"Deneysel elektronik müziğin yeni prensesi" gibi bir övgü cümlesini zerre kadar ciddiye alıp şu albümü dinlemezdim normalde. Albüm etiketine sadece indie pop / electropop yazan bir site sayesinde şans verdiğim Camilla Sparksss albümü Brutal, kendimi tanıyamadığım biçimde beni içine aldı ve albüm sonuna kadar orada tuttu. Gerçi bazı anlar çıkmak istedim ama albümün tuhaf ve gizemli atmosferi buna izin vermedi. Mesela ilk şarkı Forget ile bunun "experimental" bir albüm olduğu yönünde sinyaller alındı. O tırnak içindeki kelimeden vebadan kaçar gibi kaçtığım doğrudur. Ama tüm şarkıları Aris Bassetti adlı hiç tanımadığımız biriyle yazan Camilla Sparksss'ın müziği sürprizlerle ve fikirlerle dolu, deneysel de olsa müziği, melodiyi, kontrol altında bir çeşitliliği hesaba katan yapıda. Böyle döndürüp döndürüp dinlemeyeceğim, ama dinlediğim anlar tuhaf ve karanlık bir ormanda keşfe çıkmış gibi hissedeceğim bir albüm bu.
Forget ile "tamam, peki" diye isteksizce çıktığım bu keşif, Are You OK? şarkısının önce minimal bir gerilim ile başlayan, sonra birden darbukalı bir oryantal indie pop'a dönüşen şahsiyetiyle dumur yaşattı. Sparksss'ın "albümün en özel şarkısı" dediği, özetle dönüşümden bahseden Womanized, gerçekten albümün en iyilerinden biri. Kimi zaman ürkütücü olabilen vokallerin organizasyonu olsun, şarkının ortalarında devreye giren tropikal perküsyonlar olsun, dans ambiyansı yaratmadan dans ettirebilmesi olsun gayet stilize bir pop beste. Hiçbir şeyi ciddiye almamak üzerine kurulu So What da electropop denmesinin hakkını teslim eden güçlü şarkılardan bir diğeri. She's A Dream ortaya çıktığında ise karizmadan yıkılan Sparksss, akordu bozuk bir garaj gitarının eşliğiyle podyum mankenlerinin yürürken tüylerini diken diken edecek bir alternatif pop şarkı yapmış olmanın haklı gururuyla gücüne güç katmaya devam ediyor.
Her gelen şarkıda tarzını biraz daha güçlendiren Sparksss, Psycho Lover ile bu defa sanki Sonic Youth efsanesi Kim Gordon'ın solo takıldığı bir grunge pop şarkının nasıl olabileceğine dair fikirler veriyor. Biraz da deneyselliğin dibine vurayım diye düşünmüş olacak ki, Messing With You ile bu alanın kendi ürkütücü melankolisini yaratıyor adeta. Şarkıyı dinlerken dolunay altında, tepemizde yarasalar uçuşurken, ağaçların arkasında hareket eden gölgeler görmek biraz da hayal gücümüzün genişliğine bağlı. Walt Deathney ile yapılan kelime oyunu, şarkının dengesiz ve kontrolsüz noise pop hamuru ile çok iyi örtüşüyor. Finali ise yine akortlarıyla oynanmış keyboard dokunuşlarının meydana getirdiği tekinsiz bir ortam dahilinde önce sakince süzülen, giderek tansiyonu arttıran ve karanlık bir kabare şarkısının yükselişi ile nihayetlenen Sorry yapıyor. Sparksss, "verdiğimiz rahatsızlıktan dolayı özür diliyoruz" benzeri bir şey kastediyor şarkıyı tarif ederken. Halbuki 2019'un en stilize pop albümlerinden birisini yapmış Kanadalı bu kadın, ikinci albümü Brutal sayesinde müziğin deneysel yanları ile ana akım yanları nasıl ustaca buluşturulabilir konulu şarkılarla günümüzü güzelleştir... yoo tuhaflaştırıyor!
1. Forget
2. Are You OK?
3. Womanized
4. So What
5. She's a Dream
6. Psycho Lover
7. Messing With You
8. Walt Deathney
9. Sorry
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder