Nicole Sabouné, İsveç'ten çıkan yeni bir isim. Sırasıyla Unseen Footage From A Forthcoming Funeral, Conquer or Suffer, I Surrender ve Win This Life olmak üzere şimdiye dek dört single çıkarmış. Bu singleların yer aldığı debut Must Exist ise 15 Ocak 2014'ten itibaren malum ortamlarda bulunmakta. (Artık "müzik marketler" yerine "malum ortamlar" deniyor biliyorsunuz!) Nicole hanım kızımız gayet oturaklı bir post-punk, new wave artisti olduğunu daha ilk albümünden kanıtlamakta bana göre. Normalde buna benzer albümlere ilk dinleyişimde değil, üç veya çok zorlarsa dördüncü şans verişimde ısınırım. Ama ilk dinleyişimde dördüncü kez dinleyeceğime olan muğlak inancı da hissettiğim için elimin altında tuttum. Must Exist'e bu kadar çabuk ısınmamın sebebi, onun hemen öncesinde Suudi Arabistanlı black metal grubu Al Namrood'un Heen Yadhar Al Ghasq albümünü (biraz da sardıra sardıra) dinlemiş olmam mı acaba diye düşündüm. Etkisi vardır mutlaka. Ama Must Exist hiçbir kötü albümün arkasından dinlendikten sonra sevilme bahanesinin arkasında yer alacak bir albüm değil.
2012'de çıkarmış olduğu ilk şarkısıyla müzik dünyasına adım atan Nicole Sabouné, normal şartlarda emekleme evresi olarak görülen ilk albüm deneyiminde direk kalkıp yürüdüğünü, hatta bazı anlarda koştuğunu gösteriyor. Win This Life, Conquer or Suffer, Another Vision, So This Is It, My Time bu anlara örnek. Kendisine eşlik eden, büyük oranda 80'lere hakim bir grup eşliğinde söylüyor şarkılarını. Zaten post-punk ve new wave dediğimiz kardeş türlerden anladığımız şeylerden biri de, The Cure, R.E.M., U2 gibi nice grupların çömezliklerinde yaptıkları müziğin günümüz yansıması. Must Exist o yıllarda piyasaya çıksa kimbilir ne büyük ilgi görürdü. Şimdilerde eline sazı alan herşeyi yapıyor. Ama asıl marifet o müziği olduğu gibi günümüze taşımak değil. Gerçekten iyi şarkılarla günümüze taşımak.
Nicole Sabouné, yaşından olgun müzik yapan akranlarının arasına girmeyi sonuna kadar hak ettiği gibi, adını zikrettiğimiz şarkılarıyla neden pop veya klasik rock değil de bir post-punk albümüyle ortama girme tercihinde bulunduğunun gerekçelerini ortaya koyuyor. Adını zikretmediklerim arasına Hater's Don't Dance, Care Too Much, Saving Up ve Crazy People'ı da koyarak fikirlerimi daha da sağlamlaştırabilirim. Nicole'un sesi post-punk'ın ihtiyacı olan tutkuya ve goth özelliklere sonuna kadar uygun. Liriklerinin çoğu da öyle. İmaj olarak öyle bol siyah makyajlı bir emo yerine gayet sıradan, ama o sıradanlığın ötesinde kendi gotik kimliğini ruhsal açıdan oluşturmuş bir duruş var. Mesela Win This Life'ı şıkır şıkır çalan radyolara da koyabilirsiniz, karanlıkta sesi sonuna kadar açıp oturan bir ergenin odasına da... Another Vision için de matrak hayaletlerin bizi izlediklerine dair cümleler kurabilirim. Nicole Sabouné şu haliyle ikinci, üçüncü, beşinci albümünü duymak için sabırsızlandığım isimler arasında yerini aldı bile.
1. Win This Life
2. Unseen Footage From a Forthcoming Funeral
3. Hater's Don't Dance
4. Conquer or Suffer
5. Another Vision
6. Care Too Much
7. So This Is It
8. A Place to Hide
9. My Time
10. Still Gone
11. Saving Up
12. Crazy People
13. I Surrender
.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder