Royal Blood - Royal Blood

Yaz ayları benim müzik zevkime hiç de hitap etmeyen bir iklimde seyretti. O kadar fazla kötü albüme rastladım ki, dünya resmen indie çöplüğüne dönmüş dedim kendi kendime. Tabii sıkıntı sadece indie sahnesinde değildi. Genel anlamda rock ve pop ana başlıklarında piyasaya ya da dijital ortamlara çıkmış yığınla albüm resmen şişkinlik yaptı. Ümitle beklediğim bazı isimler bile çok kötü albümlerle ortama ayak uydurdular sanki. Öyle ki, basit birer yaz hiti olarak damgalanan bazı şarkıları bile hiç ummayacağım biçimde daha fazla beğendim. Bu negatif havayı dağıtan nadir sayıdaki albümlerden biri olan İngiliz ikili Royal Blood'ın kendi adını taşıyan ilk albümlerini daha ilk dinleyişte bağrıma basmam, kesinlikte yoklukta gideri olan bir albüm olması yüzünden değil, o klasik blues, hard ve garage rock'ın kaynaşmasından doğan enerjilerine zahmetsizce ortak olabilmem yüzündendir.

2012'de Brighton'da Mike Kerr (vokal, bas) ve Ben Thatcher (davul) ikilisi tarafından oluşturulan Royal Blood, teoride yeni bir şey sunmayan, ama pratikte blues-hard-garage üçlemesinin hakkını teslim eden müziklerini 10 güzel besteyle servise sunuyorlar. 2013 boyunca özellikle Arctic Monkeys tarafından manevi destek gören grup, Teksas'tan Liverpool'a, Glastonbury'den Reading'e uzanan bir festival yelpazesine ayak uydurmuş, BBC'nin yeni yeteneklere ilgi gösteren kapsamlı kamuoyu yoklaması BBC Sound Of 2014'e de aday olmuş. Bu başarı öyküsünün sonunda merakla beklenen albümden sırasıyla Out Of The Black, Little Monster, Come On Over ve Figure It Out single'ları çıkmış. Kendi adıma bunlardan zımba gibi bir açılış yapan Out Of The Black'i daha çok tuttuğumu belirteyim. Tabii diğerlerinin de single diye aşağılanmayacak, sıradan olmaktan uzak güçleri var.

Albümün en beğendiğim şarkılarından biri de iki buçuk dakikalık süresi boyunca orta tempolu leziz bir funk rock ile, temposu yüksek bir punk'n roll harmanı yapabilmiş Loose Change oldu. Aksak ritimleri, nakaratları, sağlam gitar rifflerini seven bir grup olarak Royal Blood'ın genlerinde blues, psychedelic, punk, grunge izlerini bulmak mümkün. Kerr ve Thatcher'ın bu türlerle tek gecelik ilişkiler değil, seviyeli birliktelikler yaşadıkları belli oluyor. Mike Kerr'in genç vokali ve Ben Thatcher'in zamanlaması yerinde davulu bariz farklar yaratmasa da şarkılara hakimiyetleri tartışılmaz. Her haliyle olmuş bir grup olarak gelecek için kendilerinden daha da umutluyum... diyecektim ki, daha önce bu cümleyi kurduğum bazı isimlerin yeni albümlerinde yaşadığım hayalkırıklığını düşününce umut çıtasını fazla yükseltmemenin daha doğru olacağına kani oldum. Zaten başımıza ne geliyorsa geleceği düşünmekten geliyor.

1. Out of the Black
2. Come On Over
3. Figure It Out
4. You Can Be So Cruel
5. Blood Hands
6. Little Monster
7. Loose Change
8. Careless
9. Ten Tonne Skeleton
10. Better Strangers