Tür: Afro-Funk, World

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Akokas"

Paella - Enceladus

Yıl: 2018 Rusya

Tür: Synthwave, Retrowave, Dreamwave

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Lonely Endless Flight"

 

Dirty Sidewalks - Bring Down The House Lights

Yıl: 2018 ABD

Tür: Indie Rock, Alternative Rock, Shoegaze

"F" Rate: 8/10

I.A.R. tavsiyesi: "Always"

 

 

Michel Legrand - Plays for Dancers

Yıl: 1967 Fransa

Tür: Easy Listening, Jazz Pop, Surf Pop

"F" Rate: 9/10

I.A.R. tavsiyesi: "Di-Gue-Ding-Ding"

Joe Satriani - What Happens Next

Yıl: 2018 ABD

Tür: Progressive Rock, Hard Rock

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Righteous"

 

Ninet - Paper Parachute

Yıl: 2017 İsrail

Tür: Alternative Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Superstar"

Swampbox - The Bomb 2018

Yıl: 2018 ABD

Tür: Alternative Rock, Hard Rock

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Coming Home"

VA - Where the Girls Are Vol. 9

Yıl: 2016 ABD/İngiltere

Tür: Pop, Soul

"F" Rate: 9/10

I.A.R. tavsiyesi: Ramona King - "Ballyhoo"

Elise LeGrow - Playing Chess

Torontolu soul, blues, R&B vokalisti Elise LeGrow, ilk albümü Playing Chess ile günümüzü güzelleştiren isimler arasına girdi. Direk mevzuya girersek, albüm isminin satranç oynamayla pek ilgisi olmadığını söyleyerek başlayabiliriz. 1950'de Chicago'da kurulan Amerika'nın en saygın müzik şirketlerinden biri olan, rhythm and blues, soul, gospel, rock & roll, caz türlerinde birçok klasiği bünyesinde barındıran Chess Records kataloğundan seçilen 11 şarkının coverlandığı albüm, bu türlerin hepsine uyum sağlayabilen leziz sesiyle Elise LeGrow'u takdim ediyor. Albümün yapımcıları soul efsanesi Betty Wright, S-Curve Records'un kurucusu Steve Greenberg ve stüdyo sihirbazlarından Michael Mangini şeklinde not düşülmüş. Hiç tanımadığım bu üç kişinin adını burada yazma sebebimi tam olarak bilemesem de, işinin ehli oldukları, öyle boş beleş isimlere omuz vermeyecekleri su götürmez olduğu için Elise LeGrow'un arkasında yer almalarındaki önemi vurgulamak diye özetleyebilirim. Amerikan soul tarihine yön veren derya deniz bir arşive sahip Chess Records'tan LeGrow için derlenen şarkılar da öyle herkesin harcı olmayan türden. Üstelik çoğu şarkı, orijinalinden çok farklı yönlere gitmek suretiyle albümün seyir zevkini arttırıyor. Tadı o çıtırtılı plaklardan çıkan orijinal bestelerin günümüze ulaştığında alacağı türlü şekillerden alternatifler sunuluyor.

Örneğin Bo Diddley'in Who Do You Love'ı müthiş bir modern funk blues çehresine bürünmüş şekilde açılışa konmuş. Chuck Berry'nin Pulp Fiction'ın efsanevi dans sahnesinde çalan şarkısı olarak tanıyıp sevdiğimiz You Never Can Tell'i, sözleri olmasa tanınmaz halde naif bir folk blues esintisine dönüşmüş. Aretha Franklin'in coşturduğu Rescue Me de daha yavaş bir ritme kendini bırakmış, bu haliyle de gayet orijinal bir vaziyete bürünmüş. You Can't Judge A Book By The Cover ve You Can't Catch Me gibi iki Diddley / Berry şarkısı da mash-up edilmek suretiyle albümün ışıltılı anlarından biri haline getirilmiş. Zaten öncesinde sadece bu dört şarkının asıl hallerini bildiğimden yorumlamam kolay oldu. Diğerlerini ilk kez Elise LeGrow'dan duymuş olmaktan da mutlu oldum. Bunlar arasında Searching For My Love, Going Back Where I Belong, Over The Mountain Across The Sea ve Can't Shake It beni orijinalleri dinleme yönünde baştan çıkardı. Dinleyince bu şarkılara bakışımın olumlu yönde olacağına, belki onların da LeGrow sayesinde başka diyarlara götürülmüş olabileceğine dair inancım arttı.

Albüme müzikal yönden katkıda bulunanlar arasında Questlove adını kullanan multi enstrümantalist (en çok da davulcu), DJ, prodüktör, müzik yazarı, az biraz oyuncu, The Roots grubunun bateristi Ahmir Khalib Thompson da var. Kendisi aynı zamanda albümdeki Long and Lonely Nights'ın sahibi olan Lee Andrews'ün oğluymuş ve bu şarkıda davul çalmış. Hatta yanında grubu The Roots'tan gitarist "Captain" Kirk Douglas'ı da getirmiş. Daha çok Sharon Jones ile çalışan The Dap-Kings de bu güzel albümün konukları arasında. Fakat bu kadar insanın arasında başrol tabii ki her yola gelen sesi ve ilk albümü olduğunu asla hissettirmeyen olgunluğuyla Elise LeGrow'a ait. İnsanı zaman tüneline koyup 50'ler doo-wop sahnelerine, 60'lar kulüplerine, 70'ler soul matinelerine götüren, modern sounduyla günümüzde de bu müziğin cazip kılınabileceğini ispat eden LeGrow, o klişe duygu, güç, yaratıcılık üçlüsüne hakim olup, onların üzerine başka sıfatlar da ekleyebilen kaliteli yeni isimlerden biri. Şu sıralar onlardan fazla olmadığını düşünürsek pamuklara sarmamız gerekenlerden biri. Kendi şarkılarını yapar mı bilmem ama kariyeri boyunca Chess arşivine takılsa o bile yeter.

1. Who Do You Love ? (Bo Diddley)
2. Hold On (The Radiants)
3. You Never Can Tell (Chuck Berry)
4. Over The Mountain, Across The Sea (Johnnie and Joe)
5. Searching For My Baby (Bobby Moore & The Rhythm Aces)
6. Long and Lonely Nights (Lee Andrews & The Hearts)
7. Going Back Where I Belong (Sugar Pie DeSanto)
8. Rescue Me (Aretha Franklin)
9. You Can't Judge a Book by the Cover / You Can't Catch Me (Bo Diddley / Chuck Berry)
10. Can't Shake It (Etta James)
11. Sincerely (The McGuire Sisters)

Uffe Lorenzen - Galmandsværk

Baby Woodrose, Dragontears, On Trial, Pandemonica, Spids Nøgenhat adlı gruplarla 90'lardan bu yana rock müziğin altından girip üstünden çıkan, en fazla da Lorenzo Woodrose takma adıyla milenyumdan bu yana liderlik ettiği Baby Woodrose ile tanınan Danimarkalı usta müzisyen Uffe Lorenzen, bundan böyle kendi adıyla kayıtlar yapma, kendi dilinde şarkılar yazıp söyleme kararı almış bulunuyor. Garage ve psychedelic rock'ın Avrupa'daki en güçlü isimlerinden biri olan Baby Woodrose'un vadesini doldurup doldurmadığı tartışılır. Ama en son 2016 tarihli Freedom'ın vasatlığını düşünürsek, şanlı tarihin bir şekilde noktalanması iyi olabilir. Sebebi bu muydu bilemeyiz. Lorenzen'in ilk solo albümü Galmandsværk (Delilik Gösterisi) bu bitiş sonrası yeni bir sayfa. Normalde Baby Woodrose emeklisi bir müzisyenin bu geleneği sürdürmesi kuvvetli ihtimallerden biridir. Bir diğer ihtimal ise, kendini grubundan emekli eden bir müzisyenin, geleneğinin gereklerini unutmadan daha içedönük, dingin, biraz bezgin, biraz kızgın olması, rock müziğin akustik kanadını artık daha korunaklı ve farklı bir özgürlükte görmeye başlaması sayılabilir. İşte Lorenzen'in tercihi de bu yönde olmuş. Kendi içinde derinleşen, her birinin ayrı karakterde olduğu, ama yıllanmış Lorenzen birikimleri ile ortaya çıktıkları belli 10 şarkı Galmandsværk'i pırlanta gibi bir solo kılıyor.

Uffe Lorenzen, bu ilk solosunu Fas yakınlarındaki küçük bir volkanik ada olan Gomera'da tasarlıyor. Küçük bir odada, şarkı yazmak dışında hiçbir şey yapmadan 10 hafta geçiriyor. Bu deneyimi kendi cümleleriyle şöyle ifade ediyor: "Geçen kış birkaç aylığına seyahat etme fırsatı buldum. Vaktimi okyanusa bakmakla ve Danca şarkılar yazmakla geçirdim. Sanırım kendi metodumu buldum ve belki de hiç olmadığı kadar kişisel bir bakış açısı edindim. Kendi dilimde yazmak bir meydan okuma gibiydi. Ama dürüstçe kendini ifade etme hadisesinin, dürüst bir ambalaj da gerektirdiğini hissettim. Bu yola çıktığımızda aslında Danimarka dışındaki insanlar için tasarlanmış olan Lorenzo Woodrose ismi, birden tuhaf biçimde suni geldi. Kendimi motive edebileceğim ve süreci ilginç hale getirebileceğim yeni yollar bulmak zorunda olduğum bir noktaya ulaştım. Rock davulları veya gitar soloları yerine akustik gitar ve vokalle, şarkıların ilk çıktığı haliyle kalmasını istedim. Bu da albümü çok farklı bir evrene götürdü." Yani sevgili Uffe Abimiz tipik bir "kendini bulma" özeti geçiyor. Fakat bu özeti kendi cümlelerinden ziyade, Galmandsværk şarkılarında hakkıyla hissediyoruz. Bunu hissedebilmek için tek kelime Danca bilmemiz de gerekmiyor.

Nakaratsız Dansker, tek bir düzlemde ilerleyen söyleniş şekliyle, en önemlisi de Galmandsværk atmosferine bizi buyur edişiyle hipnotik bir etki bırakıyor. Rimets Tyranni ve Ridset Plade aynı akustik düzenin hipnotize edici karakterini daha ana akım bir yöne taşıyor, hem bir folk havası, hem de fuzz gitarlar sayesinde Baby Woodrose selamı taşıyorlar. Flippertøs'daki flüt o kadar canlı ki, sanki Lorenzen şarkıda nadir bulunan bir kuş ile düet yapıyor. Hemen ardından gelen muhteşem På Kanten Af Verden, Lorenzen'in Fas tecrübesini en fazla örnekleyen parçalardan biri olarak albüme farklı bir yükselme yaşatıyor. Sitar ve tablaların bu Lorenzen evrenine kattığı coşku, şarkının sonlarına doğru Baby Woodrose garaj gitarının da dahil olmasıyla meseleyi saykodelik boyutlara taşıyor. Sang Om Merværdi, tempoyu biraz yükselterek Lorenzen'in Woodrose günlerinden kalma ateşli hallerinin nasıl akustikleştiğini de gösteriyor. Sırayı bozmadan ilerlediğimizde peşpeşe iki harika balad bizi bekliyor. Ny By ve Min Skygge adını taşıyan bu kahrolasıcalar, hele de bence Uffe Lorenzen'in yaşadığı bu benzersiz tecrübenin bir fragmanı olsa, orada çalınması gereken Min Skygge, müthiş bir yoğunluk, tutku, efkar, nezaket ve asalet taşıyorlar.

Sondan bir öncemizde yer alan Høj Som Et Højhus, tuşluların geride yarattığı türlü türlü gerilimin, Lorenzen'in bol ekolu vokaliyle arttırırılmak suretiyle, yine nakaratsız (ya da tamamı nakarat olan) bir ruh haliyle, sanki sıcak Fas'tan soğuk Finlandiya'ya dönüşün şarkısı gibi durmakta. Bu müthiş tansiyon yükselmesinin ardından finale geliyoruz ki, orada tüm zalimliğiyle pusuda olan Blues For Havet bekliyor. Ama onun zulmü, böylesi bir albümün indireceği son darbe için çok iyi bir seçim olmasından geliyor. Albüm için kullandığım onca tumturaklı sıfat, benim ona karşı duyduğum yakınlıktan ileri gelmekte. Oysa özünde 50'sine doğru ilerlemekte olan bir rockstarın artık bir yol ayrımına geldiği, kendini dinlemek için gittiği egzotik bir ülkede, kendini müzikal olarak dinlemek istediği vakit ortaya ne çıkacağını gördüğü mütevazi bir gerçeklik söz konusu. Bu samimiyet dinleyene de geçtiği zaman Galmandsværk'in çok özel bir içselleştirme potansiyeli taşıdığını fark ediyoruz. O farkındalık basitçe şarkı dinlemekten çıkıp, hızlı ve çılgınca yaşanmışlıkların soluklanış noktasındaki yalnızlık ihtiyacına fon müziği oluveriyor.

1. Dansker
2. Rimets Tyranni
3. Ridset Plade
4. Flippertøs
5. På Kanten Af Verden
6. Sang Om Merværdi
7. Ny By
8. Min Skygge
9. Høj Som Et Højhus
10. Blues for Havet

Shake Some Action! - Crash Through Or Crash

Shake Some Action! (aka James Hall diye de söylenebiliyor) dört kişilik bir indie rock, power pop grubu. Seattle'dan katılıyorlar. Son zamanlarda oralardan pek katılan yok. 2006'dan itibaren indie aleminde istikrarlı biçimde müzik yapmaktalar. 2017 tarihli Crash Through Or Crash ile birlikte 6-7 kadar albümleri bulunuyor. Bunlardan sadece 2014'te çıkan Catch The Sun'ı dinlemiş ve pek beğenmiş bir dinleyen olarak özellikle power pop denen hadisenin günümüzdeki en önemli temsilcilerinden biri olarak kabul edilmelerine ben ikna oldum. Colors Exploding ayda bir defa mutlaka "sabah kalkınca dile takılan şarkılar" listemin önemli müdavimlerinden olduğunu hatırlatır. Crash Through Or Crash ise, bugüne dek power pop namına bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar grup tanıdığım için onları ilk beşe (hatta en tepesine) koymama yetti. Dinledikçe serpilen, dokundukça etrafa saçılan, içtikçe açılan 14 şarkılık albüm, sanırım grubun en iyi albümü. Dinlemediğim öteki Shake Some Action! albümlerini harcamış gibi olmak istemezdim ama hangisi Crash Through Or Crash kadar iyi olabilir ki?

Gitar ve vokaldeki James Hall, tüm şarkıların yazarı da olduğu için grubun her şeyi. Diğerlerinin sadece birer eşlikçi olmasını istemediğinden başından beri Shake Some Action! adı altında müzik yapıyor. Bu albümün Colors Exploding şubesi The Only Way Is Up gibi duruyor. Ama onunla birlikte Whose Side Are You On?, Paraphernalia, Falling Into You, I Don't Think So, Bang Bang ve buraya şarkı ismi yazdığım saniyelerde fark ettiğim üzere listeyi uzatacak diğerleri her dinlememde bana yeni gibi gelen besteler. Hani şu tüm şarkılarına bayıldığım albümlerden. Belki biraz da power pop'un kulağa gelişi sebebiyle bütün Shake Some Action! albümleri aynı şarkıyı çalıyor diye düşünenler çıkabilir. Oysa birkaç defa dinlenmesi, dinlerken başka birşeylerle uğraşılmaması tavsiye edilir ki, işte o zaman şarkıların irili ufaklı farkları daha rahat anlaşılsın. Mesela bariz garajdan çıkma Shine A Light ve dream pop tınısıyla büyülü bir kapanış yapan Circle Of The Sun da aynı albümün yolcusu. "Güçlü Pop", Pop Gücü" ne dersin deyin, bu etiketi kim bulduysa Crash Through Or Crash gibi albümler için bulmuş. Bu güç, altyapısı pop olup da sadece gitarlarla güçlendirilmiş bir indie müzikten ibaret değil. James Hall gibi lafı dolandırmadan iyi şarkılar yazan ve onları sanki tek seferde dengeli bir enerjiyle kaydeden müzisyenlerden çıkma bir güç.

1. Waiting for the Sun
2. The Only Way Is Up
3. Shine a Light
4. Bang Bang
5. Secrets and Lies
6. Say What You Mean
7. Whose Side Are You On?
8. Starting Again
9. Paraphernalia
10. Under the Sun and the Moon
11. Falling Into You
12. I Don't Think So
13. It Goes Like This
14. Circle of the Sun