Karşınızda 2023'ün en iyi albümü. Kendisini bir tane bile yıl sonu en iyiler listesinde görmedim. Anlamıyorum, bu dünya nereye gidiyor? 50, 100, 200 albümlük listeler yapıyorsunuz ve Third Vibration albümü hiçbirinde yok. Tabii gözden kaçırdıklarım varsa onları tenzih ederim. Balthazar Aguirre (vokal, gitar, perküsyon), Johanna Mercuriana (bas guitar, vokal), Santiago Lizcano (davul) üçlüsünden oluşan Kolombiyalı BALTHVS'ın üçüncü albümü Third Vibration harikulade bir tecrübe. Neden en iyi olduğu detaylarına geçmeden önce Kolombiya'dan pek fazla isim tanımadığımı belirtmem gerek. Kendi arşivime baktığımda bugüne kadar sadece Juan Esteban Aristizábal Vásquez ya da müzisyen adıyla Juanes isimli latin pop rock şarkıcısının 2021 tarihli Origen albümünü dinlemiş, 6/10 vermişim. O albümden şu an tek bir şarkı bile hatırlamıyorum. Zaten Kolombiya müziği denilen şey çoğunlukla latin öğelerin yoğunlukta olduğu pop, rock, funk, bossa nova, cumbia bileşenlerinden oluşuyor. Bu tornadan çıkmış şarkılar da hep birbirine benziyor, rutin ve sıkıcı bir türe dönüşüyor. Putumayo Presents: Colombia tarzı bir sürü albümden bu rezil çıkarımı yapmak olası.
BALTHVS de yukarıda saydığımız türlerden etkilenmezse olmaz bir grup. Genlerini asla inkar etmiyor. Zira genlerin inkar edilebilir olanları mevcut. Ama o kadar içten, gizemli, özgür, otantik zihinlerden çıkma bir müzik dinliyoruz ki, ilk defa duyduğumuz bir şey olmayabilir ama çok sık da duyduğumuz söylenemez. Psychedelic rock, funk, neo-psychedelia, exotica, cumbia ve daha zorlasak başka şeyler de çıkacak enfes bir karışımın şarkılara bölünmüş suretleri. Hüznün, dansın, huzurun, esrarengizliğin silüetleri. Daha ilk şarkı All Is One biter bitmez çok iyi bir albümle karşı karşıya olduğumu anladım. Gecesi şehir ışıklarına karışmış bir psychedelic rock üstüne Johanna Mercuriana'nın dream pop vokali muazzam gitmiş. Komorebi hemen hemen aynı formülün bu defa Balthazar Aguirre'nin dream pop vokaliyle tatlandırılmış versiyonu. Bazı albümlerin takım kaptanı vardır. Liderlik vasıfları taşırlar, oyun kurarlar, dümenden sorumludurlar vs. Bana öyle gelir diyelim. Bu albümde Ashes bu duyguyu verdi. Diğer şarkılardan iyi olduğu için değil, güzel bir BALTHVS özeti olduğu veya istediğin zaman akışına kapılma konforu sunduğu için belki.
Albüm yolculuğumuz devam ederken karşımıza iki dakikalık enstrümantal Famagusta Port çıkıyor. Martı seslerini duyar duymaz şarkı bizi bir vapura koyuyor. Üstümüze de puslu ve hafif yağmurlu gökyüzünü yerleştiriyor. Balthazar kardeşimiz gitarı eline alıp 70'ler düğün salonlarımızı, 80'ler yaz akşamlarımızı ya da 90'lar loş öğrenci evlerimizi andıran bize ait bir şarkı çalıyor. Gitarın şarkı söylediği enstrümantal bir sarhoşluk bu. Ardından gelen Ojos Verdes, ilk 20 saniyesindeki girişle o nostaljik efkarı devam ettirip bizi dağıtacak diye beklerken birden şahane bir bossa novanın kıvrak ezgi ve ritimlerine düşüyoruz. Her bir şarkıda başka türlerin BALTHVS'çasını duydukça başımıza daha neler gelecek diye şarkıdan şarkıya geçmeyi sürdürüyoruz. Yolda rastladığımız Feelin' Blue ve hemen peşindeki enstrümantal Sun In Gemini sadece psychedelic funk diye anlatmaya gücümün yeteceği bal gibi, reçel gibi şarkılar. Kapanışta bir de Nakuma Version olarak karşımıza çıkacak olan Pajaro de Cumbia, adından da anlaşılacağı üzere cumbia zamanının geldiğini Johanna'nın o serin vokaliyle duyuruyor. Cosmic Boogie ise kederi ve neşeyi bir potaya sokabilen BALTHVS müziği bir disko topuna dönüşseydi nasıl olurdunun cevabı adeta.
Third Vibration nostaljisi çok güçlü albümlerden. Hayatımızın belli bir döneminde hatırlama ve unutmayla daha fazla imtihan yaşıyoruz. Küçük detaylar, görüntüler, kokular, sesler hemen minik geçmiş fragmanları yaratıyor. Yaşlanıyoruz, yaşlandıkça bazı şeyleri hatırlayamamak canımızı sıkıyor. Kolayca hatırlayınca da çocukluğumuza, gençliğimize, onyıllar öncemize olan özlemimiz depreşiyor, içimiz eziliyor. Balthazar Aguirre'nin gitarı gibi ufak denk gelişler zihnimizdeki kimi kapıları birden açıveriyor. Geçmiş coğrafyasından irili ufaklı parçalar, nasıl işlediğini anlamadığımız biçimde o kapıdan içeri sızıyor. O coğrafya tüm insanlığın ortak mecrası. BALTHVS'ın Kolombiyasıyla, bizim Anadolumuz arasındaki sınırlar kalkıyor. ABD, Afrika, Asya diye bir şey kalmıyor. Herkes her yerden, her kıtadan kendine ait parçalar bulabiliyor. Al işte, küçücük Famagusta Port'un yaptığını hangi psikiyatri seansı başarabilir? Kolombiyalı Balthazar bir yerlerde gitarını çalıp kaydediyor, o kayıt gelip binlerce kilometre ötedeki beni ufka bakarken yakalayıp geçmişimin kim bilir hangi şehirlerine, hangi hatıralarına götürüyor. Geçmişin uyuduğu zihnimimzin karanlık köşeleri, Third Vibration gibi albümlerin önümüze koyduğu küçük el fenerleri sayesinde kısa süreliğine de olsa aydınlanıyor.
1. All is One
2. Komorebi
3. Ashes
4. In Plundered Dreams
5. Famagusta Port
6. Ojos Verdes
7. Feelin' Blue
8. Sun in Gemini
9. Pajaro de Cumbia
10. Cosmic Boogie
11. Pajaro de Cumbia (Nakuma Version)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder