Abartmadan jam yapabilen, düzenlemelerini olduğu kadar doğaçlamalarını da organize edebilen üçlü, başta albüme adını veren ve Led Zeppelin'e olan sevgilerini (ki elimde böyle bir bilgi yok, tamamen tahmin) en belirgin biçimde yansıttıkları And Now The Down parçası olmak üzere Graveyard, In The Neon, Past Savior, Rest ve Drivin' Rain ile dikkatimi çekti. Zaten geriye de 3-4 şarkı kaldı ki onlarda da dikkat çekmese de müzikal yetkinlikleri yerli yerinde. Tek eksikliğini hissettiğim şey ise, vokaldeki Ethan "CB" Shaw'ın sesinin beklediğim tarzda kır salaşlığından nasibini almış karizmada olmamasıydı. Bu da onun tarzıdır, saygı duyarız o ayrı. Ama şimdi burada adını verip de yersiz karşılaştırmalarla Shaw'ı ezmek istemediğim birkaç örnek, bizi bu güneyin taş gibi blues rock'ına verdikleri muhteşem seslerine fena alıştırdılar. Yine de yaptıkları müziğin bas, gitar, davul üçgenindeki olgun karşılıkları albüm boyunca kendini hiç unutturmuyor. Ayrıca uzun zamandır iyi gitar sololar duymamış olmanın verdiği iç kıyılmasını da giderdikleri için kendilerine buradan teşekkür ediyorum.
1. Rocket Ship
2. Drivin' Rain
3. In the Neon
4. And Now the Dawn
5. Rest
6. Trade Your Sons
7. Graveyard
8. Past Savior
9. Twisted Suicide
10. Wait
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder