Morcheeba - Charango

İngiliz trip hop üçlüsü Morcheeba diskografisi ile epey vakit geçirmişliğim vardır. Ilık bir ses, sakin bir ruh hali, çakırkeyif yalnızlıklar, ferah masallar, dokunaklı tınılar, loş anlar saklıdır Morcheeba müziğinde. 90'ların ortalarında ortaya çıkıp trip hop'un en baba grupları arasında yer alan Morcheeba, Trigger Hippie, Howling, Never An Easy Way, The Sea, Blindfold gibi içten şarkıların bulunduğu ilk iki albümleri Who Can You Trust? (1996) ve Big Calm (1998) sayesinde eskimesi zor bir iz bırakmışlardır bende. Grubun soundu Paul Godfrey (DJ) ve Ross Godfrey (geri kalan herşey) biraderlerin Skye Edwards'ın kadife vokalini de yanlarına almalarıyla kendini bulmuştu. Milenyumla gelen Fragments Of Freedom birkaç iyi şarkı dışında vasat kalsa da, 2002'deki Charango ile durumu çabuk toparlamış olduklarını düşünürüm. Ama aynı zamanda 2003'te Skye'ın gruptan ayrılmasını ardından çıkan The Antidote ve Dive Deep albümlerinin öncekilerle karşılaştırıldığında nal topladıklarını da düşünürüm.

Morcheeba'nın en iyi albümleri Skye ile olanlardır diye kestirip atacakken en son 2010'da Skye'ın tekrar gruba dönüşüyle sevinmiştim ki, aynı yıl çıkan Blood Like Lemonade'in yerlerde süründüğünü görmek hayli üzücüydü. Mesele Skye değil, Godfrey kardeşlerin hâlâ sürdüğünü sandığım formsuzlukları. Kanımca en güzel Morcheeba günlerinin sonuncusu Charango'dur bu yüzden. Blood Like Lemonade gibi şuursuz bir albümden sonra belki de (şimdilik) Morcheeba'nın veda albümü. Hepsi birbirinden şık dört single çıkarmış, gayet de iyi satmış, benim için en önemlisi de ilk iki albümün kalitesini tekrar yakalama başarısı göstermiş (hatta Charango'yu Big Calm'dan daha çok severim) bir çilingir sofrasıdır.

Charango'nun en sevdiğim yanı içinde What New York Couples Fight About diye bir trip hop epiğinin bulunmasıdır. Şarkının girişinin, nakaratının, liriklerinin, sound örgüsünün güzelliği bir yana, Nashville'li alt-country grubu Lambchop'un vokali Kurt Wagner'ın dokunsan kırılacak bir crooner edasıyla kattığı inanılmaz atmosfer onu çok özel kılıyor. Yumurtanın akı kadar beyaz bir adam olan Wagner'in sesini ilk duyduğumda kendisini kapkara bir soul yıllanmışlığı sanmıştım. Zaten bu şarkıdan sonra Lambchop külliyatına giriş yapmaya niyetlenmiştim. What New York Couples Fight About'tan başka albümde yaylıların salındığı Otherwise'ın "seni akıllı sanmıştım" hüznüne, Sao Paulo'nun tropikal western ambiyansına, Undress Me Now'ın lounge keyfine, rapçi Slick Rick'in sesi ve hikâyesiyle konuk olduğu Women Lose Weight'in nüktedanlığına tav olmamak çok zor.

Diğer şarkılardan Slowdown, Aqualung, Charango, Way Beyond, Public Displays Of Affection ve Get Along'un 90'lar sonu trip hop kalibresine sızmış son derece yapıcı soul etkilerini gördükçe, aradan geçen yılların Morcheeba ismine neler ettiğini sorgulamadan edemiyor insan. Blood Like Lemonade nasıl bir saçmalıktır diye adam gibi kızamıyorum bile onlara. Gerçi The Antidote ve Dive Deep de hiç Morcheeba albümü gibi gelmemiştir bana. Ama en azından geçmişin mirasından doğru dürüst nemalanmayı bile beceremeyen karaktersizlikte değillerdir. Kötüyseler bile kendi kendilerine kötüdürler. Başka albümlerle karşılaştırılarak değil. Charango ise Massive Attack, Portishead ve Tricky'nin kodladığı trip hop karanlığına bir parça blues, pop, soul ve gün ışığı katmış bir grubun en iyi anlaşılabileceği albümlerden biridir.

1. Slowdown

2. Otherwise

3. Aqualung

4. Sao Paulo

5. Charango (feat. Pacewon)

6. What New York Couples Fight About (feat. Kurt Wagner)

7. Undress Me Now

8. Way Beyond

9. Women Lose Weight (feat. Slick Rick)

10. Get Along

11. Public Displays of Affection

12. Great London Traffic Warden Massacre