Yazının birinde The Bongolian lakaplı İngiliz müzisyen Nasser Bouzida'nın "funk emekçisi" olduğundan, o sıralar dinlediğim ilk albümü olan Bongos For Beatniks'ten sonra tüm işlerini takip edeceğimden bahsetmiştim. Ne kadar bahsetsem de, takip edemediğim Lost In Sound birdenbire çıktı, sessiz sedasız ortamlara düştü. Ama bu kez Bouzida tek başına değil, yine İngiliz funk/soul sahnelerinden Fay Hallam ile birlikte geri geldi. 2006'da kurulan The Fay Hallam Trinity adlı grupla iki albümlük bir kariyere sahip Hallam, Lost In Sound'da vokal yapıyor, piyano ve Hammond organ çalıyor, bu sayede tıpkı The Bongolian gibi öncesini merak ettiriyor. Kendisi de bir organ ve perküsyon cambazı olan Bouzida ile Hallam'ın kimyaları çok iyi tutmuş. Saf funk yerine yer yer lounge ve pop caza kaş göz eden daha soul bir albüm yapmışlar beraber.
Fay Hallam'ın güçlü vokali ve tuşlu hakimiyeti, Nasser Bouzida'nın herşeyi düşünen çevre düzeniyle biraraya gelince ortaya Lost In Sound gibi sağlam kafası sağlam vücudunda bulunan bir düet albüm çıkmış. Freefall, Get Off The Bus ve Lost In Sound, özellikle Bouzida'yı biraz olsun tanıyanların kafadan en iyi ilk üçe seçecekleri şarkılar. Naif olduğu kadar tutkulu I Can't Cry, daha çok Fay Hallam'ın tarzı olduğunu sandığım pop/soul/funk şeklinde üçü birarada tatlar içeren Dancing ve Alive, ayrıca kapanışa damgasını vuran I Don't Need To Know You Love Me lezzetinden ödün vermeyen şarkılar. The Bongolian'ın vokalli hali gibi düşünülebilecek anlar kadar, Fay Hallam'ın perküsyonu bol funky hali gibi anlarla da basitçe tarif edilebilir. Hani öyle sound açısından "Lost In Sound" durumu yok ama bahsi geçen tür ve isimleri seven benim gibiler için kısa süreliğine 10 şarkı arasında keyifle kaybolmak mümkün.
1. Freefall
2. Dancing
3. Lights Are Coming Down
4. Get Off The Bus
5. I Can't Cry
6. Gathering
7. Alive
8. Shallow Moon
9. Lost In Sound
10. I Don't Need To Know You Love Me
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder