Abhinay Deo ve Akshat Verma’nın yönettikleri Delhi Belly, komedi/suç filmlerine hasta seyirciler için şu kıtlıkta Hint mutfağına girmiş gibi hissettiren fişek gibi bir film. Aynı rezil evi paylaşan Tashi, Arup ve Nitin adlı üç arkadaşın çeşitli tesadüfler sonrası başlarını mafyayla derde sokmalarını anlatan film, adını da yemekler yüzünden Hindistan'a özgü motoru bozma halinden almakta. Filme bu ismin veriliş nedenini özellikle yemek yemekten manda gibi olmuş Nitin kardeşimizden ötürü daha iyi anlıyoruz. Bu güzel filmin bir başka güzelliği olan harikulade müziklerinden bahsetmeyi ishal belâsından daha öncelikli bulduğum için işe olağanüstü jeneriğe fon olan Chetan Shashital'ın Saigal Blues şarkısından başlamayı düşündüm. Nakış gibi işlenmiş o jeneriğe bhangra zırzopluğundan uzak süper karizmatik bir hindu blues destanı fonu yaratan Saigal Blues, aslında tam albümün de açılışına konacak bir efsaneymiş. Chetan Shashital ismine de henüz hiçbir yerde rastlamadığımı belirteyim. Çalışmalar sürüyor tabiî. Saigal Blues'lar palmiyelerde yetişmiyor.
Kaldı ki albümün açılışı da ayrı bir fenomen. Filmi görmeden dinlenirse hoş bir pop punk gazı içeren, ama filmi görünce kuyumcu soygunu ve sonrasındaki kaçış bölümüne, aynı zamnada üç arkadaşın kendi evlerinde mafyadan kurtuldukları sahneye büyük katkılar sağladığı su götürmez Bhaag D.K.Bose, Aandhi Aayi'yi içine sokası geliyor insanın. Üstelik şarkıya üç başrol oyuncusunun rol aldığı öyle bir punk klip çekilmiş ki, zamanında gerzek Green Day için bile kıçlarını yırttılar ama böylesini çekemediler. Albümün şarkılarının seçiliş, sipariş ve derlenişinde önemli rol sahibi Ram Sampath'a ait bu şarkı onun tek eylemi değil. Tashi'nin Menaka zoruyla gittiği partide önce bhangra olarak başlayan Switty, Menaka'nın belâlısı sayesinde işler sarpa sarınca Sampath'ın katkılarıyla punk'a dönüşüyor. Her iki versiyonu da albümde mevcut. Arup'un kendisini görücü usülüyle aldatan kız arkadaşının düğününü Disco Fighter kılığında bastığını hayal ettiği sahneye kalıbını basan pop rock Jaa Chudail, ancak film izlendikten sonra gerçek işlevini gösteren bir diğer şarkı. Filmin başlarında angut bir pop çıtırının uyuz single'ı olarak algıladığımız I Hate You (Like I Love You) (Like I Love You parantez içinde!) ise finaldeki müzikal Bollywood geleneğinin rengârenk sunumuyla algılarımızı yutturacak cinsten bir lezzete dönüşmüş biçimde karşımıza çıkıyor.
Işıl ışıl parlayan, içine girdikleri sahneleri de aynı şekilde parlatan bu şarkıların yanında enfes bir hindu funk olan Nakkadwaley Disco, Udhaarwaley Khisko, albümün romantik derinliğinin de farkına varmamızı sağlayan Tere Siva, Sona Mohapatra'nın billur gibi sesi ve folklorik bağları sağlam tutan müziğiyle iki versiyonu bulunan Bedardi Raja, albümün geri hizmetinde görevlerini yerine getiriyorlar. Kesinlikle filmden sonra dinlenmesi gereken albüm (ve elbette Bhaag D.K.Bose, Aandhi Aayi klibi!), konusuna, biçimine, oyuncularına çok özen göstermiş bir filmin müzik kanadına da en az bunlar kadar önem verdiğini gösteren kalitede. Filmden sonra bazı sahneleri tekrar izlemek istememin (ve izlememin!) başlıca nedenlerinden biri de buydu zaten. Müzikal kültürlerini başta rock olmak üzere pop, punk, funk evrenselliğine bu kadar rahat adapte edebilen emeği geçenlere sevgilerimi sunuyorum.
1. Ram Sampath - Bhaag D.K.Bose, Aandhi Aayi
2. Kirthi Sagathia - Nakkaddwaley Disco, Udhaarwaley Khisko
3. Chetan Shashital - Saigal Blues
4. Sona Mohapatra - Bedardi Raja
5. Suraj Jagan - Jaa Chudail
6. Ram Sampath & Tarannum Mallik - Tere Siva
7. Kirthi Sagathia - Switty (Tera Pyaar Chaida)
8. Kirthi Sagathia, Sona Mohapatra & Shazneen Arethna - I Hate You (Like I Love You)
9. Sona Mohapatra - Bedardi Raja - Grind Mix
10. Kirthi Sagathia & Ram Sampath - Switty (Punk)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder