Elise LeGrow - Playing Chess

Torontolu soul, blues, R&B vokalisti Elise LeGrow, ilk albümü Playing Chess ile günümüzü güzelleştiren isimler arasına girdi. Direk mevzuya girersek, albüm isminin satranç oynamayla pek ilgisi olmadığını söyleyerek başlayabiliriz. 1950'de Chicago'da kurulan Amerika'nın en saygın müzik şirketlerinden biri olan, rhythm and blues, soul, gospel, rock & roll, caz türlerinde birçok klasiği bünyesinde barındıran Chess Records kataloğundan seçilen 11 şarkının coverlandığı albüm, bu türlerin hepsine uyum sağlayabilen leziz sesiyle Elise LeGrow'u takdim ediyor. Albümün yapımcıları soul efsanesi Betty Wright, S-Curve Records'un kurucusu Steve Greenberg ve stüdyo sihirbazlarından Michael Mangini şeklinde not düşülmüş. Hiç tanımadığım bu üç kişinin adını burada yazma sebebimi tam olarak bilemesem de, işinin ehli oldukları, öyle boş beleş isimlere omuz vermeyecekleri su götürmez olduğu için Elise LeGrow'un arkasında yer almalarındaki önemi vurgulamak diye özetleyebilirim. Amerikan soul tarihine yön veren derya deniz bir arşive sahip Chess Records'tan LeGrow için derlenen şarkılar da öyle herkesin harcı olmayan türden. Üstelik çoğu şarkı, orijinalinden çok farklı yönlere gitmek suretiyle albümün seyir zevkini arttırıyor. Tadı o çıtırtılı plaklardan çıkan orijinal bestelerin günümüze ulaştığında alacağı türlü şekillerden alternatifler sunuluyor.

Örneğin Bo Diddley'in Who Do You Love'ı müthiş bir modern funk blues çehresine bürünmüş şekilde açılışa konmuş. Chuck Berry'nin Pulp Fiction'ın efsanevi dans sahnesinde çalan şarkısı olarak tanıyıp sevdiğimiz You Never Can Tell'i, sözleri olmasa tanınmaz halde naif bir folk blues esintisine dönüşmüş. Aretha Franklin'in coşturduğu Rescue Me de daha yavaş bir ritme kendini bırakmış, bu haliyle de gayet orijinal bir vaziyete bürünmüş. You Can't Judge A Book By The Cover ve You Can't Catch Me gibi iki Diddley / Berry şarkısı da mash-up edilmek suretiyle albümün ışıltılı anlarından biri haline getirilmiş. Zaten öncesinde sadece bu dört şarkının asıl hallerini bildiğimden yorumlamam kolay oldu. Diğerlerini ilk kez Elise LeGrow'dan duymuş olmaktan da mutlu oldum. Bunlar arasında Searching For My Love, Going Back Where I Belong, Over The Mountain Across The Sea ve Can't Shake It beni orijinalleri dinleme yönünde baştan çıkardı. Dinleyince bu şarkılara bakışımın olumlu yönde olacağına, belki onların da LeGrow sayesinde başka diyarlara götürülmüş olabileceğine dair inancım arttı.

Albüme müzikal yönden katkıda bulunanlar arasında Questlove adını kullanan multi enstrümantalist (en çok da davulcu), DJ, prodüktör, müzik yazarı, az biraz oyuncu, The Roots grubunun bateristi Ahmir Khalib Thompson da var. Kendisi aynı zamanda albümdeki Long and Lonely Nights'ın sahibi olan Lee Andrews'ün oğluymuş ve bu şarkıda davul çalmış. Hatta yanında grubu The Roots'tan gitarist "Captain" Kirk Douglas'ı da getirmiş. Daha çok Sharon Jones ile çalışan The Dap-Kings de bu güzel albümün konukları arasında. Fakat bu kadar insanın arasında başrol tabii ki her yola gelen sesi ve ilk albümü olduğunu asla hissettirmeyen olgunluğuyla Elise LeGrow'a ait. İnsanı zaman tüneline koyup 50'ler doo-wop sahnelerine, 60'lar kulüplerine, 70'ler soul matinelerine götüren, modern sounduyla günümüzde de bu müziğin cazip kılınabileceğini ispat eden LeGrow, o klişe duygu, güç, yaratıcılık üçlüsüne hakim olup, onların üzerine başka sıfatlar da ekleyebilen kaliteli yeni isimlerden biri. Şu sıralar onlardan fazla olmadığını düşünürsek pamuklara sarmamız gerekenlerden biri. Kendi şarkılarını yapar mı bilmem ama kariyeri boyunca Chess arşivine takılsa o bile yeter.

1. Who Do You Love ? (Bo Diddley)
2. Hold On (The Radiants)
3. You Never Can Tell (Chuck Berry)
4. Over The Mountain, Across The Sea (Johnnie and Joe)
5. Searching For My Baby (Bobby Moore & The Rhythm Aces)
6. Long and Lonely Nights (Lee Andrews & The Hearts)
7. Going Back Where I Belong (Sugar Pie DeSanto)
8. Rescue Me (Aretha Franklin)
9. You Can't Judge a Book by the Cover / You Can't Catch Me (Bo Diddley / Chuck Berry)
10. Can't Shake It (Etta James)
11. Sincerely (The McGuire Sisters)