The Birthday Massacre - Hide and Seek

1999 Kanada menşeli The Birthday Massacre, başlarda Imagica adıyla ortaya çıkmış, fakat daha sonra bu son adında karar kılmış bir grup. Chibi (vokal), Rhim (davul), Aslan (bas), O-en (keyboard), Rainbow (ritim gitar, programming), Falcore (lead gitar) gibi nickname sahibi müzisyenlerden kurulu The Birthday Massacre, endüstriyel rock ile synth pop'un tek gecelik ilişkisi olarak başlayıp, daha kalıcı bir beraberliğe dönüşen synth rock şeklinde tanımlayabileceğimiz müziklerini istikrarla günümüze taşımış bulunuyorlar. Bazıları için bu istikrar "bu şarkıların hepsi birbirine benziyor" biçiminde yorumlansa da, işin istikrar olduğu dikkatli kulaklardan kaçmayacaktır diye düşünüyorum. Bir kere gothic rock denen hadiseye olan saygım, bu tür bünyesinde yaratılan atmosfere The Birthday Massacre benzeri grupların sağladığı pozitif katkılardan kaynaklanmakta. Gothic rock ise her ne kadar bu atmosferin dışında fazla seyretmediği için "birbirinin benzeri" şarkıları kulağa şırıngalıyor gözükse de, gizem unsuru basit mainstream kırıntılarını bile belli bir hizaya sokabiliyor.

Ekim başında çıkan Hide and Seek, grubun beşinci stüdyo albümü. Gerek vitrinleri, gerekse yaptıkları müziğin kaba çıkarımları sonucu yer yer ergen posteri olmakla itham edilseler de, bu beş albümlük CV'de kendi çıtalarını iyi bir seviyeye yükseltip, uzun süre orada tutabilmiş bir karakter gördüm. Özellikle Walking With Strangers (2007) ve Pins and Needles (2010) albümleri benim gözümde kendi zirvelerini yakalamış bir grup izlenimi yarattı. Hide and Seek'in yeri ise bu albümlerin üzerinde değil ama olsa olsa aynı seviyededir. Adını verdiğim son iki albümle birlikte kesintisiz üçü birarada yaptığınız vakit inceden bir Evanescence yavanlığı hissedilmiyor değil. (Evanescence yavanlığı dediğimiz şey de herkesin yavanlık olarak görmeyeceği bir durum olabilir tabii). Bunu yavanlık olarak algılayanlar için telaşa mahal olmadığı kanaatindeyim. Zira peşpeşe üç The Birthday Massacre albümü dinlemek, tavsiye edeceğim bir davranış biçimi değil.

Bu yüzden Hide and Seek'i mümkünse grubun diğer albümlerinden uzakta, mümkünse gece loş ışıkta, hafif çakır vaziyette test etmek, onun gerçek tadını almakta faydalı olacaktır. Hani şahsen özellikle öyle bir ortam hazırlamadım kendileri için. Öyle denk geldi. Önceki albümlerinden edindiğim tecrübeler, yeni albümdekilerle birleşince aslında hep aynı biçimde kesilmiş gibi görünen, fakat birleştirildiğinde farklı şekiller ortaya çıkaran puzzle parçalarına benzettim şarkılarını. Mesela benzerini çok duyduğumuz, lakin bir şekilde sentetik rock alemlerinin karizmatik enstantanelerini video klip estetiğinde gözlerde canlandırma potansiyeline sahip Play With Fire... Mesela ılıman bir synth pop gibi başlayıp birden nu metal atarlanmasına dönüşen, sonra nakaratıyla dengeyi sağlayan Down... Mesela terli, yorgun ama mutlu yaz gecelerinin tempolu new wave huzurunu taşıyan Calling... Mesela ekstra enstrüman takviyesi yapmadan, tür sapması yaşamadan kendi bileşenleriyle müthiş bir senfonik rock ambiyansı kuran ve kanımca aynı ada sahip alternative metal grubunun dört albüm dolusu şarkıyla semtine bile uğrayamadığı gotik/senfonik rock tutkusunu kendine gökyüzü haline getiren In This Moment...

İsmini vermek istemeyen 1-2 vasat ya da az üstü şarkının varlığına, hiç tutmadığım o anime/emo imajlarına ve geçmişini de hesaba katarak bazı şarkılarda başvurdukları şablonsal kolaya kaçışlara rağmen, son üç albümde yükselen kalitelerini ve Chibi'nin kimi zaman parfüm, kimi zaman sabun kokulu vokalini takdir etmemek, özellikle bu türe sempati besleyenler için zor gibi geliyor bana. Endüstrinin yol açtığı yalnızlaşmanın müzikal yansımasılarından biri olarak gotik rock'ı, poz meraklısı emolara bunalım modası şeklinde pazarlama kurnazlığı taşımayan The Birthday Massacre, enerjisini ve hüznünü tecrübesiyle şekillendirmiş başarılı bir Kanadalı. Başarılarının devamını diler, albüme kaldığımız yerden devam ederiz.

1. Leaving Tonight
2. Play With Fire
3. Down
4. Need
5. Calling
6. Alibis
7. One Promise
8. In This Moment
9. Cover My Eyes
10. The Long Way Home