Street Sweeper Social Club - Street Sweeper Social Club

Bence tüm zamanların en iyi rock gruplarından (bu tüm zamanlar sınırları içinde henüz dinlemediğim grup kaldıysa bilemem) Rage Against The Machine efsanesinin kurucularından süper gitarist ve iflâh olmaz bir aktivist olan Tom Morello, projeye doymuyor adeta. Politik arenalardaki aktivistliğini müzikte de RATM sonrası girdiği arayış ürünü bu projelerde fark etmek mümkün. “Arayış” kelimesinin Morello’yu tam olarak tanımladığını düşünüyorum. 10 yıllık dopdolu bir beraberliğin ardından RATM’e, hele de ying-yang oldukları Zack De La Rocha’ya veda etmek çok zor olsa gerek. O boşluğu kapatmak için girdiği arayışlar, hiçbir şekilde ısınamadığım, üç albüm yapabilecek kadar ömrü olmasına da biraz şaşırdığım, buna rağmen bir eksikle (hem de çok önemli bir eksikle!) RATM müziğini farklı bir vokal anlayışı ile (Chris Cornell) canlandırmaya çalıştığı için epey hayran da edinen Audioslave ile son buldu bir süre. Ama arayış bu bitmez. Ben o tüm altın RATM çağı boyunca Tom Morello’yu tanıdığımı sanırdım. Audioslave kandırmacasından sonra o kadar tepkiliydim ki, isterse galaksinin en ulu gitaristi olsun, orijinal RATM dışında bir daha bu adamla işim olmaz diye düşündüm. Oysa RATM sihri, Zack De La Rocha’nın o eşsiz politik hip-hop punk vokali ile, Audioslave şeysinin gitar-bas-davul üçlüsünden oluşmaktaydı. Audioslave dişimin kovuğuna bile giremediyse acaba kerâmet Zack’da mıydı yoksa? Ya da o gitar-bas-davul üçlemesi herhangi bir politik hip-hop punk vokal ile mi gerçek kimyasını buluyordu?

İşte Street Sweeper Social Club adlı yeni Tom Morello projesi bu belirsizliğin adını koyacaktı bir nebze. Çünkü ne Audioslave, ne onun çok öncesinde (90’lar başında) gitar çaldığı sıradan rock grubu Lock Up, ne de ara sıra tek başına kaçamak yaptığı, fena da sayılmayacak akustik-politik The Nightwatchman tasarımı, Morello’nun özlediğim gerçekliğini, sertliğini, vitüözlüğünü geri getirememişti. İşte Street Sweeper Social Club, aklımdaki Morello imajının adını biraz daha netleştirme yönünde önemli adımlar atabilirdi. Yoksa Zack olmadan da Morello benim için önemli şeyler ifade edebilir miydi? Morello’yu zaten biliyordum da, bir ikili olarak Street Sweeper Social Club’ın diğer ayağını oluşturan afro insan Boots Riley kimdi? Bu yüzden o ayağı da yere sağlam basmak adına önce Riley’nin hip-hop grubunda rap yaptığı The Coup’un iki albümüne (toplam 5 albümleri varmış) kulak attım. Politik duyarlılığı zaman zaman saygı duyursa da müzik olarak afedersiniz bir halta benzemeyen The Coup’un vokal olarak da De La Rocha ile aynı havayı soluyamayacak derecede ruhsuz oluşu beni hayli endişelendirdi.

Street Sweeper Social Club’dan yeni bir Rage Against The Machine olmasını beklemek, elma ile armut sapını karşılaştırmaya benzeyecektir. Albümde Morello’nun o kendine has kıvrak rifflerinden bolca duymak mümkün. Zaten Audioslave’de de duyuyorduk. Ama olay kıvrak gitar oyunları yapmakla bitmiyor. Hem sözleriyle, hem de müziğiyle kendi ayakları üzerinde ağaç gibi durabilecek şarkılar değil bunlar. Boots Riley deseniz adam rap yapmıyor, uykusunda konuşuyor sanki. Zack De La Rocha’nın ruhunu arayacağınız en son yer bile değil kendisi. RATM veya De La Rocha hiç yaşamamış, yaşanmamış olsa bile iyi şarkılar değil bunlar. Sözleri ise politik olmak için ıkınmak ile, klişeler üzerine kaçak katlar inşa etmek arasında gidip geliyor sürekli. “Politikacıları alkışlayın”, “gangsterleri kucaklayın” türü imâlı sözleri veya CIA-FBI giydirmelerini herkesten önce Public Enemy efsanesi zamanında en sivri dille dile getirmişti. Zaten hepsinden önce Public Enemy vardı. Onların dizinin dibine en çok yakışanlardan biri olan RATM, gücünün yarısını De La Rocha’nın çiğ öfkesini protest olgunluğuyla mükemmel biçimde kaynaştırmış bu liriklerinden alıyordu. Morello’nun arayışlarında bir türlü elde edemediklerinden biri de o lirikler olsa gerek. Street Sweeper Social Club ise eteğindeki politik taşları dökerken, spor arabalarından, büyük popolu hatunlardan, vücuduna giydiği elmaslardan bahsedenler kadar bile samimi gelmedi bana.

Tıpkı gelmiş geçmiş en sıkı rock vokallerinden biri olan Chris Cornell’in son albümü için düşündüklerim gibi sabaha kadar Street Sweeper Social Club hakkında negatif benzetmeler yapabilirim. Ama Street Sweeper Social Club’ın bana verdiği çok ciddi bir mesaj da var: Tom Morello ve Zack De La Rocha şu an ayrı olan, ama aslında sonsuza dek ayrılmaması gereken iki sevgili gibiler.

1. Fight! Smash! Win!

2. 100 Little Curses

3. The Oath

4. The Squeeze

5. Clap for the Killers

6. Somewhere in the World It's Midnight

7. Shock You Again

8. Good Morning Mrs. Smith

9. Megablast

10. Promenade

11. Nobody Moves (Til We Say Go)