Metric - Fantasies

New York kökenli dörtlü Metric, bugüne dek yapmış oldukları dört albümlerini de dinlediğim tecrübeli bir indie pop/rock grubu. Takip edilmeyi hak ediyorlar. 1998’den beri bir arada olmalarına rağmen ilk albümlerinin 2003’te çıkması da, sanırım o araya sıkıştırmış oldukları iki EP’nin alacağı tepkileri bekleme amaçlıydı. İlk albüm Old World Underground, Where Are You Now?, diğerlerine göre daha iyiydi benim için. IOU ile, Hustle Rose ile, Dead Disco ile çok fırıldak ve bir o kadar da ölçülü bir albümdür. Sonrasında yayınladıkları Live It Out (2005) ve Grow Up and Blow Away (2007) de fena değildir. O albümleri düşündüğümde aklımda şarkı ismi kalmamış olmasına rağmen, hafızamda hep iyi anımsadığımdır önemli olan. Yine de ilk albümleri bana göre en iyileriydi. 2009 tarihli Fantasies çıkana kadar.

Gruba karakterini veren en önemli unsur, Yeni Delhi/Hindistan doğumlu Emily Haines’ın belli bir limiti aşmadığı vokali ve grupla birlikte yazdığı şarkılara kattığı synth duyarlılığının alternatif rock ile olan sıkı ilişkisi. Yani artık albümlerinin çıktığı şirketlerin bağımsız oluşlarından başka grubun müzik yönünden pek indie’liği kalmamış denebilir. Bunu piyasa pop/rock çehresiyle değerlendirmek de doğru olmaz. Çünkü Heines’ın ses benzerliğini paylaşan pek çok kadın şarkıcı ve Metric’in müzik benzerliğini paylaşan pek çok grubun var olmasına rağmen ilk albümlerinden bu yana sürekli gelişme gösteren Metric, kariyerlerine kattıkları Fantasies ile ister indie, ister alternatif, ister mainstream yönü ağır basan pop/rock kulvarında ağırlığı hissedilen bir grup artık. Help I'm Alive, Satellite Mind, Stadium Love, Front Row belki de en doğru benzetmeyle taş gibi şarkılar.

Önceki şahsi fikirlerime dayanarak Metric’in slow parçalar yazmada sorunlar yaşadığını düşündüğüm olmuştu. Bunda Emily Heines’ın biri Metric kurulmadan önce olmak suretiyle iki solo albümünün neredeyse tamamını oluşturan bu tip şarkılarla vasatlaştığını hissetmem de etkilidir. Gerçekten benim için tahammül edilir cinsten değildi o sololar. Fakat rock desteğiyle Blindness, elektronik desteğiyle de Collect Call isimli daha sakin parçalarla albümün kulaklara saldığı kökleri daha da sağlamlaştırıyorlar sanki. Metric kuruluşundan bu yana eteğinde taşıdığı rock, pop, elektronik, new wave artık ne varsa, hepsini iyi yazılmış şarkılarla Fantasies albümünde hiç de eğreti durmayan biçimde karıştırmış. Tecrübe böyle bir şey.

1. Help, I'm Alive
2. Sick Muse
3. Setellite Mind
4. Twilight Galaxy
5. Gold Guns Girls
6. Gimme Sympathy
7. Collect Call
8. Front Row
9. Blindness
10. Stadium Love