İngiliz surf rock ve cumbia grubu Los Bitchos gitaristi Carolina Faruolo ve Seattle dolaylarından bir saykodelik, garaj, blues rock grubu olan Night Beats gitarist/vokalisti Danny Lee Blackwell'den oluşan Abraxas, yepyeni bir proje. 2017-2020 yılları arasında Los Bitchos'ta yer alan Faruolo, birkaç tekliden sonra grup daha albüm yapmadan ayrılmış. Grubun bence 2022'nin en iyi albümlerinden biri olan Let The Festivities Begin!'de yer almamış bu yüzden. Şimdiye dek 6 albüm çıkarmış olan Night Beats hakkında ise son albüm Outlaw R&B dışında pek bilgim yok. Ama garajdan çıkma şeylere şans vermek törelerimizdendir, zamanla arayı kapatırız. Faruolo ve Blackwell okyanus ötesinden birbirlerini takip eden müzisyenler ve keşke bir gün beraber çalışsak ne güzel olur diye düşünüyorlar. Araya Covid girince, sosyalleşmenin sadece online yollarla mümkün olduğu o izolasyon ve belirsizlik dönemlerinde Abraxas'ın temelleri atılıyor. Müzikal anlamda her ikisi de rengarenk insanlar oldukları için, beraber yaptıkları müzik de onlara benziyor. Cumbia'nın tropikal ritimleri ve klasik chicha sanatçılarının psychedelic aromasıyla büyüyen Uruguay doğumlu İngiliz müzisyen Faruolo, "Danny'nin parçalarımdan birine ilk kez vokal eklediğinde hissettiğim duyguyu hatırlıyorum" diyor. “Kışın ortasında yağmurlu Manchester'da kanepemde oturuyordum. Play tuşuna bastım ve şarkı kalbimi hoplattı. Anında özel hissettirdi ve daha da önemlisi, ikimizin de mükemmel bir portresi gibi geldi” diye ekliyor. Bu tasvir çok önemli. Zira tropikal gibi görünse de, bence sanki yağmurlu bir Manchester'a daha yakın bir egzotik atmosfer var müziklerinde.
Danny Lee Blackwell, Monte Carlo'nun ilham perileri için “ormanlar, sisle kaplı nehirler, geceleri gizlenen panterler, ıssız alışveriş merkezleri, neolitik kaleler ve kumdan aşınmış duvarlarla dolu bir dünya” diyerek olayı şiirselleştirmiş. Bu müzikte ararsan o şiirselliği de az çok bulursun. Cumbia, surf, psychedelic, exotica, western, latin rock, psych funk, garage pop, Khruangbin, Manu Chao, Los Bitchos, her şeyden biraz biraz mevcut. Bu muhteviyat benim için kaliteli zaman anlamına geliyor. Blackwell kendi kayıtlarını California'da, Faruolo ise Manchester'da yapmış. Kendi odalarında, stüdyolarda ayrı ayrı yaptıkları kayıtları farklı ses mühendisleri yardımıyla önce teker teker şarkılara, sonra da Monte Carlo albümüne dönüştürmüşler. Şartlar elverişli olduğunda canlı performanslara da sıcak bakıyorlar. Gerçi albümü dinleyince canlı kaydedildiğini sanmak bile çok normal. Tarzlarının birbirine uzak olduğu düşünülse de, her iki müzisyenin özellikle saykodelik ve garaj temelli özgürlüklerini şarkı formatında sunuş biçimleri benzerliklerle dolu. Her ne kadar Faruolo ayrıldıktan sonra dinlemiş olsam da Los Bitchos müziğine, her ne kadar sadece son albüm Outlaw R&B'yi dinlemiş (ve çok beğenmiş) olsam da Night Beats müziğine duyduğum hayranlığı başka bir albümde iç içe görüp pekiştirme fırsatı verdiği için Abraxas bence çok doğru bir proje olmuş.
Abraxas'ın en belirgin özelliği olan psychedelic cumbia tadını ilk iki şarkı Sunrise State (Of Mind) ve Mañana ile aldıktan sonra o tadın üzerine yeni lezzetler, baharatlar, mezeler eklenmeye başlıyor. Mesela La Estampida gibi space disco / sci-fi cumbia benzetmesi yapılabilecek nefis bir şarkı albüme çok yakışmış. Zaten grubun psychedelic anlayışı içinde, gitar tonlarının sıklıkla kozmik bir ambiyans içinde salınışının keyfi sürülüyor. Bir başka parlak an yaratan Prismatic bu kozmikliğin tepesine western gökyüzü yerleştiriyor. Dans etmemek, cumbia dansı bilmeyenler için oraya buraya sallanmak, emprovize dans figürleri çıkarmamak elde değil. İkinci yarı şimdilik biraz kendini tekrar eden şarkılardan oluşuyor görünse de, dinledikçe filizlenecekmiş gibi durdukları belli. Albümün en iyi şarkılarından ikisi olan Sultan ve kapanışı yapan Göbekli Tepe ise, adlarından da anlaşılacağı üzere Anadolu psych-rock motifleri taşıyan, Abraxas'ı yükselten besteler. Monte Carlo, bütün olarak çok iyi bir albüm. Bu bütünlük, içinde huzur, coşku, tazelik, aynı zamanda nostalji taşıyor. Bu projenin devamı gelir mi, Faruolo ve Blackwell fiziksel olarak yan yana gelip stüdyoya girer mi bilemiyoruz. Ama dileğimiz budur.
1. Sunrise State (Of Mind)
2. Mañana
3. Sultan
4. Monte Carlo
5. La Estampida
6. Hourglass
7. Prismatic
8. Yes
9. Golden
10. Fıji
11. Shapeshifter
12. Göbekli Tepe
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder