Indie rock grubu
Trespassers William'da çalıp söyleyen, beraberinde kendine
Lotte Kestner sahne adıyla bir solo kariyer de oluşturan
Anna-Lynne Williams, daha çok enfes coverlarıyla tanınan bir folk ve dream pop müzisyeni. Yani en azından benim tanıdığım kadarıyla öyle. Kendisini biryerlerde duymuşluğum var mı, onu bile bilmiyorum. Zaten bu albümün adı "
Covers" olmasa oturup dinleyeceğim de şüpheliydi. Ama onun farkına varmama vesile olduğu için iyi ki eksantrik bir isim yerine bu güzel albüme
Covers adını vermiş. Coverlardan oluşan bir albüm ne kadar güzel olabilir sorusunun cevabını kendime göre çoktan vermiş olduğum için bazı şarkılar dışında beni hiç yormayan, üzmeyen ama bolca kederlendiren, tuhaf bir keyifle boğazıma düğümlenen, zamanda yolculuğa çıkaran bir albüm oldu
Covers. Hele günümüzde özellikle YouTube'un başını çektiği cover furyası düşünülünce,
Lotte Kestner gibi tecrübe kokan müzisyenlerin yeniden yorumlarındaki kalite daha çok öne çıkıyor.
Covers albümü an itibariyle biraz kafamı karıştırmış durumda. 2017 tarihli olmasına rağmen şimdilik pek bir yerde böyle bir albümün çıktığına dair bilgi yok. Üstelik aynı kapağa sahip 2015 yılına ait
Best-of: Requested Cover Songs adında 20 şarkılık bir derleme çıkmış. İçerik ise tamamen farklı. O zaman 2017 model
Covers, gıcır gıcır coverlardan oluşuyor diye düşünüyoruz. 2015 modele bir ara geri dönmek üzere 17 şarkılık yeni albümden bahsedersem, kendi adıma 7 şarkılık bir fazlası olduğunu söyleyebilirim. Hayatımda ilk kez duyduğum bazı isimlerin, haliyle hayatımda hiç duymadığım bazı şarkılarının
Kestner yorumları sanki "orijinali ne ki coverı ne olsun" hissiyatı verdi. Bir de artık milyon kere coverlanmış
Imagine'in bir kez daha, üstelik özelliksiz biçimde yorumlamak çok gereksiz geldi bana.
Onları pas geçerek asıl cevherlere baktığımızda
Wish You Were Here,
Enjoy The Silence,
How To Disappear Completely,
Don’t Dream It’s Over,
Fade Into You,
I Get Along Without You Very Well gibi zaten orijinalleri her dinleyişte damardan giren mükemmel şarkıları bir de
Lotte Kestner'in dokunsan ağlayacak sesinden dinlemek hem nostaljik bir yolculuğa, hem de farklı bir damardan enjekte edilen hüzün damlalarının tüm vücuda yayılmasına sebep oluyor. Özellikle hiç cover halini duymadığım efsanevi
Wish You Were Here'ın
Lottecesi, daha iyisi gelene kadar en iyisi bu dedirtti. Albüm sırf bu 6 şarkıdan oluşsa bile benim için hiç sırıtmazdı. Nitekim hoş ilaveler ile bu kahve karası hüzün içine küçük aromalar katılmış. Sevip sevmediğime tam karar veremediğim
Lost Cause (
Beck) ve
Not A Job (
Elbow) şarkılarının pek de fena olmadıklarını düşünmeye başladım mesela.
Van Occupanther ve
Where I’m Headed ise bir ara orijinallerine bakma isteği uyandıracak derecede iyi geldi.
Covers, aslında bir "kendini iyi hisset" albümü olmamasına rağmen bazı anlarıyla hüzünden keyif alma mazoşitliğimize çanak tutan yapıya sahip. Hatta onun sesinden duymak istediğim bazı şarkıların listesini yapıp göndermeyi bile düşünüyorum.
1. Pink Moon (
Nick Drake)
2. I Get Along Without You Very Well (
Chet Baker)
3. Don’t Dream It’s Over (
Crowded House)
4. Lost Cause (
Beck)
5. How To Disappear Completely (
Radiohead)
6. Wish You Were Here (
Pink Floyd)
7. Rikk Agnew (
Lisa Will Insult You, Darling)
8. Where I’m Headed (
The One AM Radio)
9. I Don’t Know What I Can Save You From (
Kings Of Convenience)
10. Van Occupanther (
Midlake)
11. Imagine (
John Lennon)
12. Fade Into You (
Mazzy Star)
13. Not A Job (
Elbow)
14. Alison (
Slowdive)
15. Enjoy The Silence (
Depeche Mode)
16. Do You Realize (
The Flaming Lips)
17. I’m Going To Go Back There Someday (
Gonzo)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder