Luiz Valdez'in yazıp yönettiği, başrollerinde
Lou Diamond Phillips,
Esai Morales,
Rosanna DeSoto,
Elizabeth Peña,
Danielle von Zerneck ve
Joe Pantoliano gibi oyuncuların rol aldığı
La Bamba, 1941-1959 yılları arasında yaşamış latin kökenli Amerikalı rock'n roll şarkıcısı
Ritchie Valens'in hayatını ve kariyerini konu alan bir biyografiydi.
Valens'in kariyerinin başlangıcından, 1959'da bir konser dönüşü
Buddy Holly ve
J. P. "The Big Bopper" Richardson'ın da bulunduğu uçağın düşmesi sonucu ölümüne kadar geçen kısa süreyi anlatan film, 80'lerin sevimli olduğu kadar hüzünlü yapımlarından biriydi. Bu elim kazanın olduğu gün, müzik tarihine "Müziğin Öldüğü Gün" olarak geçmişti. Çıktığı 87 senesinde çok tutan, müzikal olarak dönemin haşin new wave, post-punk, synthpop kalabalığına bir süre ara verip rock'n roll fırtınası estiren film, genel olarak zayıf bir sinema işi olsa da, her 80'ler ürününde olduğu gibi yıllar sonra da sevgiyle hatırlanacak, oyunculuk, senaryo, kurgu gibi zayıflıkları yüzlerde tebessüm yaratacak hoşluktaydı. Ama o soundtrack albümü yok mu!
Evet, hem de öyle bir var ki, sadece yarım saatinizi alan, ama bu yarım saati doyurucu bir rock'n roll şölenine çeviren şahane şarkılar geçidi halinde. Haliyle ilk kez kaset formatıyla sahip olduğum albümün A yüzünde, rock and roll, Tex-Mex, country, zydeco, folk, R&B, blues, soul karışımı müzik yapan
Los Lobos'un 6 adet
Ritchie Valens coverı yer alıyor. Filme de adını veren,
Valens'in meşhur ettiği orijinal Meksika folk şarkısı
La Bamba, yılların eskitemediği bir yorumla
Los Lobos'u tüm dünyaya tanıtmıştı.
David Hidalgo'nun coşku ve hüznü ses tellerinde buluşturarak söylediği, ritmik latin temposu ve tüyleri diken diken eden gitar solosuyla
La Bamba, yanılmıyorsam Billboard Hot 100 listesinde 1 numara olan ilk İspanyolca şarkıydı. Bunu şarkıyı cilalamak için söylemiyorum ama şimdilerin aksine o yıllarda Billboard listeleri önemli bir kalite kriteriydi.
La Bamba'nın kalitesinin böyle bir tescile ihtiyacı da yoktu ayrıca. Şu an olsa,
Beyoncé,
Beiber,
Rihanna üçlüsü arasında şarkının 1 numara olma şansı hiç yok desek yeridir.
La Bamba'nın önderliğinde akmaya başlayan A yüzü, süper bir rock'n roll olan
Come On, Let's Go!, twist rüzgarları estiren
Ooh! My Head,
Muddy Waters karizmasını
Los Lobos karizmasıyla buluşturan
Framed, romantik slowlar
Donna ve
We Belong Together ile sürüyor ve bitiyor. Başta
Valens'in kendi orijinal sesinden bazı şarkılar albüme konmak istense de bundan vazgeçilmiş ki bence gayet olumlu olmuş. Sebebi belli değil ama bunun yanında
The Big Bopper'dan
Chantilly Lace ve
Santo & Johnny'den
Sleep Walk şarkıları da albümden çıkarılmış. B yüzü dört farklı ismin dört şahane şarkısı ile açılıyor.
Lonely Teardrops, çok tatlı sesiyle
Howard Huntsberry adlı 80'lerin pek bilinmeyen şarkıcılarından birinden dinlediğimiz aynı tatlılıkta bir şarkı. Yine 80'lerde başlayan kariyerini sürdüren
Marshall Crenshaw adlı bir başka ismin
Buddy Holly bestesi
Crying, Waiting, Hoping coverı albümde yer bulmuş. (Bu şarkının
The Beatles,
Cat Power,
Chris Isaak gibi farklı cover versiyonları da mevcut.) Orijinali
Eddie Cochran'a ait
Summertime Blues (ki bunu coverlayan isimler arasında
The Who,
The Beach Boys,
Jimi Hendrix bulunmakta), albümde cevval rock'n roll müzisyeni
Brian Setzer'ın süper yorumuyla adrenalin pompalıyor.
Bu dört şarkı arasında en önemlisi ise, büyük usta
Bo Diddley'nin 1956'da piyasaya çıkan
Who Do You Love? bestesi. İşin "önemli" saydığım kısmı ise
Diddley'nin bu şarkıyı film için daha farklı ve modern biçimde yeniden yorumlaması, bunu yaparken kendisine orkestra desteğini
Los Lobos'un vermesi, üstüne üstlük şarkının yapımcılığını bir başka blues efsanesi olan
Willie Dixon'ın üstlenmesi. Haddim olmayarak şunu söyleyebilirim ki 87 versiyonu, 56 versiyonundan çok daha iyi olmuş. Hazır haddimi aşmışken şunu da söyleyeyim ki,
Los Lobos coverları da
Valens'in orijinal şarkılarından çok daha iyi geldi kulağıma. Tabii burada 18 yaşında hayata veda etmiş gencecik bir müzisyenin masum heyecanı ile, bu albüm öncesinde beş albümü bulunan tecrübeli müzisyenler topluluğunu karşılaştırmak gibi saçma bir hamleye başvurmuş oldum gerçi. Fakat
Los Lobos'un gencecik yorumları,
Valens'in içindeki olgunluğu ortaya çıkarma babında ele alınırsa sonuç yine bu enfes şarkılara çıkıyor. Fıkır fıkır bir latin kulübü atmosferini gözümüzde canlandıran
Charlena ve aynı kulübün geceyarısı saatlerini tasvir eden
Goodnight My Love adında iki
Lobos şarkısıyla sona eren
La Bamba Soundtrack, 80'lere dair akıllarda, gönüllerde, kaset bantlarında kalan birçok şeyi her zaman gururla taşıyan albümlerden biri oldu benim için. Taşımaya da hep devam edecek.
1.
Los Lobos - La Bamba
2.
Los Lobos - Come On, Let's Go!
3.
Los Lobos - Ooh! My Head
4.
Los Lobos - We Belong Together
5.
Los Lobos - Framed
6.
Los Lobos - Donna
7.
Howard Huntsberry - Lonely Teardrops
8. Marshall Crenshaw - Crying Waiting, Hoping
9. Brian Setzer - Summertime Blues
10. Bo Diddley - Who Do You Love?
11. Los Lobos - Charlena
12. Los Lobos - Goodnight My Love
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder