1975 Oslo doğumlu
Kate Havnevik, küçük yaşta piyano ve gitar çalmaya başlamış, 14 yaşına kadar da klasik ve caz müzisyeni olmak istemiş. 14 yaşından sonra içine bir miktar punk ateşi düşse de, kızlardan oluşan bir underground punk grubunun fazla uzağa gidemeyeceğini anlayarak tekrar klasik müziğe, ama bu defa modern elektronik düzenlemelere paralel bir klasik müzik anlayışına dönüş yapmış. Hem anne hem de babası klasik müziği eğitimi almış, üstelik her ikisi de flüt çalan insanlar olduklarından
Kate'in bu durumdan etkilenmemesi zor olsa gerek. 19 yaşına geldiğinde Liverpool'a gidip The Liverpool Institute For Performing Arts adlı görkemli bir isme sahip okulu bitirdikten sonra da Londra'ya dönüp kariyer girişimlerine başlamış.
Sıkı bir başlangıç yapma adına
Imogen Heap,
Madonna,
Jem,
Britney Spears,
Björk ve
Alanis Morissette gibi kadınların yapımcılığını yapacağı kadar yapmış, aynı zamanda
Imogen Heap ile birlikte
Frou Frou'yu kurmuş olan
Guy Sigsworth'ün peşinde tam beş yıl koşmuş. Artık bıktığından mı, telefon sapığı olmadığını anladığından mı, yoksa gerçekten inandığından mı nihayet
Guy Sigsworth,
Kate'e geri dönüş yapmış. İkili beraber şarkılar yazmaya başamışlar ve ortaya "Kara Gül" anlamına gelen 2006 tarihli
Melankton çıkmış. Art pop, barok pop, trip-hop, electronica karışımlı
Melankton, gayet kaliteli ve olgun bir pop albümü. Araya 2009'da
Me Ep'sini sıkıştıran
Kate Havnevik, bu EP'de yer alan
Halo ve
Disobey adlı iki harika şarkısını da kattığı 2011 albümü
You ile kariyerini sürdürüyor.
Özellikle
Disobey gibi bir parça, "art" ve "barok" terimlerinin yaratacağı olası çekincelerin (ki bu çekinceler şahsi tecrübelerimin vermiş olduğu çekilmez birtakım albümlerden benim gibi ağzı yanmış olanlar için sözkonusu olabilir) kıçına tekmeyi basacak denli nefis bir electropop bestesi. Albümden ilk
Disobey'i duyduğum için geri kalanı hakkında gayet heyecanlıydım.
Melankton her ne kadar beğendiğim bir albüm olsa da, genel olarak yarattığı depresif hava
You'da yerini daha anlaşılabilir, yakınlaşılabilir, hissedilebilir bir alternative pop'a bırakmış görünüyor.
Kate Havnevik'in tuttuğu her şarkıyı sıkıca kavrayan duyarlı vokali, elit olduğu kadar popüler kompozisyonlar da içeren incelikli bestelerle birlikte
You albümünü güzelce şekillendiriyor. İstese
Disobey ve
Halo gibi iki sıkı kozu varken albümün geri kalanıyla top dolaştırıp zamana oynayabilecekken (bunu yapan o kadar çok şarkıcı/albüm var ki!) o kozların üzerine müthiş bir
Castaway koyuyor ki, artık bunun üzerine top dolaşdırsa da olur diyorum içimden. Sınıf atlamış leziz iki indie pop şarkı
Show Me Love ve
Happy Sad, bunun yanında yine olgunlaşmış bir electropop beste olan
Mouth 2 Mouth da grafiği yükseltiyor. Yalnız albüm sonlara doğru evlerden ırak biraz
Bjork kanalına giriyor ki, endişeleniyorum. Yine de hepten
Bjork'un güya dünyadan kopmuş sahtekârlığı sezilmiyor o şarkılarda.
Kate Havnevik'in ne kadar uçsa ya da uçar gibi görünse de, ayaklarının eninde sonunda yere basacağını bilen bir müzik yapıyor.
1. Krakowska
2. Mouth 2 Mouth
3. Halo
4. MYYM
5. Disobey
6. Castaway
7. Think Again
8. Show Me Love
9. Happy Sad
10. Soon
11. Tears in Rain
12. Grace
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder