Guardians Of The Galaxy: Awesome Mix, Vol. 2 (OST)

2014 yılındaki Guardians Of The Galaxy sonrası devam filminin geleceğine, Awesome Mix, Vol. 1 olarak yönetmen James Gunn'ın seçtiği şarkıların güzelliğine, haliyle Vol. 2 şarkılarının da yolunun gözleneceğine dair heyecan ve hezeyanlarımı beyan etmiştim. Beklenen günler geldi ve hem film, hem de soundtrack şeklinde Vol. 2'ye kavuştuk. İlk filmin sonlarına doğru gördüğümüz kaset artık kulaklarımızda dönüyor. Yine ilk filmdeki gibi kulağa tanıdık gelen gelmeyen, tabii filmi izledikten sonra çok daha anlam kazanan 14 şarkı ile karşı karşıyayız. Film olarak güzel bir seri yakalandığı gibi, soundtrack olarak da özellikle 70'li yılların benzersiz yüzünü ucundan kıyısından yansıtan bazı örneklerle derlenmiş bir başka serinin de takipçisiyiz. Filmin yolunu gözleyenler kadar Awesome Mix. Vol. 2 de merak konusuydu. Gunn 2015'ten itibaren ara ara albüm hakkında merakları gidermeye çalıştı. İlk filmde konduğu sahnelerle daha bir güzelleşen Hooked On A Feeling, Cherry Bomb, Fooled Around and Fell In Love, I'm Not In Love, Ain't No Mountain High Enough gibi klasiklerin yerini başka şarkılar almış vaziyette. Ama önce albüme konanlardan değil, konmayanlardan bahsedelim ki, konunun o kadar basit olmadığı anlaşılsın.

James Gunn, yazıp yönettiği film kadar soundtrack için de çok titiz davrandığını göstermekte. Öyle ki, gelmiş geçmiş en iyi pop şarkılarından biri olarak gördüğü Hall & Oates'un She's Gone şarkısına filmde uygun yer bulamadığı için albüme de koymamış. Keza Alice Cooper'ın Teenage Lament '74 adlı hiç duymadığım bestesi de benzer bir sebep yüzünden kadroya girememiş. Gunn'ın idollerinden biri olan, ilk albümde Moonage Daydream ile dinlediğimiz David Bowie'den bir başka şarkıyı (büyük ihtimalle Suffragette City) Vol. 2'ye koymak istemiş. Ancak şarkıyı koyduğu sahneyi filmden çıkarınca şarkıya başka bir yer bulmak istememiş. Hani başkası olsa, hayatımın şarkısı, hayatımın idolü demez, boş bulduğu yere şarkıyı iliştirirdi. Ama Gunn, artık aklında ne varsa ona sadık kaldığını, gerekirse film içinde o şarkıdan / şarkıcıdan feragat edebileceğini gösteren özenli bir seçki çıkardığını gösteriyor. Bir de filmde çaldığı halde albüme konmamış olan Jimmy Urine şarkısı Un Deye Gon Hayd (The Unloved Song), albümde çaldığı halde filme konmamış (fakat fragmanlardan birinde çalmış) Sweet şarkısı Fox On The Run mevcudiyeti söz konusu.

 

Albümü açan, aynı zamanda filmin müthiş açılış jeneriğinde duyduğumuz Electric Light Orchestra şarkısı Mr. Blue Sky, James Gunn'ın açılış için mükemmel demesine pek katılmasam da, özellikle Baby Groot'un sevimli hallerine cuk oturmuş. Enfes nakaratıyla bir değil iki sahnede çalan gelmiş geçmiş en iyi Fleetwood Mac şarkılarından The Chain'i duymak heyecan verici. Ego'nun olağanüstü güzellikteki gezegenine girerken çalan My Sweet Lord (George Harrison) muazzam. Rocket'in tek başına ormanda Yondu'nun adamlarını hacamat ederken duyduğumuz Southern Nights (Glen Campbell) bu sahnelerle daha bir güzel. Zaten filmde dikkat çeken bir nokta da, Rocket'in bu kaseti ayrı bir sevmiş ve her fırsatta çalmak istemiş olması. Rocket, Yondu ve Baby Groot'un hapisten kurtulup gemiyi ele geçirdikleri, Yondu'nun ıslığıyla komuta ettiği okunun harikalar yarattığı aksiyon sekansına can katan Come A Little Bit Closer (Jay and The Americans), ortalık yeterince karışıkken bir de Sovereign ordusunun dahil olduğu sırada Kreglin'in gemide tek başına dinlediği Wham Bam Shang-a-Lang (Silver) tekrar tekrar izlenesi / dinlenesi anlar.

İlk filmde Peter ve Gamora'nın yakınlaşmasına mükemmel biçimde eşlik eden Fooled Around and Fell In Love'ın yerini bu defa Bring It On Home To Me (Sam Cooke) ile romantik anlar, "konuşulmayan şeyler" alıyor. Peter'ın annesinin en sevdiği şarkılardan biri olan, Ego'nun da buna tanıklık ettiği, hatta biraz da alay ettiği Looking Glass şarkısı Brandy (You're a Fine Girl) ve tabii hem sözleri, hem de müziğiyle olsun finale huzur, hüzün, anlam katan efsane Father and Son (Cat Stevens) albümün değerine değer katan şarkılar. Son şarkı Guardians Inferno ise albüm için yazılan tek şarkı. Yazarları ise filmin score sorumlusu Tyler Bates ve yönetmen James Gunn. Vokalde ise aynı zamanda şarkıcılık da yapan David Hasselhoff var ki, filmde babasız büyüyen Peter'ın baba figürü olarak benimsediği, aynı zamanda Gunn'ın da Knight Rider zamanlarından hayran olduğu aktör olması itibariyle onur konuklarından birisi. Gunn yine kendine yakışanı yapıp başarılı bir devam filmine, başarılı bir soundtrack hazırlamış. Öyle ki sinemasına olduğu kadar soundtrack seçkilerine de hayran olduğum Edgar Wright bile Baby Driver için aynı şarkıları seçmemek adına Gunn'ı arayıp emin olmak istemiş. Üçüncü filmle beraber Awesome Mix, Vol. 3 de gelir muhakkak. Gerçi walkmen kırıldı ve Kreglin Peter'a 300 şarkı kapasiteli bir MP3 player verdi. Ama walkmen tamir olsun, üçüncü bir kaset ortaya çıksın istiyor insan. Kimbilir Gunn'ın aklında bu defa hangi nostaljik şarkılar, nasıl sürprizler olacak?

1. Electric Light Orchestra - Mr. Blue Sky
2. Sweet - Fox on the Run
3. Aliotta Haynes Jeremiah - Lake Shore Drive
4. Fleetwood Mac - The Chain
5. Sam Cooke - Bring it on Home to Me
6. Glen Campbell - Southern Nights
7. George Harrison - My Sweet Lord
8. Looking Glass - Brandy (You’re a Fine Girl)
9. Jay and The Americans - Come a Little Bit Closer
10. Silver - Wham Bam Shang-a-Lang
11. Cheap Trick - Surrender
12. Cat Stevens / Yusuf Islam - Father and Son
13. Parliament - Flashlight
14. The Sneepers (feat. David Hasselhoff) - Guardians Inferno