AM - Future Sons & Daughters

Şarkının adı The Other Side... Şimdi nereden nasıl kulağıma çalındı hatırlamıyorum ama o kadar etkilemiş ki, o kadar etkilemiş bir şarkının nereden kulağıma çalındığını hatırlayamayacak kadar. Çok basit ve onu özel yapan da bu basitlik. Bir geceyarısı içtenliği içinde gülümsetebilen, aynı zaman diliminde azıcık da hüzünlendiren ya da başka şeyler hissettiren, ama mutlaka birşeyler hissettiren bir şarkı. Sahibi ise New Orleans'tan singer/songwriter mülayimliğindeki AM... The Other Side'ı duyduktan sonra bir hışımla AM albümlerinin peşine düştüm. Haliyle isimden aramak epey sıkıntılı. Neyse ki detaylı aramalar sonucunda AM - Troubled Times adlı bir albüme rastladım da eziyet sona erdi. Troubled Times, AM'in 2006 tarihli ilk albümü. Bir yıl sonra Soul Variations ve 2009'da da nihayet içinde The Other Side'ın da bulunduğu Future Sons & Daughters çıkıyor. 60'lar ve 70'lerin pop duyarlılığına hâkim, sevimli spaghetti western tınılarına bağlı, bossa nova ve rock flörtünden yaratılmış ve adına "tropicalia" denmiş yan türe sempatisi olan indie pop dersek çorbaların en güzelini pişirmiş oluruz sanırım. Üç albümüyle de eleştirmenlerin övgüsüne boğulmuş AM, bana göre Future Sons & Daughters ile kendi zirvesine ulaşmış, kariyerindeki en iyi albümünü yapmış içten bir müzik adamı.

Çorbaya ilaveler yapacak olursak, muhteviyata çaktırmadan sızmış caz zerrecikleri ve gayet çaktırarak şarkılara karakter kazandırma işlevine de sahip soul katıkları da mevcut. İddiasız, ama tıpkı The Other Side gibi gücünü bundan kazanan ferah bir vokali var. İkide bir The Other Side dediğime bakmayın. Albümde aynı ayarda bir sürü şarkı var ki, buna halk arasında bir taşla 10 kuş vurmak deniyor. AM'in bir başka indie folk/pop şarkıcısı olan Angela Correa ile düet yaptığı It's Been So Long bu kuşlardan biri. (Correa da ayrıca araştırılacak bir müzisyen olabilir. Hem onu bulmak daha kolay!) Şarkı, 60'ların naif, naif olduğu kadar kişilikli düetlerini fazlasıyla andırıyor. Gitarların yarattığı western havasının bu olgun pop refleksiyle bütünleştiğini görmek bir keyif.

Peşinden gelen Darker Days, özellikle synth organizasyonlarıyla 70'ler diskosunda insanların dansetmekten yorgun düşüp oturdukları esnada çalan bir şarkı hissi verdi bana. Bunun yanında yine 70'lerin efsanevi Brezilya'lı müzisyeni Jorge Ben'e ithaf edildiği sadece isminden anlaşılmayan enstrümantal lezzet Jorge Ben, tadına doyulmayan akustik folk Leavenworth, tropikal western A Complete Unknown ve finali yapan Endings Are Beginnings harika besteler. Gitarlı, perküsyonlu, piyanolu, ukuleleli, yani vurmalı, tuşlu, telli, nefesli, hisli bir sürü sahne... AM 2009'un en iyi albümlerinden birini yazmış, söylemiş, bizim yeni haberimiz olmuş. Olsun, onu geç tanımak, hiç tanımamaktan daha iyi.

1. A Complete Unknown

2. The Other Side

3. It's Been So Long (feat. Angela Correa)

4. Darker Days

5. Self Preservation

6. Leavenworth

7. Grand Opinion

8. Fortunate Family Tree

9. When The Dust Settles

10. Jorge Ben

11. Endings Are Beginnings