Kötü mü kötü albüm kapağında kırık gözlüğüyle vesikalık çektirmiş gibi duran, üstelik adı da Tom Lüneburger olan sevimsiz bir Alman folk şarkıcısının albümünü dinlemek için öncelikle güzelce sarhoş olmak gerek diye düşünürdüm herhalde. Folk şarkıcısı, hem de Alman folk şarkıcısı olunca, sahil beldelerimizde 70'lik emekli Alman turistlere nostalji rüzgârları estiren Almanca besteler seslendiren bir insan evladı olduğunu sanmak da muhtemel. Adam sanki kimse kendisini dinlemesin diye elinden geleni yapmış. Tabiî bunların hepsi önyargıdan ibaret. Tom Lüneburger'in Alman olduğu doğru fakat tamamı İngilizce'den oluşan 10 şarkılık Good Intentions albümü, bu önyargıları arkalara atacak kadar sıcak, samimi, hüzünlü ve mütevazi bir indie folk örneği.
Alman olunması veya Almanca söylenmesiyle ilgili hiçbir problemim yok. Kendisi hakkında bilgi sahibi olunmadan dinlendiğinde rahatlıkla bir Amerikalı, İrlandalı veya İngiliz folk şarkıcısı sanılacağına eminim. Bu da bir marifet değil. Tek marifet, evrensel anlamda akustik pop, rock, folk, her ne ise, onun getirdiği ılık duygulara kendi mütevaziliğiyle tercüman olacak bir sakinliğe tam anlamıyla sahip olması. Belki birkaç adet satılacak veya birkaç kişi internetten indirip dinleyecek o kadar. O birkaçlara söyleyecekleri de suya yazılmış notalar ve lirikler olarak kalacak. Ama etkisi altına aldıklarına da şarkılarıyla mutlaka birşeyler söyleyecek ve kendi hissettiği gibi hissettirecek. Ve bence henüz ilk albümüne dayanarak diyebilirim ki, gelecekte Berlin'in Glen Hansard'ı olacak. Her ne kadar bana doğrudan Hansard'ı değil de, adını hatırlayamadığım, belki de sevdiğim birkaç erkek şarkıcının karışımından oluşan güzel sesini tanımlayamamış olmamdan ötürü hatırlayamadığım birilerini hatırlatsa da...
Dedik ya, bir Amerikalı, İrlandalı veya İngiliz folk şarkıcısından da duyabileceğiniz çapta folk şarkılarından oluşan Good Intentions'da bilmiyorum neden This Year, Yesterday's Gone, Station To Station, On Track, Finally Wrong beni etkiledi. Oysa bunlar ve diğerleri, sadece Lüneburger'in sesi ve gitarının ön plânda olduğu (tabiî bas, keyboard, davul ve başka enstrumanların da azar azar konuk olduğu) normal akustiklikte parçalar. Ama galiba bazı albümler doğru yerde ve doğru zamanda karşınıza çıkıyor. Sonra da olan oluyor. Başkasına sıradan gelen, size anlık da olsa çarpabiliyor. Yarın ne olur bilemem. Ama anın tadını çıkarırken beyninizin bir tarafıyla aslında onun anlık birşey olmadığını da hissedebiliyorsunuz.
1. Good Intentions
2. Picture
3. Station To Station
4. Yesterdays Gone
5. This Year
6. Cunning Person
7. On Track
8. Travelling Years
9. Finally Wrong
10. Fade
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder