27 Ekim 2011 Perşembe

The Mattson 2 - Feeling Hands


Jonathan (davul) ve Jared (gitar/bas) Mattson adındaki Amerikalı iki filinta biraderden oluşan The Mattson 2, enstrümantal şarkılardan oluşan albümü Feeling Hands ile yorucu bir günün sonunda çok hoş şeyler hissettirdi. Kabaca caz diyebileceğimiz, fakat kibarca buna başka ciddi eklemelerde bulunabileceğimiz müzikleri, etkisine aldığı insanı hem dinç tutabilen, hem rahatlatabilen, hem de sıkmadan huzurlu bir uykuya hazırlayabilen özelliklerin hepsini ve daha fazlasını içeriyor. Caz ve uyku kelimelerini aynı cümle içinde kullandığımı biliyorum. Ama magazin basını cımbızı yapmanın âlemi yok. Bu cazın içine işlemiş öyle bir surf rock var ki, o olunca karizmatik western öğeleri, alternative country elementleri cirit atıyor. Meksika nefeslileri, New Orleans saksafonuyla, deneysel Elvin Jones davulu, delifişek Dick Dale gitarıyla aşık atıyor adeta. Hani iki farklı türün kalburüstü sanatçısı tek albüm için biraraya gelirler de bir bardak suda fırtına koparırlar ya, tam da o bir bardak suya soda-limon katmış gibi bir albüm Feeling Hands. Salon asaleti ile vahşi batı toz dumanının buluşması ancak böyle olumlu sonuç verebilirdi diye düşünebiliyor o aynı etkisine aldığı insan.

Black Rain, Spaceman 2, Mexican Synth ve Obvious Crutch dörtlüsü, sözünü ettiğim "surf jazz" hadisesinin çok sıkı örnekleri olmakla beraber, aynı zamanda albümdeki şahsi favorilerimden birkaçı. Özellikle Black Rain'in nakarat (!) kısmında gitarın nefeslilerle yarattığı sinematografik yoğunluk kaçırılmamalı. Ode To Lou'nun dev bir arı kovanı içinde müzik yapıyormuşçasına süren dinamizmi, şarkının son bir dakikasında oradan kurtulup balın keyfini çıkarmanın müziğine dönüşüyor. Sonlara doğru acaba şimdi hangi surf jazz zıpırlığı belirecek diye beklerken gelen Give Inski's ile beklenmedik biçimde synth pop/new wave sapağına girdikten sonra, orada da Obvious Crutch adındaki post-punk'ın surf rock ile olan tuhaf çocuğuna rastlıyoruz. Man From Anamnesis ise belki de beklendiği gibi kendi türünün epiği sayılabilecek bir finalle kapanışı yapıyor. Sıkılmadan tekrar dinleyebiliyorsunuz. Kent ve köyü (tabiî Amerikalının kentini ve köyünü) tek vücut haline getiriyor bazı yönlerden. Birbirine yabancılaştırmadan, tekilleştirmeden, ötekileştirmeden.

1. Pleasure Point
2. Black Rain
3. Ode To Lou
4. Living Room
5. Spaceman 2
6. Mexican Synth
7. Chi Nine (feat. Ray Barbee)
8. Give Inski's (feat. Tommy Guererro)
9. Obvious Crutch
10. Man From Anamnesis

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder