Scorpions adı geçmişken, onunla ortak genleri taşıyan, McAuley Schenker Group'tan laf açmak istiyorum. Schenker biraderlerden Rudolf Scorpions'ta, Michael ise yine Scorpions'ta başlayan kariyerinde UFO ve ardından The Michael Schenker Group ile McAuley Schenker Group adlı projelerde gitar çaldılar yıllarca. Rudolf, Scorpions dışında macera aramazken, Michael sanki bir F1 pilotu gibi maceradan maceraya koştu. Adı geçen gruplardan başka 7-8 tane de solo albüm yaptı. Genelde bu oluşumlara da Scorpions'a yaklaşır gibi yaklaştım. Yani uzaktan yaklaştım. Ama bu Alaman gitarcının tarihinde öyle bir albüm var ki, hiç dayanamam, asla toz kondurmam. McAuley Schenker Group ile ilk tanıştığım 80'ler sonunda kan kaynaması, kavak yelleri esmesi, aklın bir karış havada kalması ve rock'n roll ruhu arayışlarının tam ortasına kusursuz bir zamanlamayla düşmüş olan Perfect Timing harikası.
Michael Schenker'ın İrlandalı vokal Robin McAuley'yi yanına alarak 1987'de çıkardığı bu zamansız albüm, beynime kazınmış zımba riffleri, coşku dolu vokal armonileri ve hard rock sevgisini yürekten yansıtan besteleriyle mühim rock âbidelerinden biridir benim için. Perfect Timing sonrasında biri unplugged 5 albüm daha çıkarmış olmalarına rağmen, Perfect Timing'deki bu bütünlük, bu incelik ve bu sertlik lezzetlerini hiçbirinden alamamışımdır. Hatta sevenlerine ayıp olmasın, Michael Schenker gibi saygın bir müzisyen, benim nazarımda saygınlığını yalnız bu albümle kazanmış ve yıllar yılı bu albümle sürdürmüştür. Guitar Hero'luğuna laf söylenmez ama bu kadar bomba parçanın tek bir albüme sığdırıldığı sadece MSG tarihinde değil, hard rock tarihinde de çok fazla görülmemiştir kanımca.
Zaman içinde hayatımıza o kadar çok müzik giriyor ki, yıllar sonra Perfect Timing gibi bir albümle yollarınız tekrar kesişince ağlamak istiyorsunuz. Play tuşuna bastığınızda sizi karşılayan Gimme Your Love'ın ağır abiliği ile Rock'Till You're Crazy'nin hârikulâde rock'n roll vedası arasında geçirdiğiniz dakikalar fena halde geçmişten izler taşıyor. Düzenlemeleri ve prodüksyonuyla da günümüz standartlarının tozunu atabilecek kadar kalifiye bu albüm, şimdilerde bile pek kimselerin akıl edemediği rifflerle vücut bulunca bağımlılık yaratıyor. Schenker'in usta gitarı ve McAuley'nin usta vokali bu bağımlılığın mimarları. Grubun 1993'te dağılmasının ardından ses getirmeyen bir solo albüm sonrası sırra kadem basan Robin McAuley'nin kariyeri de ayrıca üzüyor insanı. Gerçi kendisi 2006'dan bu yana Survivor grubunun sesi durumunda ama böyle güçlü bir sesi daha iyi yerlerde görmek isterdim. Albümdeki bütün şarkılara o güçlü sesini mıhlamış McAuley'nin vokal yoğunluğunu Here Today - Gone Tomorrow, Don't Stop Me Now, Love Is Not A Game, Get Out gibilerinde duydukça, dinlemekle kalmayıp bu müziği yemek istiyorum. Hayran olduğum bir albümü anlatmak için daha başka ne diyeceğimi bilemedim. Ama bunu diğer MSG albümlerinde hissedememek de çok koyuyor bir yandan. Kısaca en iyi anlatabileceğim şekliyle aslında ben MSG'ye değil, Perfect Timing'e hayranım.
1. Gimme Your Love
2. Here Today - Gone Tomorrow
3. Don't Stop Me Now
4. No Time for Losers
5. Follow the Night
6. Get Out
7. Love Is Not a Game
8. Time
9. I Don't Wanna Lose
10. Rock'Till You're Crazy
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder