Issız Ada Radyosu Arşivi (Ocak 2015)

Göksel - Sen Orda Yoksun
Yıl: 2015 Türkiye
Tür: Pop
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: "Sen Orda Yoksun"

Mourn - Mourn

Yıl: 2014 İspanya

Tür: Indie Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Dark Issues"

 

The Curf - I

Yıl: 2007 Yunanistan

Tür: Stoner Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "South"

 

Hadewych Minis - The Truth and Nothing But the Truth

Yıl: 2014 Hollanda

Tür: Indie Pop

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "She Dances"

 

Man Without Country - Maximum Entropy

Yıl: 2015 İngiltere

Tür: Dream Pop, Indietronica

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "Entropy"

 

Metallica - Metallica

Yıl: 1991 ABD

Tür: Heavy Metal, Trash Metal

"F" Rate: 9/10

I.A.R. tavsiyesi: "Enter Sandman"

 

Mount Carmel - Get Pure

Yıl: 2014 ABD

Tür: Hard Rock, Blues Rock

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Whisper"

 

Fakir Thongs - Habanero

Yıl: 2015 ABD

Tür: Progressive Rock, Psychedelic Rock

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Fakir Jimmy"

 

Golden Fable - Ancient Blue

Yıl: 2014 Galler

Tür: Indie Pop, Art Pop

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Avalanche"

 

 

 

 

Lindsey Buckingham - Gift of Screws

Yıl: 2008 ABD

Tür: Pop Rock

"F" Rate: 8/10

I.A.R. tavsiyesi: "Love Runs Deeper"

 

Cuprum - Brahma Višnu Šiva

Yıl: 2014 Çek Cumhuriyeti

Tür: Progressive Rock

"F" Rate: 8/10

I.A.R. tavsiyesi: "Urnový háj"

 

Christine McVie - In the Meantime

Yıl: 2004 İngiltere

Tür: Pop Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Liar"

 

Dengue Fever - The Deepest Lake

Yıl: 2015 ABD / Kamboçya

Tür: Cambodian Pop, Indie Rock

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Rom Say Sok"

 

Marsheaux - A Broken Flame

Yıl: 2015 Yunanistan

Tür: Synthpop

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Monument"

Mikky Ekko - Time

Yıl: 2015 ABD

Tür: Pop Rock, Pop, Soul

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "Watch Me Rise"

 

Harem Scarem - Thirteen

Yıl: 2014 Kanada

Tür: Hard Rock, AOR, Pop Rock

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "All I Need"

 

 

Stranger Kings - Stranger Kings

Yıl: 2014 ABD

Tür: Indie Rock, Post-Punk

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Lay Low"

 

Bløf - In hed midden van alles

Yıl: 2014 Hollanda

Tür: Pop Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Klaar Voor"

 

 

Funky Destination - Supersonic Bomb

Yıl: 2015 Hırvatistan

Tür: Electronic, Funk

"F" Rate: 8/10

I.A.R. tavsiyesi: "Feeling Love"

 

Bryan Ferry - Olympia

Yıl: 2010 İngiltere

Tür: Pop Rock

"F" Rate: 8/10

I.A.R. tavsiyesi: "Song to the Siren"

 

 

Lindsey Buckingham - Out Of The Cradle

1949 doğumlu multi-enstrümantalist, besteci, şarkıcı, yapımcı Lindsey Adams Buckingham, solo bir müzisyenden ziyade 1975-87 arasında görev yaptığı Fleetwood Mac'in demirbaşlarından biri olarak bilinir. Ama belki de onun hakkında bilinmeyen şeylerden biri, Fleetwood Mac'i ayakta tutanların başında gelen isim olması. Grubun en mühim başarılarından olan Tango In The Night albümünün aslında Buckingham'ın 3. solo albümü olarak piyasaya çıkacağını, ancak grup arkadaşlarını birarada tutmak ve onlarla beraber takılabilmek için albümü Fleetwood Mac adıyla ve bu arkadaşlarının katkılarıyla çıkarmayı tercih ettiğini söylemiştik. İlginçtir ki albümün çıkmasından birkaç ay sonra Buckingham'ın gruptan ayrıldığını da sözlerimize eklemiştik. Kendisi 1997'de gruba tekrar dahil oldu ve en son 2003'te çıkan Say You Will albümünden beri gruptan haber alınamamakta. 1987'ye geri dönersek, Tango In The Night'ın olağanüstü başarısına rağmen grupla beraber tura çıkmak istememesi, en önemlisi de ayrıldığı sevgilisi Stevie Nicks ile aynı grupta müzik yapıyor olmanın gergin ve hüzünlü duygusal gelgitlerinden uzaklaşma ihtiyacı duyması yüzünden Fleetwood Mac ile yollarını ayıran Buckingham, inzivaya çekildiğini düşündürdü. Ama gruptan ayrılması ile yeni solo albümü arasındaki beş yıllık süre boyunca Out Of The Cradle'ı yazmış, çizmiş, çalmış, söylemişti.

Liriklerin büyük bir kısmına yansıdığı üzere Buckhingham'ın Nicks ile olan bitmiş ilişkisinin izlerini taşıyan Out Of The Cradle, adeta Tango In The Night'ın devamı gibi. Gitar, bas, keyboard ve perküsyon çalan, The Beach Boys'tan sonra en çok etkilendiği gruplardan The Kingston Trio şarkısı All My Trials'dan uyarladığı All My Sorrows dışında tüm şarkıları yazan (bazılarını Richard Dashut ile birlikte yazan) Buckingham, bu albümüyle bana göre solo kariyerinin en iyi albümüne adını yazdırmış. Yine kaset şeklinde hayatıma girmişliği, oradan uzun süre çıkmamışlığı olan bu albümü satın almaya karar verme sebebim, 80'lerin sonlarında kaset olarak boynuma asıp gezmek istediğim Tango In The Night sevgimdi. Hemen öncesinde Countdown single'ını duyunca "bu adam Fleetwood Mac'ten ayrıldıktan sonra ölmemiş meğer" dedim. Tabii o zamanlar neden gruptan ayrıldı, bunca zaman nerelerdeydi öğrenemedik, ince işlerinden, sevdiceğinden ayrıldığından, hatta bir sevdiceği olduğundan haberimiz yoktu. Kaseti alır almaz kulaklarım ilk Countdown'ı aradı, bulunca da yine o dönem müdavimi olduğum Traveling Wilburys şarkılarına benzediğini daha iyi anladım. Ardından gelen All My Sorrows ile birlikte bu iki şarkı benim için albümün zirve anı oldu bir süre.

Fakat albüm demlendikçe, ben de ince bellide onu her içtiğimde yeni şeyler keşfetmeye başladım. Big Love'a çok ama çok benzeyen (bundan şikayetçi de olmadığım) Doing What I Can, 70'lerin progressive rock ruhunu kendi modern tarzına uyarladığı This Is The Time, single olarak çıkmamış bir hit gözüyle baktığım You Do Or You Don't, yağmur efektiyle iyice ıslatılmış bir gece atmosferi solutan Street Of Dreams, bütün ana ve geri vokalleri kendisinin yaptığı, bu suretle süper bir gitarist olması yanında süper de bir vokal olduğunu bir defa daha gösterdiği Don't Look Down, tropikal esintileriyle altyapısı bu kez Family Man'i andıran Soul Drifter, yaklaşık son bir dakikasını elektro soloyla süsleyen Wrong, benim Out Of The Cradle'dan çıkardığım inciler. Albümden Wrong, Countdown, Soul Drifter, Don't Look Down sıralamasıyla çıkan single ekibi, Tango In The Night single ekibi kadar olmasa da zamanında iyi satmış, listelerde fink atmış besteler. Yapımcı Richard Dashut, kallavi Fleetwood Mac albümlerindeki katkılarını bu albümde de sürdürerek hoş bir devamlılık sağlamış.

Out Of The Cradle ile ilgili hala içimde kalan bazı şeyler var. Mesela 1973'te Stevie Nicks ile Buckingham Nicks adıyla ilk ve son albümlerini yapmış, uzun süre FM kanatları altında Nicks ile çalıp söylemiş Lindsey Buckingham, bu mühim ayrılık sonrasında biraz daha hüzünlü bir albüm yapabilir miydi diye aklıma takılmıştır. Gerçi bu derin hüznün emareleri yok değil. Yine de öyle ağlak bir adam olmadığını, efkarını da kendi tarzında yaşadığını belli eden şarkılar bunlar. Hayat devam ediyor. Zaten evli ve üç çocuk babası Buckingham 1997'de gruba geri döndü, Nicks ile de çok iyi iki dost olarak çalışmayı sürdürüyor. Bana göre bir Out Of The Cradle olmasalar da Gift Of Screws (2008), Seeds We Sow (2011) gibi albümlerle solo faaliyetlerini sürdürüyor. Pena kullanmadan tüm zamanların en iyi 100 gitaristi arasında olmaya, sesini şekilden şekile sokup karakterize ederek şarkılarını söylemeye devam ediyor.

1. Don't Look Down
2. Wrong
3. Countdown
4. All My Sorrows
5. Soul Drifter
6. This Is the Time
7. You Do or You Don't
8. Street of Dreams
9. Surrender the Rain
10. Doing What I Can
11. Turn It On
12. This Nearly Was Mine
13. Say We'll Meet Again

Fleetwood Mac - Tango In The Night

Amerikalı Lindsey Buckingham ve Stevie Nicks ile İngiliz Mick Fleetwood, John McVie, Christine McVie çekirdek kadrosuyla müzik tarihinin en hatırı sayılır gruplarından biri olan Fleetwood Mac, kurulduğu 1967'den bu yana 17 stüdyo albümü çıkarmış bir oluşum. Aslında çekirdek kadro dememizin bir sebebi var. Zira kurulduğu yıldan bu yana yaklaşık 10 farklı ismin gruba girip çıkmışlığı da var. Ancak sanılmasın ki Fleetwood Mac, öyle bir arkadaşa bakılıp çıkılan bir gece kulübü ismi. 68 kuşağından kopmuş, 70'lerin harharlı zamanlarında soft ve blues kalarak karakterini oluşturmuş, iyi kötü 2000'leri bile görmüş bir okul. İlginçtir ki, bu çekirdek kadroya dahil edilmemiş olan ünlü blues gitaristi Peter Green, grubun kurulmasında en etkin rol oynamış, hatta grubun ismini Fleetwood ve McVie soyadlarından türetmiş kişiydi. Grubun 1967-70 yılları arasındaki yolculuğunda özellikle blues ve folk kimliği kazanmasında önemli pay sahibi olan Green, 70 sonrası kendine solo bir kariyer rotası çizdi. 1975'te gruba katılan Lindsey Buckingham ile yavaştan bu kimliğe pop ve soft rock öğeler de dahil olmaya başlayınca Fleetwood Mac, üzerine yapışan "68 kuşağının bayraktarları" klişesinden adım adım uzaklaşıp daha kendine has bir müzik üretmeye başladı.

Aslında Fleetwood Mac tarihi, kısa kısa geçiştirilmeyecek kadar çalkantılı ve görkemli anlarla dolu. Gruba katılanlar, ayrılanlar, ilişki yaşayanlar, ayrılanlar, evlenenler, ayrılanlar, sonra tekrar geri dönenler falan derken bildiğin uzun metrajlık zengin bir malzeme barındırdığı da söylenebilir. Bizi alakadar eden müzik kısmına bakarsak, soyadı "Buckingham" olduğu halde grubun iki Amerikalısından biri olan Lindsey Abi'nin kazandırdığı ivmeyle çıkan Fleetwood Mac (1975), Rumours (1977) ve Tusk (1979) üçlüsü, genel klasmanda grubun en iyi albümleri olarak kabul edilir. Ama ilk tanışma gibisi yoktur. O yüzden grubun 1987 tarihli 14. albümü Tango In The Night'ın yeri zengin Fleetwood Mac kariyerinde benim için hep ayrıdır. Yukarıda adı geçen güzel insanlardan kurulu klasik kadro, Tango In The Night ile en fazla ticari başarı elde etmişlerdir. Bunun adı da dünya çapında 12 milyon kopya olarak konmuş. Fakat Tango In The Night aynı zamanda bu klasik kadronun son birlikteliği olmuş. Hem de albüm çıktıktan sadece birkaç ay sonra Lindsey Buckingham'ın solo projelerine yoğunlaşmak istemesi yüzünden.

Aslında Tango In The Night da önce Buckingham'ın solo albümü olarak başlamış. Ama zamanla yapılan takviyeler bu projeyi Fleetwood Mac'in yeni albümü olmaya doğru götürmüş. Big Love, Everywhere, Little Lies, Seven Wonders gibi eskimeyen hitleri arşivine / arşivimize katan grup, Caroline, Mystified, Tango In The Night, Isn't It Midnight gibi başka güzellikleri de kapsayan, dinledikçe 80'lerin Fleetwood Mac'li geçen dönemlerine nostaljik methiyeler düzme isteği uyandıran besteleri hep buraya toplamış. Kim ne derse desin, engin Fleetwood Mac denizinde Tango In The Night gibi bir tekneye rastlamamışımdır. Albümün habercisi Big Love'ın klibini TV'de ilk izlediğim an direk kendilerine yazılmıştım zaten. Big Love, 80'lerin şimdiye nazaran masum sayılabilecek "seksi" tanımını tümüyle karşılayan bir şarkıydı benim için. Bunda şarkının sonlarına doğru Buckingham'ın bir hatun vokalle halvet olur gibi çıkardığı "ah, oh" seslerinin payı da var elbet. Yıllar sonra o hatun sesinin de stüdyo hileleriyle Buckingham'ın bizzat kendisine ait olduğunu öğrenmem biraz dumur yaratmıştı. Big Love'ın tek kişilik canlı versiyonunu izlemek de kesinlikle bir dumur sebebidir. Lindsey Buckingham insan değildir o performansta, uçmuştur!

Solo vaziyetlerde irili ufaklı başarılar kazanan bu beşli birarada iken ortaya çıkan kimya karşı konulamaz bir ilham sağlamıştı. Bu kimya Buckingham, Nicks, McVie karışımı vokaller ve bu vokalleri çeşitlendiren türlü vokal tasarımları, bu tasarımlarla oynamayı seven stüdyo numaraları, Buckingham'ın "fingerpicking" tekniği ağırlıklı olağanüstü gitar ustalığı, Mic Fleetwood'un davul ve perküsyon mevkiinde her türlü kendini belli etmesi ve daha neler nelerden oluşmakta. Sırf ticari başarısından dolayı burun kıvıranlara (mesela Bjork'u, Grizzly Bear'ı falan yere göğe sığdıramayan, herşeyi deneysel gören birtakım entellektüel müzik mecralarında düşük puan verenlere) inat, Tango In The Night'ı yıllar boyu dillerden düşmeyecek birkaç şarkıyı, yanında da hep gizli bir bahçenin lezzetli meyveleri olarak kalacak diğerlerini barındıran bir başyapıt olarak ilan ediyorum. Big Love'ı ilk duyduğumda nasıl çarpılmışsam, bu beş kişiyi aynı karede gördüğümde de o kadar cool bulmuştum. O zamanlar bana bir gruptan ziyade bildiğin bir aile gibi görünmüşlerdi. Tango In The Night da tüm bu imge ve algıların üstüne şahane bir soundtrack olmuştu. İyi bir film ve soundtrack nasıl asla eskimez ise, bu albüm ve onu dünyaya getiren kadro da gözümde hiç eskimedi.

1. Big Love
2. Seven Wonders
3. Everywhere
4. Caroline
5. Tango in the Night
6. Mystified
7. Little Lies
8. Family Man
9. Welcome to the Room...Sara
10. Isn't It Midnight
11. When I See You Again
12. You and I, Pt. 2

TV Girl - French Exit

2010 yılında Brad Petering, Jason Wyman ve Wyatt Harmon'ın Los Angeles'ta kurduğu TV Girl, bugüne dek bir mixtape albüm, birkaç EP ve bilimum single'lar ile kulaklara chillwave katkılı hoş bir indie pop lezzeti sunmuş gruplardan. Sıra albüm yapmaya geldiğinde de iyi iş çıkarıyorlar ve 2014 yaz başında debut French Exit ile daha geniş kitlelere ulaşıyorlar. Onları dinlemek ancak sonbahar sonuna kısmet olmuştu. Kendileri daha önce bu türe dair dinlediğim örneklerden Acid House Kings, Work Drugs gibi grupları biraz anımsattıkları için hemen ısındım. Çünkü indie pop'a chillwave katkısının ve beraberinde getirdiği nostaljik atmosferin hayranıyım. Bu türde beğendiğim çok örnek çıkmaması da TV Girl benzeri grupları havada kapmama sebep oluyor. Gerçi önceki birkaç EP'lerinde öyle bir hava sezmemiştim.

Hiç lafı dolandırmadan ve şişirmeden TV Girl'ün dolandırılmamış ve şişirilmemiş 12 şarkısına bakarsak Pantyhose, Daughter Of A Cop, Talk To Strangers, The Blonde, Lovers Rock öne çıktığını söyleyebiliriz. Ama bunlara yenilerini ekleyenler, bazılarını çıkaranlar, hatta "benim böyle şeylerle işim olmaz" diyenler bile çıkabilir. Eline gerekli enstrümanları verdiğinizde bir grup maymunun bile kaydedebileceği onca debut yanında French Exit bir başyapıt sayılır. Tabii ki öyle değil, öyle bir iddiası yok, o iddianın yakınından bile geçmiyor. Ama kurulmasının üzerinden dört yıl geçmiş TV Girl, çeşitli üretkenlik belirtileriyle artık piştiğini samimiyetle kanıtladığı bir albüm yapmış ki, o içtenliği fark edip kapıldığınızda yarı yolda bırakıldığınızı düşünmüyorsunuz. Zaten aradığınız şeyin bir başyapıt olmadığının rahatlığını size aşılıyorlar. Beklentiler dizginlenince tat almak kolaylaşıyor. Şu olunca, bu olunca dedikçe cümleler uzuyor. Halbuki bu şarkılar, cümleleri çok uzatmayacak kadar mütevazi takılıyorlar.

1. Pantyhose
2. Birds Don't Sing
3. Louise
4. Hate Yourself
5. The Gateway
6. Talk To Strangers
7. The Blonde
8. Daughter of a Cop
9. Lovers Rock
10. Her and Her Friend
11. Come When You Call
12. Anjela

Bryan Ferry - Avonmore

70'ine merdiven dayamış usta İngiliz şarkıcı Bryan Ferry, kariyerinin 14. solo albümü Avonmore ile "işte bu" dedirtti. Tabii 8 albümlük Roxy Music kariyerini bunun dışında tutuyoruz. Gerçi Ferry'nin Roxy Music ile birlikteliği grup dağılana dek gayet seviyeli biçimde ilerlemiş. Mesela Roxy Music, kendi adını taşıyan ilk albümünü 1972'de çıkarırken, bir yıl sonra da Ferry ilk solo albümü These Foolish Things'i çıkarmış. Hatta aynı yıl, yani 1973'te iki Roxy Music albümü birden piyasaya çıkmış. Üretkenliğin gözünü çıkardıkları 70'lerde yıldızı parlayan grubun dağılma tarihi, son albümleri Avalon'u 1982'de çıkarmış olmalarına rağmen resmi kayıtlarda 2011 olarak görünüyor. Bu kadar Roxy Music muhabbetinden sonra 1987 yılına ait Bête Noire albümüyle takip etmeye başladığım Bryan Ferry'nin hayran olduğum o müzik yolculuğuna kendi penceremden kısaca bakmak isterim. Aslında beni o dönem Bryan Ferry takip etmeye iten yegane sebep, bir önceki Boys and Girls albümünde bulunan, duyduğum an aşık olduğum Don't Stop The Dance şarkısıdır.

Bête Noire ve Taxi (1993) ile fazlasıyla ısındığım Ferry'nin kadife sesli pop ağırlıklı, rock azınlıklı, her daim yakışıklı müziği -ki adına "Sophisti-Pop" da dedikleri oluyor- Mamouna (1994) ile beni iyice kendine bağladı. Uzun sayılacak bir aradan sonra eski pop caz standartlarını coverladığı As Time Goes By (1999) albümü hatırladığım kadarıyla bende az da olsa bir hayalkırıklığı yaşatmıştı. Frantic (2002) ile tekrar kendi pop kimliğine dönerek bana göre ortalarda seyreden bir albümle yoluna devam etti. Bu albümde coverladığı iki Bob Dylan şarkısı onu kesmemiş olacak ki, uzun bir aradan sonra 2007'de 11 adet Bob Dylan şarkısını yorumladığı Dylanesque ile dönüş yaptı. Tıpkı Ferry gibi bir cover sever olmama rağmen, hatta albümü de beğenmeme rağmen ondan böylesi bir rock dönüşü beklemiyor, istemiyordum. Eski pop soundunu çok özlemiştim.

Fakat 2010'da David A. Stewart (Eurythmics), Brian Eno, Groove Armada, David Gilmour, Marcus Miller, Scissor Sisters, Nile Rodgers, Jonny Greenwood (Radiohead) ve Flea (Red Hot Chili Peppers) gibi zengin katılımcı kadrosuyla Olympia imdada yetişti. Eski Bryan Ferry, kendini yenilediğini hissettirerek geçmişiyle 2010 arasına nefis bir köprü kurmuştu. Ferry'nin bizzat iştirak etmediği, The Bryan Ferry Orchestra'nın eski şarkılardan derlemeler yaptığı enstrümantal The Jazz Age'i (2012) saymazsak dört yıl sonra Avonmore ile özlenen takım elbiseli pop şıklığını sürdüren bu güzel insan, fırtınalı geçmişini, aşklarını, ayrılıklarını, bunları damıttığı şarkılarını bir kez daha önümüze koyarak kendi tarihine sıcak tanıklığımızı sağlıyor.

Gelelim meselenin "işte bu" dedirten kısmına. Ferry, benim tutkulu ve bilinçli bir şekilde müzik dinlemeye başladığım yıllarda Don't Stop The Dance, Slave To Love, Kiss and Tell, The Right Stuff, More Than This, Hiroshima gibi harikulade şarkılarla pop algılarıma ayar çeken çok önemli bir ustaydı. Ona duyduğum saygı, müziğine duyduğum sevgiyle uyum içindeydi. Yıl 2014 olduğunda bazı şeylerin eskisi gibi kalmayacağını çoktan öğrenmiştik. Ama yine o eski güzel günlerde aynı sevgi saygıyı duyduğum, ama uzunca bir süre iyi şarkılarını göremediğim U2 ve Simple Minds gibi grupların 2014 içinde birbirinden kötü albümlerle geri dönüşleri, Ferry'ye duyduğum sevgi saygıları kaygıya dönüştürüyordu bir yandan. (Bu arada U2'nun şu an adını bile unuttuğum son albümünün Rolling Stone dergisi tarafından yılın albümü seçilmesi de hiç komik olmayan şakalar gibidir.) Neyse ki usta kelimesinin anlamını boşa çıkarmayan Bryan Ferry, aradan geçen yıllara rağmen 14. albümü Avonmore ile sevenlerini o büyülü pop ülkesine doğru nostaljik bir yolculuğa çıkarıyor.

Bryan Ferry'nin pop bileşenlerini tam tekmil izah etmek pek kolay değil aslında. Ticari kaygılardan tamamen uzak ve sofistike nitelikteki bu müzik, belli bir yol haritasını takip ediyor görünse de emprovize bir tavır hep hissediliyor. Tıpkı dans ettirirken karmaşık koreografiler değil, özgür ve içten salınışlar gerektirmesi gibi. Ama bu salınışlar esnasında bir elde yarısına kadar dolu bir kadeh bulunduğunu da söylersek müziğin sahip olduğu stilize hassasiyeti ve dengeyi belirginleştirebiliriz. Dinlerken daha çok elit mekanları, iki dirhem bir çekirdek giyinilen partileri, kaliteli içkileri, loş ışıklar altında yapılan kurları, kaçamak bakışları, çakırkeyif ölçüdeki kahkahaları hissettirmesi, itici bir elitistlik olarak algılanmasın. Kadife sesi ve müziğiyle Bryan Ferry, her türlü duyguya kendi yakışıklı pop penceresinden bakabilen bir adam.

Bazen fazla "şehirli" olmakla itham edilse de Ferry müziğinin şehir manzaralı bir jakuziyi olduğu kadar, sobalı loş bir odayı da anlamlandırma gücü var. Hangi tür olursa olsun müzik dediğimiz olgu zaten bu işe yarıyor diye düşünebiliriz. Ama Bryan Ferry'den başkasından duymadığım bu benzersiz pop, benim için kaliteli zaman geçirmek adıyla tarif edilen zevk alma duygusunun müzik ayağına mükemmel uymakta. Şehir manzaralı bir jakuzimiz veya sobalı loş bir odamız yok belki ama en azından bizi hayal ettiğimiz zaman ve mekanlara ışınlayabilecek Avonmore gibi değerli albümlerimiz var. Onun içinde ise Loop De Li, Midnight Train, Driving Me Wild, Avonmore gibi Ferry tempolu klas şarkılar, Soldier Of Fortune, Lost gibi Ferry efkarına kani harikulade baladlar var. Ayrıca efsanevi The Smiths gitaristi Johnny Marr başta olmak üzere Mark Knopfler, Nile Rodgers, Marcus Miller, Flea gibi güçlü konuk müzisyenler yine var.

 

Adını Ferry'nin Londra'daki stüdyosunun bulunduğu bölgeden alan Avonmore, bazı şarkılar dışında söz ve müzikleri kendisine ait şarkılardan oluşuyor. O bazıları ise Johnny Marr ile birlikte yazdığı ve kanımca Ferry'nin en güzel şarkıları arasına konması gereken Soldier Of Fortune ve 2005'ten beri Ferry'yi yalnız bırakmayan gitarist Oliver Thompson'ın katkıda bulunduğu Avonmore şeklinde. "Coversız Bryan Ferry albümü olmaz" atasözüne istinaden albümün son iki şarkısı da Avonmore klasına yakışır cinsten coverlardan oluşuyor. Oscar ödüllü müzikal bestecisi Stephen Sondheim'ın 1973 tarihli Broadway müzikali A Little Night Music'te yer alan bestesi Send In The Clowns ve Robert Palmer'ın 1980 yılı şarkılarından Johnny and Mary, Ferry'nin nostaljik sesiyle yeniden hayat buluyorlar. Nostaljik ses demişken, Ferry'nin sesinin artık eskisi gibi olmadığı haliyle bazı şarkılarda belirginleşse de, 70 yaşındaki bu centilmenin sesindeki hafif çatallaşma ve kısıklaşma ona farklı bir kırılganlık, şarkılara ayrı bir teslimiyet duygusu katmış.

 

Aradan geçen yıllar beni Bryan Ferry'ye daha çok bağlamış onu anladım. Adam o kadar güzel yaşlanıyor ki, aradaki zaman farkına rağmen Bête Noire, Taxi, Mamouna albümleriyle Avonmore arasındaki kilo, kırışıklıklar, ağarmış saç telleri, neon ışıkları, kalp kırıklıkları neredeyse aynı. Bazı müzisyenler için "yıllar geçti ama hala yerinde sayıyor" negatifliğinde bulunuyoruz ister istemez. Mesela istikrarlı biçimde yazdığı şık liriklere rağmen Morrisey ne yazık ki benim için müzik olarak yerinde sayan bir adamdır. Ama Bryan Ferry gibi insanlar için yıllar geçse de aynı kalabilmek gerçek bir ustalık belirtisi. Hatta eskilerin hatırına bile tahammül edemediğim 2014 model U2, Simple Minds, Neil Young vs. kaynaklı müzik kirliliği düşünüldüğünde ihtiyacı duyulan bir "yerinde sayma" bu.

 

1. Loop De Li

2. Midnight Train

3. Soldier of Fortune

4. Driving Me Wild

5. A Special Kind of Guy

6. Avonmore

7. Lost

8. One Night Stand

9. Send in the Clowns

10. Johnny and Mary

Yılın Albümleri (2014)

1. Rival Sons - Great Western Valkyrie

2. The Spiracles - Last Night I Dreamt About You

3. Bryan Ferry - Avonmore

4. Brownout - Brownout Presents Brown Sabbath

5. The New Division - Together We Shine

6. Spiders - Shake Electric

7. The Grape and The Grain - The Grape and The Grain

8. Dum Dum Girls - Too True

9. Jaws - Be Slowly

10. Tying Tiffany - Drop

11. Vandenberg's MoonKings - Vandenberg's MoonKings

12. Lazuli - Tant que l'herbe est grasse

13. Kate Miller-Heidke - O Vertigo!

14. Augustines - Augustines

15. Larkin Poe - Kin

16. Robert Plant - Lullaby and… The Ceaseless Roar

17. Ryan Adams - Ryan Adams

18. Noura Mint Seymali - Tzenni

19. Caught A Ghost - Human Nature

20. Beggar’s Blues Diary - Desperate Rock 'N' Roll

21. Emmanuelle Seigner - Distant Lover

22. Jack White - Lazaretto

23. Royal Blood - Royal Blood

24. California Breed - California Breed

25. Lisa Smith's Powerhaus - 612

26. Tinariwen - Emmaar

27. Dream The Electric Sleep - Heretics

28. Tides Of Man - Young and Courageous

29. Joe Bonamassa - Different Shades Of Blue

30. Imarhan Timbuktu - Akal Warled

31. Midnight Faces - The Fire Is Gone

32. Devin Townsend - Z²

33. Mount Carmel - Get Pure

34. Johnny Marr - Playland

35. Imogen Heap - Sparks

36. TV Girl - French Exit

37. Talisco - Run

38. L.P. - Forever For Now

39. Sharon Jones & The Dap-Kings - Give The People What They Want

40. Kitten - Kitten

41. Spotlight Kid - Ten Thousand Hours

42. Pink Floyd - The Endless River

43. Planet Of Zeus - Vigilante

44. Alcest - Shelter

45. Nicole Sabouné - Must Exist

46. The History Of Apple Pie - Feel Something

47. Allah-Las - Worship The Sun

48. Karise Eden - Things I've Done

49. Oh Land - Earth Sick

50. Vaudou Game - Apiafo

51. Athena - Altüst

52. Palya Bea - No

53. Riot Horse - This Is Who We Are

54. Bruce Springsteen - High Hopes

55. The Brew - Control

56. Magnetic Mountain - Lodestone Sanctuary

57. Alvvays - Alvvays

58. Eli Cook - Primitive Son

59. The Primitives - Spin-O-Rama

60. First Aid Kit - Stay Gold

61. The Raveonettes - Pe'ahi

62. Insomnium - Shadows Of The Dying Sun

63. Kurtalan Ekspres - Göğe Selam 2

64. Superfood - Don't Say That

65. Sólstafir - Ótta

66. The Cambodian Space Project - Whiskey Cambodia

67. Tom Petty and The Heartbreakers - Hypnotic Eye

68. Leonard Cohen - Popular Problems

69. Damien Jurado - Brothers and Sisters Of The Eternal Son

70. Slowness - How to Keep From Falling Off A Mountain

71. Joy - Under The Spell Of Joy

72. Powersolo - The Real Sound

73. The Ghost Wolves - Man, Woman, Beast

74. Hanne Kolstø - Forever Maybe

75. Mokhov - Future Hope

76. The Sonic Beat Explosion - Electrophonic Soul

77. The Tea Party - The Ocean At The End

78. Phoenix Again - Look Out

79. Jeremy Blake - Psychic Realty

80. Ben Granfelt Band - Handmade

81. VA - Ronnie James Dio: This Is Your Life

82. Khepri - Ascension

83. Imelda May - Tribal

84. Black Swan Lane - A Moment Of Happiness

85. Bungalow Bums - Lawless Days In Reservation

86. Kill It Kid - You Owe Nothing

87. The Texas Flood - Young Dogs, Old Tricks

88. Emmon - Aon

89. Lykke Li - I Never Learn

90. Mike Oldfield - Man On The Rocks

91. Angus & Julia Stone - Angus & Julia Stone

92. Silya & The Sailors - Unanchored

93. Woman's Hour - Conversations

94. Hadewych Minis - The Truth and Nothing But The Truth

95. Tilts - Cuatro Hombres

96. Shake Some Action! - Catch The Sun

97. Kareyce Fotso - Mokte

98. Aziza Brahim - Soutak

99. Fallujah - The Flesh Prevails

100. The Hobbes Fanclub - Up At Lagrange

Yılın Şarkıları (2014)

1. Damien Jurado - Silver Timothy

2. Rival Sons - Electric Man

3. The Apache Relay - Katie Queen Of Tennessee

 

4. Dum Dum Girls - Rimbaud Eyes

5. The Afghan Whigs - Matamoros

6. Alvvays - Archie, Marry Me

7. Brownout - Into The Void

8. Hunterchild - No Anchor

9. The New Division - Smile

10. Bryan Ferry - Loop De Li

11. Lucky Peterson - Blues In My Blood

12. The Grape and The Grain - Lord I'm Coming Home

13. Lazuli - Homo sapiens

14. Di-Rect - Invincible

15. Augustines - Kid You're On Your Own

16. Noura Mint Seymali - Tzenni

17. Blondfire - Walking With Giants

18. The Deaf - Soul Trapper

19. Ryan Adams - Gimme Something Good

20. Spiders - Shake Electric

21. The Spiracles - Tremble

22. ∆ - Left Hand Free

23. Painted Palms - Hypnotic

24. Luca Vasta - Cut My Hair

25. Coldplay - Magic

26. Tori Amos - Wedding Day

27. Spotlight Kid - I'll Do Anything

28. Martel - Magnetic

29. Larkin Poe - Jesse

30. Jaws - Swim

31. Caught A Ghost - Sleeping At Night

32. Golden Fable - Avalanche

33. Ex Cops - Teenagers

34. Tying Tiffany - A Lone Boy

35. Misun - Eli Eli

36. Mr. Probz - Waves (Robin Schulz Remix)

37. The Intersphere - Panic Waves

38. Oh Land - Head Up High

39. First Aid Kit - Waitress Song

40. Jack White - Lazaretto

41. Mike Doughty - Light Will Keep Your Heart Beating In The Future

42. Thea & The Wild - Ropes

43. L.P. - Night Like This

44. Robert Plant - Little Maggie

45. Maroon 5 - Maps

46. Youngteam - It's Getting Dark

47. SOHN - Artifice

48. Karise Eden - House On Fire

49. Young The Giant - Eros

50. Alexz Johnson - Let 'Em Eat Cake

51. Tides Of Man - We Were Only Dreaming

52. Emmanuelle Seigner - Bore Me To Tears

53. Anouk - Wigger

54. Javiera Mena - Otra era

55. Johnny Marr - Easy Money

56. Planet Of Zeus - Burn This City Down

57. Kitten - Sex Drive

58. Bruce Springsteen - Heaven's Wall

59. Kate Miller - Heidke - Jimmy

60. The Shins - So Now What

61. Mike Oldfield - Chariots

62. Tiny Victories - Systems

63. Shake Some Action - Colors Exploding

64. Julius - Higher

65. Sallie Ford - Coulda Been

66. Andersons - Liberty

67. Beech - Dance For The Money

68. Angus & Julia Stone - A Heartbreak

69. Imogen Heap - Minds Without Fear (feat. Vishal-Shekhar)

70. Triggerfinger - Big Hole

71. The Clarks - Some Call It Destiny

72. Betty Bonifassi - How Does It Feel

73. No More Kings - New James Bond

74. Mount Carmel - Whisper

75. We Are Twin - Baby Please

 

76. The Asteroids Galaxy Tour - Rock The Ride

77. Cold War Kids - Hotel Anywhere

78. Die Mannequin - I'm Just A Girl

79. Linus Young - Cool Trip

80. Literature - Kites

81. Royal Blood - Loose Change

82. Dotan - Fall

83. Palya Bea - A no

84. Gemma Ray - The Right Thing Did Me Wrong

85. Nicole Sabouné - Win This Life

86. White Slaver - The Room

87. Nico & Vinz - Am I Wrong?

88. The Pierces - Creation

89. The Luxembourg Signal - Heaven

90. The Raveonettes - Kill!

91. The Vacant Lots - Before The Evening's Thru

92. Beatrice Eli - Equality

93. Trevor Hall - Jagadeesha

94. TV Girl - Daughter Of A Cop

95. Sheppard - Geronimo

96. Slow Motion Rider - Love Will Find A Way

97. Jeremy Blake - Holdon

98. Take That - These Days

99. Delay Trees - Fireworks

100. Caravane - Chien Noir