Trost - Trust Me

Annika Line Trost, Berlin doğumlu enteresan bir müzik kadını. Enteresanlığını tamamen 2006 tarihli Trust Me adlı ikinci albümüne borçluyum kendi adıma. Tamam, daha önce çok daha enteresan albümler duydum. Hatta Trust Me onların yanında her köşebaşında çarpışıp elindeki CD'leri (var ya, eskiden bunlar kitaptı!) düşüren kızlar kadar sıradan bir reklâm aldatmacasına bile dönüşebilir. Ama daha oralara bile gelememişler için çok daha ilginç, çok daha saçma sapan olduğu su götürmez. Oysa bir süre sonra peşi sıra kötü indie albümler dinlemekten solunum yetmezliğine uğramış benim gibiler için Trost, neredeyse sülük gibi yapışan başağrılarını şıp diye kesen oksijen takviyesi işlevi gördü adeta. Gina V. D'Orio ile birlikte 1998'de kurdukları, Dance-Pop, Synth Punk, Electroclash, Riot Grrrl, Dance-Punk, Digital Hardcore gibi akla ziyan karışımlara sahip Cobra Killer adlı grubuyla tam dört albüme dahil olmuş Annika Line Trost, kendine ait iki solosu bulunan müthiş bir kadın.

Cobra Killer restoranındaki menüden sadece 76/77 adlı 2004 tarihli şarabından tattığım Trost, (tutku yüklü bir sanatçının elinden çıkma bir ilüstrasyona benzeyen bu kadına Trost demek de ayrıca tuhaf geldi şimdi) o şarabıyla damağımda çürük yumurta tadı bırakmıştı açıkçası. Sonra da o restorana bir daha gitmedim. İyi mi ettim, kötü mü bilmem. Ama 2006 tarihli Trust Me (2004 tarihli Trost'un hangi deliğe girdiğini henüz bulamadım!) yıllandıkça güzelleşen bir etkiye sahip olduğunu bir mahzen dolusu hisle birlikte üzerime yığdı adeta. Nasıl anlatsam, kime benzetsem diye düşünürken aklımdan bir sürü isim geçmedi değil. Paylaşmaktan korkmayacaklarım arasında Beck ve Moby'nin 90'larda yapmış oldukları bazı atılımlar geldi. Sample sever bir dinleyen olmamdan ötürü, Trost'un pekçok bilinmez ve merak da edilmez sample alıntılarının tadına doyamadım.

Çok çekici bir western pop havasıyla ve bir çırpıda kendine bağlayan döngüsüyle Cowboy, albüm için harika bir açılış yapmakta. Hemen peşinden gelen This Strange Someone, aynı çekiciliklere sahip olağanüstü bir dark tango ambiyansı yaratmakta. "Papatya gibisin, beyaz ve ince" tangosunun ezberini bozan bu hınzır güzellik, çok fazla tango duymamış, duymak için de özel bir çaba sarfetmemiş benim gibiler için aslında bir tango bile sayılmaz. Olsa olsa tangoyla kafa bulan, kafası güzel bir indie pop bestesidir. Ama kesinlikle olağanüstüdür. Keza, aynı kafa bulma geleneğini bu kez sıkıcı koro sololarına benzeyen I Was Wrong ile de sonuca ulaştırır. Her şey yolunda giderken Man On The Box çıkagelir. Bluesy bas döngüsüne hapseden, içinden hiç çıkasımın gelmediği bu döngüyü sıkı bir nakarat ve geçişlerle, çan sesiyle, nefeslilerle, geri vokallerle, elektronik destekle ve ısırmayan sinek vızıltısı bir gitarla zenginleştirmek, üstelik o kalabalığı hç mi hiç hissettirmemek düpedüz ustalık. Man On The Box asla atlanmaması gereken bir şarkıdır bu yüzden.

Benzer elektronik, pop, sample oyunları albüm boyunca sürer gider. Fransız şansonlarını anımsatan yaklaşık iki dakikalık Even Sparrows Don't Like To Stay bile sample çıtırtılarıyla bir plâk dokusu ve kokusu verir kulaklara ve burunlara. In Diesen Raum adlı "yabancı" şarkı ise, Almanca'nın "yabancı"lığını sözünü ettiğim zenginliklerin eksiksizliğiyle müthiş bir blues (indie) rock tınısıyla buluşturur. Neonlight Deadland, 70'lerin casus filmlerinden fırlamış gerilimli jazzy tripleri kusursuz biçimde yansıtır. Aynı filmin olası bir dans sahnesinin casus ruhsuzluğuna tercüman olan Guy Le Superhero ve hızlı bir parti sonrasının yıkık-dökük, yorgun-bitkin, salaş-talaş, sarhoş-mayhoş moduna fon müziği olabilecek Black ve Filled With Tears gibi besteler, sözün bitmediği, müziğin susmadığı yerlerde gezinirler. 2006'nın ilk 10'a giresi albümlerinden birinin parçalarıdırlar. Annika Line Trost'un kobra katilliğini bırakıp, o katil baslarla tekrar hayatımıza girmesinin zamanı gelmiş de geçmiştir bile. Çünkü ona güvenimiz tamdır.

1. Cowboy
2. This Strange Someone
3. I Was Wrong
4. Man On The Box
5. The Scales and The Score
6. Sans Ta Scie
7. Even Sparrows Don't Like To Stay
8. In Diesen Raum
9. Black
10. Neonlight Deadland
11. Guy Le Superhero
12. Filled With Tears