10 Mayıs 2014 Cumartesi

The Jeff Healey Band - Hell To Pay


1966 Toronto, Ontario, Kanada doğumlu Jeff Healey, henüz bebekken evlat edinilmişti. Henüz 1 yaşında ise "retinoblastom" olarak bilinen ve çocuklarda görülen bir göz kanserine yakalanmıştı. Tek çare olarak daha o yaşında gözleri operasyonla alınmış, yerine de protez gözler takılmıştı. Gitar çalmaya 3 yaşında başlayan küçük Jeff, kucağına yatırarak çaldığı gitarıyla erkenden kendine özgü bir tarz geliştirmişti. 15 yaşına geldiğinde ilk grubu Blue Direction'ı kurarak, Toronto kulüp ve barlarında o şahane virtüözlüğüne ulaşma yolunda pişmeye başlamıştı. Takvimler 1985'i gösterdiğinde ise basçı Joe Rockman ve davulcu Tom Stephen ile tanışarak The Jeff Healey Band'i kurdu.

Grubuyla beş stüdyo albümü yapan Jeff Healey, benim kendisiyle ilk tanışma albümüm olan 1990 tarihli Hell To Pay ile gerçek anlamda ülkesi sınırları dışında da ismini duyurarak hem ticari, hem de eleştirel başarılar kazandı. Tüm albümlerini dinlediğim için rahatlıkla ikinci albümleri olan Hell To Pay'in en iyi The Jeff Healey Band albümü olduğunu kendi adıma söyleyebilirim. Blues rock merkezinde country, pop rock, hatta hard rock ile flörtlerde bulunan 11 şarkılık Hell To Pay için hiç eskimeyen albümlerden biri olduğunu da sözlerime ekleyebilirim. Healey, Rockman, Stephen üçlüsünün harikulade uyumlarını, Healey'nin olağanüstü ritim ve ölümcül solo gitar ustalığını, çok özel konuklarla renklenen kaliteli rock şarkılarını bünyesinde barındıran Hell To Pay, gönül gözüyle enstrümanını çalan, şarkılarını söyleyen bir adamın derinliğinin kanıtıydı. Her ne kadar o gözün derinlere bakışı bir ozandan ziyade bir virtüöz suretiyle kendini gösterse de, ana akım rock şarkılarının satır aralarına sızmış mütevaziliği sezmemek çok zordu sanki.


Grubun ortak besteleri olan Full Circle, Hell To Pay, Highway Of Dreams, Life Beyond The Sky gibi şarkılar, hiç olmadık maceralar peşinde koşmayan, kendi yağıyla kavrulan lezzetli rock şarkıları olarak karşımıza çıkıyor. Keza, Healey'nin tek başına yazdığı I Can't Get My Hands On You ve Something To Hold On To için de aynı şeyleri söylemekle birlikte, bu şarkıların yüksek enerjilerinden yola çıkarak, Healey'nin yaşadıklarından ötürü hiçbir arabesk kolaycılığa prim vermeyen, gayet "groovy" bir rock ile hayata bağlılık sergilediği de ortada duruyor. Tabii yüksek veya düşük tempolu tüm şarkılara dipten sızmış hüznü fark etmemek için gönül körü olmak gerekiyor. Özellikle de bir Steve Cropper coverı olan How Long Can A Man Be Strong'u dinlerken o sızmış olanın abartısız ama etkili açığa çıkışını hissetmek sahiden çok güzel bir duygu yaratıyor.

Bar geleneğinden dolayı cover çalmayı seven, çaldığı her coverın da hakkını veren Healey, unutulmaz The Beatles şarkısı While My Guitar Gently Weeps'i yazan George Harrison'ın vokaliyle birlikte adeta farklı bir rotada uçuruyor. Şarkıda Harrison'ın Traveling Wilburys'deki suç ortaklarından Jeff Lynne'ın da vokal eşliği mevcut. Amerikalı rock ozanlarından John Hiatt'ın yazdığı Let It All Go ve büyük üstat Mark Knopfler'ın yazdığı muhteşem I Think I Love You Too Much, Healey için özel bestelenmiş, Healey de her ikisinin hakkını teslim etmiş. Özellikle Knopfler'ın yazmakla kalmayıp gitarı ve geri vokaliyle eşlik ettiği I Think I Love You Too Much, karizmasından ödün vermeyen, Healey ve Knopfler'ın gitarlarıyla iletişim kurdukları efsane solo bölümüyle yücelen bir eser.


Hiatt, Harrison, Lynne, Knopfler ve pek bilmesek de rock tarihinde çok önemli isimlere eşlik etmiş keyboard ustadı Bobby Whitlock gibi kodamanların katkılarını sonuna kadar hak eden Jeff Healey, bir sonraki albümü Feel This'te (1992) biraz daha sertleşti, volümü açtı, iyice coştu. Ama yine şahane bir albüme imza attı. 1995'te Hendrix, Zeppelin, Cream, The Beatles, Muddy Waters ve daha fazlasının coverlarından oluşan Cover To Cover albümünü yaptı. 2000 tarihli Get Me Some, grubun son stüdyo işiydi. Kariyeri boyunca The Allman Brothers, Bonnie Raitt, Stevie Ray Vaughan, Buddy Guy, BB King, ZZ Top, Eric Clapton gibi pekçok isimle aynı sahneyi paylaştı. 1989'da Patrick Swayze'nin başrolündeki Road House filmine konuk oldu ve filmin soundtrack albümüne üç cover parça çaldı. Caz müziğe olan merakını grubundan ayrı tutsa da, canlı performanslarda ve küçük projelerde bu merakını caz gitarı ve trompetle giderdi.

Henüz 1 yaşında göz kanserinden dolayı gözlerini kaybeden Jeff Healey, 2 Mart 2008'de 41 yaşında akciğer kanserinden hayata veda etti. Onun ardından kurulan kanser vakfı yararına düzenlenen tribute konserler önemli farkındalıklara sebep oldu. 2011 yılında Toronto'daki Woodford Park'ın adı Jeff Healey Park olarak değiştirildi. Tüm bunlar onu onurlandırmak için yapılmıştı. Zamanında o da rock severlere ve hayranlarına Hell To Pay ve Feel This gibi unutulmaz albümlerle kıyak geçmişti. Onun görmüyor oluşu, bu albümleri ve şarkıları özel kılan bir unsur değildi. Aynı şeyleri gören bir adam olarak yapsaydı değişen bir şey olmayacaktı. Hem zaten tüm Jeff Healey külliyatını elden geçirmiş bir kişi, onun gördüğü şeyleri çoğu gören gözün göremediğini anlayacaktır.

1. Full Circle
2. I Think I Love You Too Much (feat. Mark Knopfler)
3. I Can't Get My Hands On You
4. How Long Can A Man Be Strong
5. Let It All Go
6. Hell to Pay
7. While My Guitar Gently Weeps (feat. George Harrison & Jeff Lynne)
8. Something to Hold On To
9. How Much
10. Highway of Dreams
11. Life Beyond the Sky

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder