19 Ocak 2013 Cumartesi

Carolina Chocolate Drops - Leaving Eden


2005'te Güney Carolina'da kurulmuş olan Carolina Chocolate Drops, ancak beşinci albümleri Leaving Eden ile farkına varabildiğim nadide bir bluegrass, country, folk üçlüsü. Aslında büyük resme kuşbakışı bakılırsa nadide bir tarafları yok gibi düşünülebilir. Oysa Leaving Eden herhalde öyle bir boş anıma denk geldi ki, sakin ama kendi hırçınlığını en iyi bu sakinlikte dile getirebilen, matrak ama ciddiyetini en iyi bu matraklık içinde sözlere / notalara dökebilen harika bir albüm gibi geldi bana. Her zaman yaptığım gibi Leaving Eden öncesi dört albüme döndüm. Ve maden bulmuşçasına sevindim. 2007 tarihli ikinci albüm Heritage'ı çok iyi buldum mesela. Ama Dom Flemons, Rhiannon Giddens ve Justin Robinson'dan oluşan grup Leaving Eden ile en klas albümüne imza atmış kanımca.

Eski usül akustik country blues içi uygun görülmüş isim haliyle bluegrass (hatta progressive bluegrass bile diyorlar) ustası diyebileceğimiz bu üç güzel insan aynı zamanda bu müziğin çok az sayıdaki Afrikalı-Amerikalı temsilcilerinden biri. Dört telli banjo, akustik gitar, jug, mızıka, kazoo, snare drum, keman gibi bu müziğin geleneksel enstrümanlarının hakkını veren grup elemanları, aynı zamanda siyah vokallerinin güzelliğiyle şarkılara inceden soul ayarları da çekiyorlar. Haliyle pek genç işi sayılmaz. Fakat onların eski usül enerjileri içindeki gençliği hissettiğiniz vakit tadına doyum olmaz bir albüm bu. Zira tempolu parçalardaki arı gibi çalışkanlık, yavaş parçalardaki duygu yoğunluğu insana kısa (ve tadında bırakan!) harika anlar yaşatıyor. Açılışı yapan Riro's House'un o inanılmaz (bu kelimeyi kullanmayı pek sevmem, muhtemelen burada da yanlış kullandım) western coşkusu için kelimeler seçemiyorum. Sadece iki dakika beş saniye içinde bana sanki onlarla beraber oturup ter içinde bu şarkıyı çalıyormuşum duygusu verebildikleri için hayran kaldım.


Vokaller, müzik ve şarkılar bu kadar enfes olunca hiç bitmesini istemediğim albümden örnekler seçmekte de zorlanıyorum. Ama Rhiannon Giddens'ın seslendirdiği, single olarak bile çıkarılabilecek, yerel radyoları bile şenlendirebilecek Country Girl, hemen ardından gelip şenliği sürdürebilecek Run Mountain, bir "blues a capella" numunesi olarak tecrübe edilebilecek Read 'em John, tekrardan "ben de onlarla beraber çalıp söylemek istiyorum" hissi uyandırabilecek I Truly Understand That You Love Another Man örneklerini seçtim (ve ilginçtir zorlanıyorum dedim ve pek zorlanmadım!) Ayrıca sevimli ve grubun standartlarına göre dört dakika süresiyle biraz uzun sayılabilcek Boodle-De-Bum-Bum, hiç de dört dakika gibi gelmedi bana. Rhiannon'ın çelloyla sarıp sarmalanmış sağlam baladı Leaving Eden, grubun enerjisinden sembolize ettiğimiz o arı kovanından çıkma Po' Black Sheep, swing esintisi yayan No Man's Mama da ben buradayım diyen şarkılar.

Açılış nasıl güçlüyse kapanış da öyle. Enstrümansız Pretty Bird'de yine Rhiannon bu defa gece vakti verandaya çıkıp ateşböceklerine o beyaz şarap sesiyle şarkı söylüyor adeta. Bitmesin denilen albüm bittiğini hiç farkettirmeden bitiyor. Ama bu bitiş yeni başlangıçların bitişi. Temellerini aldığı bu eski müziği şimdiki zamana bu kadar dinç ve hisli biçimde taşımış olması o kültürü ne kadar iyi özümsediğinin ispatı. Evet, bu şarkıların toplandığı bir albüm olması yanında esasen bir kültür yansıması. Yabancı bir kültürün başkalrına da tanıdık gelebilecek ölçüde bir yansıması hem de. Adı üstünde "halk müziği"! Önceki Carolina Chocolate Drops albümlerinden bu kadar tat almadım. Yine kuşbakışı olarak aralarında çok büyük farklar yok belki. Hatta bazen kendimi Don't Get Trouble In Your Mind'ın nakaratını mırıldanırken buluyorum. Ama o kuşun müzikçalarına Leaving Eden'ı koyup kulaklığını taktığını hayal ettiğimde daha bir keyifle uçtuğunu görebiliyorum.

1. Riro's House
2. Kerr's Negro Jig
3. Ruby, Are You Mad at Your Man?
4. Boodle-De-Bum-Bum
5. Country Girl
6. Run Mountain
7. Leaving Eden
8. Read 'Em John
9. Mahalla
10. West End Blues
11. Po' Black Sheep
12. I Truly Understand That You Love Another Man
13. No Man's Mama
14. Briggs' Corn Shucking Jig / Camptown Hornpipe
15. Pretty Bird

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder