Yeni çıkan single listelerinde gezinirken heybeme koyduklarımın biri de An Najma adında hoş bir funk şarkısıydı. Single çıktıysa albüm de yakında gelir diyerekten ara sıra takıldığım, dinledikçe sevdiğim şarkının sahibi Ali gözüküyordu. Bildiğin Ali... Kimdir bu Ali deyip derine daldığımda çok da derinlerde olmayan 2023 tarihli ilk ve şimdiye kadar tek albümü Malaka'yı buldum. Şahane bir deep funk, soul ve yer yer oryantal unsurlarla bezenmiş, kimi enstrümantal, kimi vokalli, ballı börekli şarkılara rastladım. 2023'ün en iyi albümlerinden biri olduğu halde 2024'te farkına vardığım Malaka, çıktığı yılda dinleyemedığimiz (ve listelerimize alamadığımız) çok iyi albümler kulübünün üyelerinden biri oldu. Bu kulübe üye albümlerim arasında ilk aklıma gelenler Hayajan grubunun Ya Bay (2013) ve Khusouf Al-Ard (2019) albümleriyle ToodArt'ın Laissez passer (2017) harikası oldu. İlginçtir bu gruplar Ortadoğulu. Belki Ali'nin de Ortadoğulu olduğunu olduğunu düşünmem sebebiyle bu albümler çağrışım yapmıştır. Zira bu şekilde geç fark ettiğim başka işler mutlaka vardır. Ama sandığımın aksine Ali bir Endonezyalı çıktı. Malaka albümü, Ali'nin Orta Doğu kültürünü 70'lerin Endonezya rock, sinematik soul, funk, disko ve afrobeat öğeleriyle birleştirerek geleneksel funk formundan ses veriyor. Bu formun üzerine vokalli şarkılarda Arapça duymak da kimyayı bozmadığı gibi, daha orijinal, otantik, farklı bir lezzet taşıyor.
“Malaka” unvanı, Ortadoğuluların yüzyıllar önce Malakka Boğazından ticaret yaparak Endonezya'ya ilk geldikleri girişi temsil ediyor. Sadece iki vokalli şarkının sözlerinin Arapça yazıldığı (birinin de sadece şarkı isminin nakarat olarak kullanıldığı) albüm, Endonezya kültürü ve yaşam tarzının derinliklerine nüfuz etmiş olan Ortadoğu müziğinin etkisinin yansımalarından biri. Bu etkileşimi deep funk ile servis etmek de şahane bir fikir. Albüm bu fikrin incileriyle dolu. Equator gibi doğrudan 70'ler blaxploitation ruhu taşıyan funk tadı zaten mevcut. Daha ilk şarkı Dance, Habibi bizi neyin beklediğinin habercisi. Funk olmasına rağmen disko olmayan bir dans havası hakim şarkılarda. Ama bunun yanıda Crystal Sand'deki o "Kafkas Yöresi Halk Oyunları" havası mı desek, South East'in o salon dansı ambiyansı mı desek, her bir şarkı harika. Tüm bunlar funk ile sentezlenmiş ve asla funk müziği geri planda bırakmamış denemeler. Hele albüme adını veren Malaka ve albümün en coşkulu anlarından Ya Shaams, şayet ayıp olmazsa "halay funk" demeyi uygun gördüğüm çok havalı şarkılar. Shoreline Transit'i de Beastie Boys'un Check Your Head evrenine çok yakıştırdım. Ali'nin farkına varmamı sağlayan single An Najma neyin habercisi henüz belli değil. Fakat pusudayım ve bu defa partiyi kaçırmayacağım.
1. Dance, Habibi
2. Malaka
3. Equator
4. Crystal Sand
5. Shoreline Transit
6. South East
7. Tangerine
8. Ya Shaams
9. Grand Voyage
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder