1981 Brisbane, Avustralya doğumlu
Kate Miller-Heidke, Queensland Conservatorium Of Music'ten klasik müzik eğitimi alarak mezun olmuş, kendi dalında sergilediği konservatuvar ve müzikal performanslarıyla bir sürü saygın ödül kazanmış, 2000'den itibaren ise gönlü pop müziğe kaymış güçlü bir ses. İlk EP'si
Telegram'ı çıkarmadan önce çeşitli etkinliklerde boy göstermiş, klasik müzikten de hiç kopmamış. 2006'ya kadar EP'lerin sayısı üçü bulunca ve hatırı sayılır bir kitlenin ondan beklentileri artınca Sony, Epic, MCA gibi dev firmalarla çıkardığı
Little Eve (2007),
Curiouser (2008) ve
Nightflight (2012) albümleriyle bildiğin pop star oluvermiş. Tabii bu starlık Amerika dışında çeşitli mecraları kapsadığı için sadece orası burası oynayan yeteneksizler kadar bile tanınmamış ne yazık ki. Hem zaten
Miller-Heidke'nin tarzı, pop'un popüler banalliklerinden ziyade alternative pop ya da art pop olarak kendini dik tutuyor. Klasik müzik eğitimi almış birine de bu yakışır. Yakışmış da!
Kate Miller-Heidke'nin ilk üç albümünü dinlemeden şunu iddia edebilirim ki,
O Vertigo! kendisinin en iyi albümüdür. Gerçi adı üstünde, bu bir iddia ve tek dayanağım da
O Vertigo! Şöyle ki,
Miller-Heidke ilk üç albümde Sony, Epic ve MCA'nin desteğini aldıktan sonra (ki onların desteğini alabilmek için şekilden şekile girmeyi göze alan milyonlarca müzisyen var yeryüzünde) ani bir kararla onların kurumsal baskılarından sıkılıp, hayranlarla doğrudan iletişime geçme üzerine kurulu bağımsız PledgeMusic ile çalışmaya başlamış. Bazıları için kariyer intiharı olarak görülebilecek bu hamlenin sonucu olan
O Vertigo!, o kadar kaliteli bir albüm ki, hani ilk üç albümün bu dev şirketlerin piyasalara oynama yönündeki görünür / görünmez baskılarını hayal etmenin mümkünatı içinde bu kadar yüksek bir kalite çıtasına ve en önemlisi
O Vertigo!'daki özgür duruşa sahip olduklarına dair şüphelerim var.
Dikkatli dinleyiciler,
Offer It Up,
Jimmy,
Yours Was The Body,
Bliss ve albüme adını veren
O Vertigo!'yu duyduklarında eğitimli bir sesle karşı karşıya olduklarını anlayacaklardır. Kelt, a capella, klasik, rock, pop hatta hip hop tarzlarına uzanan şahane vokal numaraları barındıran şarkılar
Kate Miller-Heidke'nin geniş yelpazesini ortaya koyarak albüme bütünüyle hakim olduğunu gösteriyor. Ama şarkıcı, sırf bu üstün yeteneğini cümle aleme göstermeye yönelik aceleye gelmiş şarkılarla uğraşmıyor. Şarkıların kendisinden rol çalmalarına izin veriyor, onlara ait yaratılmış oyun alanlarında onlarla beraber söylüyor.
O Vertigo! şarkısının kontrollü şımarıklığı,
Rock This Baby To Sleep'te caz vokalin lezzeti,
Passenger takma adlı İngiliz müzisyen
Mike David Rosenberg'in farklı sesiyle katkı sağladığı
Share Your Air'deki 80'ler baladlarının hüznü
Miller-Heidke süzgecinden geçiyor.
Bitmedi. Hip-hop ritmine kalıplı bir art pop oturtulmuş
Offer It Up ve karizma
Jimmy'yi başta saymıştık.
Cats On Trees'den sonra
Jimmy adını taşıyan bir başka indie pop mücevheri daha duyduk. Yine 80'lerin synth coşkusunu taşıyan ve
Miller-Heidke'nin okul arkadaşı
Megan Washington'ın geri vokal yaptığı
Ghost,
Drapth adıyla tanınan Avustralyalı hip-hopçu
Paul Ridge ile beraber seslendirilen ve
Miller-Heidke'nin eğitimli bir klasik müzik vokali olarak hiç ego ve gereksiz şekil yapmadan üstesinden geldiği enfes rock şarkısı
Drama, kapanışa klasik ile caz vokali arasında gidip gelen billur sesiyle son bir damga vuran piyano baladı
Bliss, bu güzel albümün değerli anlarından. Zaten bu anların fazlalığı, onun farklı tarzları tek yürek haline sokabilmiş duruşunu daha da dikleştiriyor.
Kate Miller-Heidke'yi geç keşfetmiş olsam da,
O Vertigo!'ya vaktinde yetiştiğim için mutluyum.
1. Offer It Up
2. Yours Was the Body
3. O Vertigo!
4. Share Your Air (feat. Passenger)
5. Rock This Baby to Sleep
6. Jimmy
7. What Was I to You?
8. Sing to Me
9. Drama (feat.
Drapth)
10. Lose My Shit
11. Ghost (feat.
Washington)
12. Bliss
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder