Issız Ada Radyosu Arşivi (Mart 2022)

Ibibio Sound Machine - Electricity

Yıl: 2022 İngiltere

Tür: Afrobeat, Afro-Funk

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "17 18 19"

Snake & Jet's Amazing Bullit Band - Sphere

Yıl: 2022 Danimarka

Tür: Psychedelic Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Planetary Dawn"

Konvent - Call Down the Sun

Yıl: 2022 Danimarka

Tür: Death Metal, Doom Metal

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Fatamorgana"

The Hellacopters - Eyes of Oblivion

Yıl: 2022 İsveç

Tür: Hard Rock, Garage Rock

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "Positively Not Knowing"

Mint Julep - Covers

Yıl: 2022 ABD

Tür: Dream Pop, Shoegaze, Cover

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Shout"

The Spy from Cairo - Animamundi

Yıl: 2022 ABD

Tür: Electronic, World

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Ya Wuldani (feat. Fatou Gozlan, Dou Danbar)

Von Hertzen Brothers - Red Alert in the Blue Forest

Yıl: 2022 Finlandiya

Tür: Progressive Rock, Alternative Rock

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "All of a Sudden, You're Gone"

Principe Valiente - Barricades

Yıl: 2022 İsveç

Tür: Post-Punk, Gothic Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "So Much More"

Diplo - Diplo

Yıl: 2022 ABD

Tür: Dance-Pop, House

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Don't Be Afraid (feat. Jungle)

Beynelmilan - Anatolian Funk

Yıl: 2022 Fansa/Türkiye

Tür: Funk, Hip-Hop, Psychedelic Folk

"F" Rate: 8/10

I.A.R. tavsiyesi: "Haydi Bastır"

Nilüfer Yanya - PAINLESS

Yıl: 2022 İngiltere

Tür: Indie Pop, Indietronica

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "the dealer"

I Shot Andy Warhol OST

Yıl: 1996 ABD/İngiltere

Tür: Alternatice Rock, Pop, Rock, Cover

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: Luna - "Season of the Witch"

Moritz Bintig & Matthias Meusel - Gangsters and Casinos

Yıl: 2021 Almanya

Tür: Funk, Electro-Funk

"F" Rate: 8/10

I.A.R. tavsiyesi: "Unstoppable Groove"

Vern Jules & The Aquanauts - The Mandate

Yıl: 2022 Avustralya

Tür: Surf Rock, Garage Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "River of Mercury"

Lisa LeBlanc - Chiac Disco

Yıl: 2022 Kanada

Tür: Electro-Disco, Funk, Pop

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Pourquoi faire aujourd'hui"

Cannons - Fever Dream

Yıl: 2022 ABD

Tür: Synthpop, Chillwave

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Hurricane"

Red Hot Chili Peppers - Unlimited Love

Yıl: 2022 ABD

Tür: Funk Rock

"F" Rate: 3/10

I.A.R. tavsiyesi: "Here Ever After"

Caroline Loveglow - Strawberry

Yıl: 2022 ABD

Tür: Dream Pop, Chillwave

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Patience Etc..."

Marcia Deviaje - Puedo Siempre

Yıl: 2022 Arjantin

Tür: Indie Pop, Folktronica

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "El Pico"

Melt Yourself Down - Pray for Me I Don't Fit In

Yıl: 2022 İngiltere

Tür: Afrobeat, Dance-Punk, Acid Jazz

"F" Rate: 8/10

I.A.R. tavsiyesi: "I Got Time"

Spiral Drive - Visions In Bloom

 
Çekirdek olarak üç kişiden kurulu Spiral Drive, Mannheim, Almanya'da 2018 yılında müzik hayatına başlamış bir grup. Vokal ve illaki gitardaki Raphael Neikes'ın şarkı yazarlığı ve yapımcılığı altında göründüğü için bazı kaynaklarda onun proje grubu diye geçiyor. İsterse solosu olsun hiç fark etmez, ortada çok boyutlu, teknik ve ruh olarak yelpazesi geniş bir müzik, Visions In Bloom adında da canavar gibi bir albüm var. İlk olarak Şubat 2018'de Space Pirates Session adında tamamen canlı kaydedilen bir EP ile kendini gösteren, ufaktan çevre yapan, The Vintage Caravan, Mother's Cake gibi sıkı grupların konser açılışlarında yer alan Spiral Drive, Eylül 2019'da ilk albüm Unity'yi çıkarıyor. İkinci albüm Visions In Bloom'dan sonra ilk albümü dinlediğim için Unity'yi sıradan bulmuş olabilirim. Belki de gerçekten sıradandır. Ama 2022'nin en iyi rock albümlerinden biri olan Visions In Bloom'dan iyi olma ihtimali yok. Tam 1 saat boyunca psychedelic rock ekseni etrafında türlü duraklara uğrayan, uğradığı her durağı küçük bir konser sahnesi haline getiren grup, her uğrayışta yeni keşifler yapılabilecek etkileyici bir yolculuk vaadinde bulunuyor.

Intronun adından alternative/fuzz rock Echoes ile yapılan açılış, nasıl ki bir dizinin pilot bölümü o diziye tamam mı devam mı dememize dair fikir veriyorsa, bana heyecanlı bir devam hissi verdi. Sonra neo-psychedelia Space Train sayesinde ufak ufak çember genişlemeye başlıyor. Böyle devam etsin derken dance-punk Heatwave ortaya çıkıp kulakları ateşe veriyor. Psychedelic fuzz pop rock demekten başka ne denebilir bilemediğim Lines For Lives, albüme kattığı karizmayla sanırım en iyilerden biri. Bu kez boogie punk gibi var olup olmadığını bilmediğim bir tanımda bulunacağım Illusion ile birlikte kafalar iyice karışıyor. Ama bu bu tip bir kafa karışıklığını seviyor, buna eklektik demeyi tercih ediyorum. Üstelik kafa karışıklığı dediğimiz şey gruplara saçma sapan şeyler yaptırabilir. Spiral Drive bile isteye, ayakları yere sağlam basarak "bunu da denemek istiyorum" kararlılığı sergiliyor. Illusion ile albüm sonlansa bile benim için yılın en iyilerinden biri olabilecek şekilde hissetmişken beş şarkı daha olması sevincini en son ne zaman yaşadım hatırlamıyorum.

Screwed adlı parçaya grubun turnelerde açılışını yaptığı Avusturyalı funk rock üçlüsü Mother's Cake konuk olarak iade-i ziyarette bulunmuş. Vokalist Yves Krismer'in de üstün katkılarıyla nefis bir alternative/punk rock ortaya çıkmış. 13th Eye şarkısına ise Fascinator adıyla müzik yapan Avustralyalı Johnny Mackay misafir olmuş. İlk yarısıyla şahane bir gece müziği, ikinci yarısıyla shoegaze virajı alan psychedelic rock Hypnotized ile yolculuğumuz devam ediyor. 8 buçuk dakikalık progressive / psychedelic rock gücü Ego Placebo, bu dakikaların nasıl geçtiğini bana hissettirmeyen bir karakterde. Kozmik, sinematik, sonu "tik" ile biten başka tanımlarla ifade dilebilecek derin bir serüven, genç bir ustalık. Artık son iki şarkıya gelmişken malzeme bitmiştir diye düşünenlere Tame Impala'nın The Slow Rush evreninden gelme Inner Truth ve aynı evrene Spiral Drive birikimi katılmış, kapanış gibi kapanış All Of This Time ile cevap veriliyor. İlk albüm Unity'nin tembel ve risksiz duruşundan çok farklı, arı gibi çalışkan, riski göbek adı yapmış, sakinliği bir büyü haline getirmiş olan Spiral Drive da artık yeni albümlerini merakla bekleyeceklerimiz kulübüne dahil oluyor. Ama daha yeni albüm ihtiyacı hissettirmeyen Visions In Bloom yeni albüme kadar bizi epey bir götürür. Bir gün bir bakmışız, hiç beklemediğimiz bir anda albümün haberini almışız.

1. Intro

2. Echoes

3. Space Train

4. Yeti

5. Heatwave

6. Lines for Lives

7. Screwed (feat. Mother's Cake)

8. 13th Eye (feat. Fascinator)

9. Illusion

10. Hypnotized

11. Omnesia

12. Ego Placebo

13. Inner Truth

14. All of This Time

Skambankt - Ti

 
Yıl 1994... Bir rock konserinde sahneye çıkması gereken gruplardan birinin etkinliğe yetişemeyeceği anlaşılınca devreye giren bir başka grup kendini ortaya atıyor, aynı gün 9 şarkı yazıyor, akşamında da o şarkılarla sahneye çıkıyor. İşte o kendini ortaya atan üç kişilik grup Norveçli Skambankt... Tabii o zamanlar adları Skambankt mıydı, hatta bir adları var mıydı bilmediğimiz şeyler bunlar. O ana kadar sadece birkaç canlı konsere, birkaç da demoya sahiptiler. Bu sıra dışı konser hadisesinden 10 yıl sonra aynı üçlü bu defa bir bekarlığa veda partisinde karşılaşıyorlar. Böyle ekipmanlı, sahneli, ışıklı, ses sistemli bir parti olması nedeniyle oradaki performansla gaza gelip artık daha ciddi biçimde yol almaları gerektiğine karar veriyorlar. Davulcu Hans Panzer ikinci gitara geçmek isteyip yerine Tom Skalle'yi alınca orijinal Skambankt kadrosu şekillenmiş oluyor ve o su götürmez azimleri sayesinde anlaşma imzalama, albüm yapma evrelerine giriş yapıyorlar. Konsere çıkmayan grubun yerini doldurmalarının üstünden 10 yıl sonra kendi adını taşıyan debut Skambankt'i piyasaya süren grup, 2022 Şubat sonlarında çıkardığı Ti ile dokuzuncu albümlerine imza atmışlar. Dokuzuncu albüme Ti (10) adını vermek hangi sivri zekanın fikriydi ona da bakmak lazım. Belki arada kayıtlara girmemiş bir albüm daha vardır. Lakin güvenilir üç farklı kaynakta dokuzuncu albüm Ti olarak görünüyor. Müzik iyiyse böyle şeylere takılmayalım, takılanları da uyaralım.

Önceki 8 adet Skambankt albümü hakkında hiçbir şey bilmiyorum. Grubu direkt Ti ile tanıdım. Her ne kadar tanıdığım grup önceki 8 adet Skambankt albümünü merak ettirecek kapasitede görünmese de, boş vakit bulunduğunda uğranabilir. Öte yandan Ti ile tanıdığım gruptan çok memnunum. Heavy metal eşiğine varmadan duran klasik hard rock, İskandinav rock gruplarının köklere olan sadakati, sağlam nakarat bilinci gibi çeşitli sebeplerden dolayı daha ilk buluşmada hoşlandığım Ti, 28 yıllık bir tecrübenin geldiği son noktanın abartılmamış, mütevazi unsurlarıyla bezeli bir hard rock güzelliği. Açılıştaki Satan - det e du, klasik Amerikan uyuz hard rock teranelerinden farklı bir havası olacağının sinyallerini veriyor. Bunda Norveççe olmasının etkisi de bazen var, bazen yok. Fonetik olarak fark yarattığı kesin. Kimi şarkılar için ise İngilizce olsa da fark etmezmiş diye düşünebiliyoruz. Müzik olarak basit, etkili, çekici hamlelerin yeterliliği anlaşılmış. Faen ta, Amerika adlı şarkı da risk taşımadan işini görüyor. Üçüncü şarkı Døde øyne, risk dediğimiz şeylerden biri olan psychedelic bölgelere girerek grubun klasik takılmanın dışında özgün şeyler de yazabildiğini gösteriyor.

Gelelim Skambankt'i ve albümünü sevmemi sağlayan en önemli nedene. Albüme adını veren Ti, son yıllarda duyduğum en diri, karizmatik, yoğun hard rock şarkılarından biri. Dördüncü şarkı olarak o kadar kararlı ki, albümün geri kalanı için insana "nereyi imzalıyorum" garantisi veriyor. Onu her dinleyişimde farklı duygular yaşıyorum. Mesela bugün, yenilmek üzere olan bir gruba yetişen son dakika kurtarıcısı eğer bir şarkı olsaydı Ti gibi olurdu diye düşündüm. Elefanten i rommet, Ulver, Tider gibi şarkıların kiminin gitar melodisi, kiminin davul ritmi, kiminin vokal/nakarat bölümleri onların kendi imzaları olarak albümde yerlerini almışlar. Kuru gürültü yapmadan hard rock olabilen Faen ta, Amerika ve kapanışa konan Boomerang iki farklı karakterde şarkı ama genleri aynı. Bu genler Skambankt'in dil ya da tarz olarak bu dev alemde bir şekilde iz bırakabileceklerini gösteriyor bana göre. Motörhead, AC/DC, Sex Pistols, Ramones, The Stooges gibi geleneklere olan sadakatlerini onları taklit etmeden de ifade edebiliyorlar. Yenilenmenin bir yolunu buluyorlar. Belki de bu yüzden Scorpions, Saxon, Magnum gibi bir zamanların fırtına hard rock devlerinin 2022 albümleri bile Ti'nin yanına yaklaşamıyor.

1. Satan - det e du

2. Faen ta, Amerika

3. Døde øyne

4. Ti

5. Elefanten i rommet

6. Ulver

7. De uenige

8. Tider

9. Plan A

10. Boomerang

Disorientations - Memory Lanes

 

2018'de Antwerp/Belçika'da dünyaya gelen post-punk üçlüsü Disorientations, 2021'de dört şarkılık Close To Disappearing EP'sini çıkarıp olumlu eleştiriler alınca debut albüm çalışmalarını hızlandırdı ve 4 Şubat itibariyle Memory Lanes post-punk severlerin beğenisine sunuldu. Onlardan biri olarak 10 şarkılık albümü ilk dinleyişimde bağrıma bastım. Her dinleyici gibi kendi farklı bağrıma basma kriterleri doğrultusunda post-punk türünün Avrupa kanadına dair işleri bir nebze daha iyi bulmuşumdur. Gotik, enerjik, gizemli, yani bu türün gereklerine sahip bir grup olan Disorientations, Avrupa ya da Amerika menşeli olup olmadığını kafaya takmadan keyfi çıkarılacak örneklerden. Hani ilk duyduğumda İngiliz veya Alman olduklarını düşünmedim değil. Bu önemsiz detay haricinde Disorientations, sürprizsiz ve yılların tecrübesine sahipmişçesine olgun, aynı zamanda gençlik enerjisini müziğine kanalize etmiş sıkı bir üçlü. Memory Lanes ise her şarkının kendi ufak dekorasyonunu yaptığı gri bulutlar altındaki bir tepede yükselen 10 odalı bir eve benziyor. Dekorasyonlar birbirini andırsa da, girip çıktıkça başka detayların farkına varıyor, bir süre sonra iyice alışıp o karanlık ve tekinsiz coşkunun cazibesiyle odaları, evi sahipleniyoruz.

Açılış şarkısı Wandering ile gayet olağan (kötü manada değil) bir görüntü çizen grup, hemen ardından gelen Words ile tepeden tırnağa bir güç ortaya koyarak olağan post-punk görüntüsünün ötesinde bir şeylere sahip olduğunu beyan ediyor. Başta Words ve Watching You Go olmak üzere davulcu Tomas Serrien'in post-punk gruplarında pek de rastlamadığımız türden groovy performansı albüm geneline derinlik katıyor. Öte yandan basçı Lukas Van Camp ise başta Allied olmak üzere bu derinliğe tüm şarkılarda ortak oluyor. Üçgeni tamamlayan Niels Elsermans ise gitarı ve post-punk ketumluğuna saplanıp kalmayan coşkun vokaliyle şarkılara balans ayarı çekiyor. Bu nefis üçlü, Don't, Waiting For, Leftover, Head gibi daha nice taş gibi şarkıyla türün geleceğinin emin ellerde olduğunu hissettiriyor. Tembel, uyuşuk veya sırf yer tutsun diye konmuş tek bir şarkı yok. Belki şöyle melankolik bir balad yapsalardı nasıl olurdu diye merak ettirmedi değil. Gerçi post-punk raconunda olmazsa olmaz o melankoli duygusu, bir balad formunda olmasa da şarkıların sert ve gizemli satır aralarında zaten dolaşımda. Her sene 1-2 çok iyi post-punk grubu mutlaka çıkar. Keşke daha çok çıksa. Ama Disorientations gibi doyurucu olanlar çıktıkça az ama öz tatmini yaşıyor insan.

1. Wandering

2. Words

3. Don't

4. Watching You Go

5. Allied

6. Waiting For

7. Head

8. Leftover

9. Close to Disappearing

10. Zinfandel