Slimmy - Be Someone Else

Porto doğumlu İngiliz Paulo Fernandes’in kendisine tuhaf bir isim uygun görmek suretiyle müzik dünyasına girdiği bir proje olan Slimmy, bu girişi 2007 albümü Beatsound Loverboy ile gerçekleştirmiş. Yaptığı müziği ne olarak tanımlarsak tanımlayalım, sonuna mutlaka pop kelimesi getirmemiz gerekecek. Ne var ki kendisi pek popüler de sayılmaz. 2010 tarihli Be Someone Else, bu durumu anlamayı biraz güçleştiriyor. Çünkü bu müzik (şayet ilk albüm de bu ayardaysa) radyoların ve rock sentezlerinden hoşlananların dikkatlerini çekmeyecek gibi değil bana kalırsa. Ama popülarite dediğimiz şeyi anlamak sadece bana değil, kimseye kalmıyor. Synth Pop’un bol gitarlısına "Synth Rock" demenin daha uygun olabileceğini Spleen United'dan bahsederken söylemiş olmalıyım. Slimmy için de bu tanımı uygun görebiliriz. Fakat new wave yanı da çok cazip bir albüm Be Someone Else... Bu yanın cazibesi, birbirine çok yakın bu iki tür arasında kurulan bağın yarattığı bir dinleme zevkinden kaynaklanıyor. 80'lerin, şimdilerde kulağa gotik gelen nostaljik tınılarını güncel unsurlarla dinamikleştirmek şeklinde klişe bir tanımda bulunmak mümkün Slimmy müziği için.

Slimmy'nin etkilendiği isimler arasında Placebo, IAMX ve nasıl oluyorsa Kings Of Leon varmış. Bence bu isimler doğrudan Slimmy müziğini değil, Slimmy'nin kendisini etkilemiştir. Fatboy Slim takma adıyla bilinen Norman Cook'un etkilendiği isimler arasında Bob Dylan bile varken kimse ondan Dylanesk şarkılar beklemiyor zira. Slimmy'nin electro rock hamurunda etkilendiği isimlerle ilgili dolaylı benzerlikler kurmak pekâlâ mümkün. Hatta bazı parçalarına synth verilmiş grunge dahi demek yanlış olmaz. Nightout, Be Someone Else ve I'm Open Doors bana göre albümün en ışıltılı anları. Albümün genelindeki tertemiz synth ve rock karışımının yarattığı seksi kıvrımları en iyi yansıtan parçalar denebilir. So Out Of Control, Glad I'm Lonely, You Give It A Shot ve tüm gitarlardan arınıp saf synth popa dönüşmüş Touch (Can Only Feel If You) ise dansa davet ederek albüme çok sağlam destek veren örnekler. Tabiî bunun yanında I Can't Live Without You In This Town gibi albümün klasına yakışmayan bir downtempo da yer almakta. Olsun o kadar. Çeşitli ortamlarda "hazır olun, bu yıl Slimmy'nin yılı olacak" diye tezahüratlar da var, 5 üzerinde 2 puan verilmiş kritikler de... Belki bu yıl Slimmy'ye kalmaz ama en az 3 puanlık bir kaliteyle yılın en iyileri arasında gözükmesi benim açımdan hiç sürpriz olmaz. Dilimde hâlâ Nightout'un mırıltıları dururken yapılmış bir yorum değil bu.

1. Be Someone Else

2. Glad I’m Lonely

3. My Flipside

4. Nightout

5. The Games You Play

6. You Give It a Shot

7. I Can’t Live Without You In This Town

8. So Out of Control

9. Touch (Can Only Feel If You)

10. I’m Open Doors

11. Together 4ever (DJ Ride Mix)