Olivier Nakache ve Eric Toledano ikilisinin gerçek bir olaydan esinlenerek yazıp yönettiği Intouchables, yamaç paraşütü yaparken geçirdiği kaza sonunda boyundan aşağısı felç olan milyoner iş adamı Philippe ile ona yardımcı olması için tuttuğu Driss arasında kurulan sıcak dostluğu anlatan sevimli bir Fransız filmi. "Sevimli" ve "Fransız" kelimelerini en son yanyana kullandığım film sanırım Amélie idi. Tabiî aralarda başka sevimli Fransız filmlerine de rastlamışımdır. İz bırakmamış olacaklar ki isim dahi veremiyorum. Ama Intouchables gerek ana akım sinemanın (müzikal karşılığı pop/rock!) tüm nimetlerinden faydalanan yapısıyla, gerek iki güçlü oyuncusuyla, gerekse müzikleriyle, sevimsizliğiyle ünlü Fransız sinemasının canı istediğinde gişeye de iyi şeyler sunabileceğine dair nadir örneklerden biri. Bu "gerek"ler arasından cımbızlayacağımız müzikleri ise, artık bir soundtrack klişesi olarak yine önce filmi izleyip keyfini çıkarmış seyircilerin daha fazla zevkleneceği türden şarkılarla dolu.
Albüm, tecrübeli İtalyan besteci Ludovico Einaudi'nin, bu renkli filmin derinlerinde saklı olan hüznünü ustaca açığa çıkaran Fly adlı temasıyla açılıyor. Piyanoyla yaratılan bu müthiş duygu selinin ardından beklenmedik biçimde Earth, Wind & Fire kabilesinin September parçası peydahlanıyor. Şarkı, Philippe ve Driss'in gece spor arabayla hız yaparken polise yakalanmaları, sonra da Philippe'in durumu anlaşıldığında polisin onlara eskortluk yaptığı şahane açılış jeneriğine fon oluşturuyor. Soundtrack ise score ve soul/funk karışımı bir rotada ilerliyor zaten. Özellikle 70'lerin R&B, soul, disco, funk semalarında fırtınalar estiren Earth, Wind & Fire'ın September ile birlikte üç şarkısı daha bulunuyor. Philippe'in sıkıcı doğum günü partisini renklendiren Driss'in dans şovu yaptığı Boogie Wonderland ve filmin 57. dakikasında başlayan enfes bir kurgunun gerisinde çalan You're Goin' Miss Your Candyman, bu anlarda Driss'in Earth, Wind & Fire tutkusunu seyirciye de bulaştırıyor.
Driss'in müziğe olan aşkı kişiliğinin de tam bir yansıması. "Dans edemiyorsan müzik müzik değildir" fikri onu katıksız bir "soul man" yapıyor. Yine doğum günü partisinde Philippe'in özel orkestrasında pasajlar çaldırdığı klâsik müzik eserleri hakkında Driss'in düşüncelerini sorduğu blind test bölümde patlattığı espriler de onun bu özelliğini yansıtıyor. (Bu bölüm Blind Test olarak albümde de mevcut.) En basitinden Bach'ı 18. yüzyılın Barry White'ı olarak görmesi bile yeter. Ayrıca klâsik müziğin kahve reklâmlarına veya işsizlik kurumu hattının bekleme fonuna malzeme edilip itibarsızlaştırılmasına yaptığı gönderme de dikkatlerden kaçmıyor. Philippe ve Driss'in yamaç paraşütü yaptıkları sahnede çalan Nina Simone'un Feeling Good güzelliğini de unutmamak gerek. Belki albümün tek eksiği, Driss'in sosyal yardım belgesini imzalatmak için geldiği halde iş başvurusuna geldiğini sanan Philippe'in ona referanslarını sorduğunda Earth, Wind & Fire ile birlikte referans gösterdiği Kool & The Gang'den bir parça bile olmaması. Yine de bu durum can sıkmıyor. Tam da Philippe - Driss ikilisinin temsil ettiği farklı değer ve kültürlere ithaf edilerek derlenmiş, kel alâka durmamış gayet sıkı bir derleme. Omar Sy'ın Driss olarak müziği hissetme ve yorumlama şekline hayran bırakan örneklerini ve Philippe'in iç yoğunluğuna tercüman olmaya muktedir Ludovico Einaudi bestelerini birarada görmek, filmin bu farktan yarattığı uyuma sahip çıkan niteliğini hiç bozmuyor.
1. Ludovico Einaudi - Fly
2. Earth, Wind & Fire - September
3. Omar Sy, François Cluzet, Audrey Fleurot - Des Références...
4. Ludovico Einaudi - Writing Poems
5. George Benson - The Ghetto
6. Omar Sy, François Cluzet, Audrey Fleurot - L'Arbre Qui Chante
7. Earth, Wind & Fire - You're Goin' Miss Your Candyman
8. Omar Sy, François Cluzet, Audrey Fleurot - Blind Test
9. Earth, Wind & Fire - Boogie Wonderland (feat. The Emotions)
10. Ludovico Einaudi - L'Origine Nascosta
11. Nina Simone - Feeling Good
12. Ludovico Einaudi - Cache-Cache
13. Angelicum De Milan - Vivaldi: Concerto Pour 2 Violons & Orchestre
14. Ludovico Einaudi - Una Mattina
15. Vib Gyor - Red Light
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder