3 Ekim 2011 Pazartesi

The New Division - Shadows


2005'te grup kurup, ilk albümünü, hadi bırakın ilk albümü, ilk EP'sini 2011'de çıkarmak nasıl bir iştir? Hele de yetenekli grup elemanların, The New Division gibi sıkı bir ismin, en önemlisi ondan daha sıkı bir müziğin varsa! Ama her müdür yardımcısının ilişmeyeceği türden efendi lise öğrencileri görünümlü dört delikanlıdan oluşan The New Division elemanları, uslu uslu üniversitelerini okumakta iken yapmışlar Shadows albümünü. Öncesinde Ocak ayı başında çıkan altı şarkılık The Rookie EP'leri ile ortalığı kolaçan etmişler. Aldıkları olumlu geri dönüşlerle birlikte albüm çalışmalarını yurt, ders, kopya, sınav yoğunluğuna sığdırarak mutlu sona ulaşmışlar. Mutlu son, zira Shadows 2011'in en iyi debutlarından biri olmakla birlikte, synth pop adına bu yıl yapılmış en kaliteli albümlerden biri bana göre.

Joy Division, New Order ve Depeche Mode'dan çok etkilenen grubun kurucusu ve vokalisti John Kunkel, tek kişi olarak yürüttüğü çalışmalarını 2007'deki katılımlarla dört kişilik bir ekip çalışmasına dönüştürmüş. Üretkenliğin anasını salya sümük ağlatmak suretiyle 300 kadar şarkı yazdıklarını farketmişler. "İyi müzik yapmanın en iyi yolunun çok şarkı yazmak olduğuna inanıyoruz" demiş Kunkel. Zaten söylediğine göre her sabah taze fikirlerle uyanıp yeni ilham kaynakları arayarak eğer vakti varsa günde üç şarkı yazdığı bile oluyormuş. Bu onun için terapi gibiymiş. Bunu söyleyen çoktur. Ama Kunkel'in yazdığı şarkıların nostalji ve modern pop ile buluşması harika bir sonuç vermiş gerçekten. Sanırsınız ki yılların birikimini bilmem kaç albümü sonrası en son işine aktarmış tecrübeli bir grup The New Division. Oysa daha ilk albümünü yapmış tıfıllardan söz ediyoruz.


80'ler synth pop'una sevgi besleyen biriyseniz, zorla götürüldüğünüz eski bir rock barda birden karşınıza çıkmasını isteyeceğiniz müziği yapıyor The New Division. Çünkü orada hâlâ Sweet Child O'Mine'ı, Smoke On The Water'ı, Born To Be Wild'ı kıçıyla dinleyip ağzıyla eşlik etmeye çalışan insanları gördükçe, eskiye dair yeni şeyler konuşmanın çakırkeyif bilincine hitap eden bir pop tınısı arar hale geliyorsunuz. Bu müzik, benim de bir zamanlar içinde bulunduğum gerzekler sürüsü tarafından yıllarca aşağılandı durdu. Değerini yaşlandıkça anlayacağınız müzik türü aşağıdakilerden hangisidir sorusuna vereceğiniz en son cevaplardan biri synth pop'tur muhtemelen. Ama kazın ayağının öyle olmadığını John Kunkel, Michael Janz, Brock Woolsey, Mark Michaslki gibi gençlerden kurulu bir grup bile yüzünüze vurabiliyormuş yeri geldiğinde. Yeni nesil kendinden eskileri (bazen sağlıksız biçimde) daha yeni keşfederken ya da müzikten çok idol peşinde koşarken, böyle "genç" insanların köklü geleneklere sahip zamansız bir pop müzik icra etmeleri hayranlık uyandırıyor.

The Rookie EP'si zaten iyi bir grubun müjdecisiydi. Özellikle erken Depeche Mode'u iyi etüd etmiş, bunun yanında Kylie Minogue'un bile söylemek için can atacağı türden lezzetlere, hatta indie rock ile flört eden genişliğe sahip şarkılardan oluşan bir "LP" idi bana göre. Shadows ise olağanüstü güzel bir dream + synth pop ruhuna haiz. Derinlikli olduğu kadar "catchy" melodilerle, özenli olduğu kadar spontane tasarımlarla tam bir kendini ifade albümü. Progressive tutumlarını radyolara bile kabul ettirebilecek dirayete sahipken, tercihlerini çoğunlukla normalden biraz daha uzun şarkılardan yana kullanıyorlar. Opium, Violet, Sense, Shallow Play, Saturday Night, Special, Munich gibi şarkılar ilk dinleyişte ortak bir ruhun yek vücut oluşu şeklinde algılansa da, özümsendikçe kendi başlarına birer ruh ve vücuttan oluştuklarını fark etmek kesinlkle bir ayrıcalık. Enstrümantal Soft ve yaklaşık 9 dakika olduğunu hiç anlamadığım Memento, tıpkı adını andığım ve anmadığım diğer The New Division şarkıları gibi haklarında uzun birer paragraf yazasımın olduğu müthiş besteler. Eğer adamın biri birgün "synth pop" tanımını ürettiyse gelecekte Shadows gibi albümler yapılsın diye üretmiştir. Ve Shadows'u dinledikten sonra birasını açıp arkasına daha bir rahat yaslanmıştır kesin.

1. Opium
2. Shallow Play
3. Sense
4. Shadows
5. Violent
6. Soft
7. Munich
8. True Lies
9. LA Noire
10. Hearts for Sale
11. Special
12. Memento
13. Shadows II
14. Saturday Night

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder