50'lerin doo-wop sevimliliği, 60'ların psychedelia ve soul ruhu, 70'lerin pop ve folk hissiyatları ve herhangi bir döneme mal edilmeyecek country hüznü ile yoğrulmuş bir albüm Nobody's Fool. Sahibi ise Madeline Leman and The Desert Swells adlı çok şık bir oluşum. Bu türleri kimi zaman tek başına, kimi zaman birbirlerinden rol çalmalarına izin vererek biraraya getiren, şarkı formunda lezzet tarifleri yaratan grup, ilk albüm Nobody's Fool içinde dolu dolu nostaljik anlar tasarlıyor. Aslında bunlar yıllar önce tasarlanmış, kuralları, duyguları belirlenmiş, ama zamansızlıkları nedeniyle her döneme kendini kabul ettirmiş, farklı suretlere bürünmüş şarkılar. Genç şarkıcı ve grupların bu kurallara sahip çıkarak kendi dokunuşlarıyla yorumlamaları çok önemli. Şık kelimesi boşuna değil. Belki yeni bir şey keşfetmiyorlar. Ama gardroplarında buldukları eskileri elden geçirerek kendi kıyafetlerini dikmeyi başarıyorlar. Diktikten sonra da peluş, abiye, paçalara doğru genişleyen jean, straplez, kovboy şapkası artık ne varsa kendi üzerlerine çok güzel uyduruyorlar.
Farklı dönemlerden sesler veren şarkılar, dinleyeni farklı modlara sokmakta çok başarılı. Açılışta yer alan Woman, Snowman, ve Second Line Baby Blues özellikle 60'lar pop/soul lezzeti taşırken, Tennessee Diamond, On The Road ve bana göre albümün en iyilerinden biri olan Shipping News ılık folk rock ve country nağmeleriyle o lezzete ortak oluyorlar. 80'li yıllardaki bir gençlik filminin mezuniyet balosu sahnesinde yapılan romantik bir dansın fonunda çaldığını hayal ettiğim Mr. Lonely veya puslu bir caz barda kafa güzelken insanı günbatımına taşıyan Baby Blue da albümün başka renklerini taşıyan parçalar. Yer yer feminist, kadının toplumdaki gücüne dair haklı yorumlar içeren şarkı sözleri Madeline Leman'ı muadillerinden bir parça sıyırıyor. Özellikle 70'li yılların kadınlarından etkilenen bu vizyon, Leman ve arkadaşlarının "femmericana" bir grup olarak adlandırılmalarına sebebiyet vermiş. Esasen Melbourne/Avustralyalı olan Madeline Leman and The Desert Swells, şimdilik pek geniş kitlelere ulaşmasa da, feminist hareketin taze isimlerinden birisi konumunda.
2018 yılında adeta bir feminist manifesto olarak çıkardıkları Diva With The Fever Of Change şarkısı, her ne kadar 70'ler klasik rock altyapısına spoken word tarzında bir vokal ile bu manifestonun hakkını verse de, bir yıl sonra çıkan bu albümün spoken word vokal ile söylenmemiş olmasından memnunum. Zira bir süre sonra altta akan müziğin üzerine konuş babam konuş hiç çekilmiyor. Güçlü lirikleri bir yana, genel anlamda şirin ve pop, soul, folk, country demeden her yola bu şirinliği adapte edebilen Madeline Leman'ın sesi, durmadan konuşmaktansa şarkı söylemeye daha uygun. Üstelik altı kadından oluşan geri vokal gücünü de bazı şarkılarda arkasına alarak kadın hareketinin enerjisini yansıtmakta çok başarılı. "60 ve 70'ler nostaljisiyle 4. dalga feminizm ateşini buluşturan" denmiş Nobody's Fool albümü için. Dijital evrenin genişlemesine, yaygınlaşmasına, biraz da yozlaşmasına paralel olarak kendini konumlandırmaya çalışan bu 4. dalga, henüz tam ne tavır alacağına karar vermiş gibi görünmediği gibi, son derece haklı olmak ile Hababam Sınıfı Dokuz Doğuruyor filmindeki Hürrem Hoca alınganlığı arasında gidip geliyor gibi sanki. Bu başka bir yazının konusu. Bizim konumuz olan Nobody's Fool, müzikal gücü ön planda olan, üstelik bunu nostalji ile sağlayan bir albüm.
1. Woman
2. Nobody's Fool
3. Shipping News
4. Mr. Lonely
5. Tennessee Diamond
6. Snowman
7. On the Road
8. Baby Blue
9. Stick in the Mud
10. Second Line Baby Blues
11. Lay Me Down
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder