Portland kökenli Sarah Versprille ve Daniel Hindman tarafından kurulan ve ilk albümü Moon Tides'ı sıcak sıcak servis eden Pure Bathing Culture, indie çatısı altında dream pop'un güzelliklerini elinden geldiğince dinleyenine zerk etmeye gayret eden güzel bir oluşum. Albüm isimlerini, çok ilgi duydukları ay ve dalga ilişkisinin insan ruhuna olan benzerliğinden hareketle koymuşlar. Her ne kadar kulağa klişe kaçsa da yaptıkları müziğin yarattığı her resimde bir ay ve deniz mutlaka bulunmakta. Psych gitarlar, 80'lerden sızmış synth melodileri, Sarah Versprille'in dipten gelen rüyamsı vokalleri grubun karakteristik özelliklerini oluşturuyor. Bu karakter içinde parça parça, şarkı şarkı bir albümden çok, albüm kapağındaki manzaraya istinaden hoş bir manzaranın çağrıştırdığı epik bir konseptin içinde hissediyoruz kendimizi.
Fakat buna rağmen albümün açılışında yer alan ve 2013'te kulağıma çalınan en iyi şarkılardan biri olan ilk single Pendulum'un, özellikle vokallerle keltik bir ambiyans yaratan Only Lonely Lovers'ın, 80'lerle dirsek temasındaki Scotty'nin varlıkları kendilerini albüm genelinden biraz ayırarak "şarkı" oluşlarının keyfini çıkarıyorlar bana göre. Geri kalanlar için o konsept içinde huzur dolu yaz akşamüstlerine fon oluşturan dream pop esintileri demek uygun olur sanırım. Belki dinleyince kendilerini genelden ayıran başka şarkılar da keşfeden olabilir. Zira iyi bir dream pop albümü her türlü keşfe açıktır. Ayın sebep olduğu gelgitlerden etkilendiğimiz gibi bir albümde yer alan kimi şarkıların bizi sürüklediği farklı gelgitlere de maruz kalıyoruz. Belki ruhen albüm kapsamında bunu vurgulamak istemişlerdir. Ama gerçek şu ki, olağanüstü ayrıksı bir albüm yapmamalarına rağmen şeklen de bu duyguya yakınlaştıklarını sezdiriyorlar.
1. Pendulum
2. Dream the Dare
3. Evergreener
4. Twins
5. Only Lonely Lovers
6. Scotty
7. Seven 2 One
8. Golden Girl
9. Temples of the Moon
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder