Bad Animals, Heart'ı anlatmaya başlamak için doğru albüm müdür tam bilemiyorum. Muhtemelen değildir. Ama benim Heart ile ilk ciddi temasımı sağladığı için önem arz eden bir albümdür. Aslında ilk temas, 1985 tarihli kendi isimlerini taşıyan albümlerindeki These Dreams'i TRT 3 radyosunda neredeyse her müzik programında duymamla başlamıştı. Kadife gibi bir ses, sağlam bir nakarat ve bildiğin tutku dolu bir poptan oluşan These Dreams'de bıraktığım Heart ile iki yıl sonra Bad Animals albümünde tekrar buluştum. Bu kez ilk single Alone ile 80'ler romantizmine katkıda bulunuyorlardı radyolardan ve sınırlı sayıdaki TV programlarından. Hemen hemen o sıralarda anladım ki, These Dreams ile tüller içinde deniz kenarında gün batımına karşı salına salına şarkı söylediğini hayal ettiğim hatun, meğer bir hair spray hard rock grubunun içindeki Ann Wilson'mış.
Tabi Heart'ın ne köklü bir grup olduğunu, Crazy On You'ları, Dreamboat Annie'leri, Barracuda'ları, Kick It Out'ları sonradan keşfettik. Yani o kalbin derinlerine inebilmek için popüler rock sularına girmek gerektiğini, o eskilerin popülerliğine de yetişemediğimizi anladık. Bizim Heart'ı yakaladığımız zaman takvimler 85-87 arasını gösteriyordu. Herhalde o dönem Alone ile ortalığı yangın yerine çevirmesinden sonra benim gibi Heart'ın farkına varanlar fazladır. Gerçi çok sonraları Alone'un I-Ten adlı bir grubun 1983 tarihli ilk ve son albümleri Taking A Cold Look'ta yer alan Alone'un coverı olduğunu öğrenmemle ufak bir hayalkırıklığı yaşamadım değil. Ama onu bana ve bize sevdirenin Heart olduğunu, birçok şeyin yeni yeni keşfedildiği bir döneme denk gelen böylesi ölümcül bir baladın sarsıcı etkisini inkâr etmek ayıptı, günahtı.
Bad Animals'ta Alone'dan başka cevherler de mevcuttu tabiî. Hatta There's The Girl ve I Want You So Bad gibi iki harika şarkıyı Alone'dan daha fazla severim. 80'ler hard rock'ındaki keyboard kullanımının zirve yaptığının, These Dreams ruhunun santimi santimine korunduğunun kanıtıdır bu iki şarkı. Ann ve Nancy Wison kardeşlerin 70'ler başında yaktıkları rock ateşinin 80'ler romantik iklimine yansımasını neredeyse kusursuzca yansıtmaktadırlar. Açılıştaki Who Will You Run To ile kapanıştaki R.S.V.P. de unutulmamalı. Onların dışında da fazla kayda değer birşey yok açıkçası. Dalbello diye adı sanı duyulmamış Kanadalı bir şarkıcının 84 yılı albümünden alınma Wait For An Answer diye sıkıcı bir cover da bunlara dahil. Yani Bad Animals aslında öyle efsane bir albüm falan değil. Zaten bana göre Heart'ın efsane olmuş bir albümü de yok. Şarkı bazında efsane olmuş bir kısım örnekleri içerdiği ve dinlediğim döneme önemli duygusal katkılarda bulunmuş bir albüm olarak Bad Animals'ı ve tabiî Heart'ı sevdiğimi dile getirme fırsatı yarattı bu albüm.
Birşeyleri sevdiğimi dile getirmeye başlamışken, 1990 yılına ait Brigade albümlerini Bad Animals'tan biraz daha fazla sevdiğimi de dile getirsem yalan olmaz. Bad Animals'a göre çok daha sert ve gözükara bir albümdür Brigade. Gerçi tadında bırakmayı bilememiş, bazı sıkıcı şarkılara da yer vermek suretiyle gereğinden fazla uzun bir albüm olmuştur aynı zamanda. Yine de bir zamanlar These Dreams, Alone, There's The Girl ve I Want You So Bad ile âşık olduğunuz sesin bu kez 90'ların başında All I Wanna Do Is Make Love To You ya da I Love You diye şarkılar söylemesi kadar çekici ne olabilir? Brigade sonrası Heart ise birkaç ufak olay dışında benim için tamamen kayıp sayılır. O ufak olaylardan biri de, Cameron Crowe filmi Singles için Wilson kardeşlerin kurduğu yan grup Lovemongers'ın orijinaline çok yakın bir yorum olduğu için harika olmuş Led Zeppelin coverı Battle Of Evermore'du mesela. Cameron Crowe ile Nancy Wison'ın 24 yılın ardından yakın zamanda şiddetli geçimsizlik nedeniyle boşanmış olmaları da çok dramatik bir yan ayrıntı.
Heart 2010 yılında bir albüm yapınca insan az da olsa heyecanlanıyor. Oysa hiçbirşeyin eskisi gibi kalmayacağını öğreneli beri Red Velvet Car gibi gıcır gıcır albümler kulağa hiç de iyi gelmiyor. Whitesnake bile günümüzde yine ortasında "in the" ve "of the" geçen şarkılarla yeni albüm yaparken Heart boş oturacak değil elbet. Ne var ki eski soundu koruyayım derken şarkı yazma konusunda yerinde saymak veya geri gitmek hiç mi hiç kaldıramayacağım şeyler. Dünyanın en güzel kadın rock vokallerinden biri olan Ann Wilson ve aynı güzellikte bir sese sahip, aynı zamanda bir enstrüman canavarı olan Nancy Wilson, yıllara meydan okuyan güzelliklerini günümüze taşıdıkları kadar şarkılarını aynı güzellikte yenileyememişler ne yazık ki. Olsun! Onlar şimdiye kadar yeterince güzel notayı biraraya getirmek suretiyle 80'ler ergenliğimizin zihin duvarlarını süslemiş gözalıcı posterlerden fazlası olduklarını çoktan ispatlamışlardı. Fazlasına zorlayınca ortaya Red Velvet Car gibi şeyler çıkıyor ki, gerek yok. Ben böyle de mutluyum!
1. Who Will You Run To
2. Alone
3. There's the Girl
4. I Want You So Bad
5. Wait for an Answer
6. Bad Animals
7. You Ain't So Tough
8. Strangers of the Heart
9. Easy Target
10. R.S.V.P.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder