Yohan Hennequin ve
Nina Goern ikilisinin 2007'de kurdukları
Cats On Trees ile münasebetimiz 2013 tarihli kendi adlarını taşıyan debut ile başlamıştı. Beş yıl gibi bir indie pop gurubunun tutunamayıp dağıldığını düşündürebilecek uzun bir aranın ardından kaldıkları yerden devam ettiklerini görmek sevindirdi. İlk albümle çokça vakit geçirmiş, hala da belli aralıklarla ziyaret eden bir dinleyici olarak özellikle
Jimmy ve
Wichita'nın eskimeyecek indie pop besteleri olmasının verdiği güven sayesinde
Neon hakkında çok iyi beklentilerim vardı. Nitekim yanılmadığım için mutluyum.
Neon da ilk albüm kadar lezzetli, lafı dolandırmayan, duygu sahibi bir albüm.
Jimmy,
Wichita ve diğer iyi şarkıları aratmayan, onların yanına yeni kardeşler ekleyen, çizgisini hiç bozmamış bir grubun yeni albümü bu. Sanki aradan beş sene geçmemiş de, ilk albüme koyamadıkları bestelerden yeni bir albüm yapmışlarmış hissiyatı var.
Neon,
Cats On Trees albümünden önce çıkmış olsaydı bile kimse bunu anlamazdı.
Yine
Nina Goern'in piyanosu ve vokaliyle,
Yohan Hannequin'in davuluyla sürüklediği Neon, kendi içinde yoğunluk sağlamayı bilen, kabından dışarı taşmayan ama kabı da hakkıyla dolduran şarkılara sahip. İnsan haliyle
Jimmy,
Wichita,
Burn tipinde şarkılar aramadan edemiyor. Evet belki onlar yok. Ama bu defa
Keep On Dancing, If You Feel, Mama Said, Smile, Bad Boy (bunun olası bir remiksini hayal ettim, sonra hep böyle kalsın diye vazgeçtim) gibi birinci sınıf canlı indie pop besteleri var. "Tiki" takıntıları sürdüğü için ilk albümdeki Tikiboy'un bu kez Tikiway adında bir versiyonunu daha yapmışlar, o da çok hoş olmuş. Black Lips'i de zamanla severim gibi geliyor. Lion, Blue ve Birthday üçlüsüne de tıpkı ilk albümdeki birkaç şarkıları gibi pek ısınamadığımı söylemeliyim. Bunun nedeni de sanırım diğer şarkılarda yüksek tuttukları kalite çıtasının altında kalmış olmaları ve yukarıda adını vermiş olduğum şarkıların giriş, gelişme, sonuç uzantısına ekledikleri çok güçlü nakaratların oluşturduğu keyifli düzenin dışında kalmaları. Lakin şu sıralar indie pop namına bir dolu kötü albümle karşılaşmış olmamı bir nebze unutturan ilaç gibi bir albüm. Beş yıldan sonra birdenbire habersizce karşıma çıkan eski bir dost olarak Neon, 2018'in en iyi indie pop albümünden biri.
1. Keep on Dancing
2. Lion
3. If You Feel
4. Mama Said
5. Blue
6. Smile
7. Black Lips
8. Tikiway
9. Bad Boy
10. Birthday
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder