Issız Ada Radyosu Arşivi (Mart 2021)

 Dvne - Etemen Ænka

Yıl: 2021 İngiltere

Tür: Progressive Metal

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Sİ-XIV"

Saxon - Inspirations

Yıl: 2021 İngiltere

Tür: Hard Rock, Cover

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "Paperback Writer"

The Welzeins - Feast

Yıl: 2021 ABD

Tür: Garage Rock, Punk, Psychedelic Rock

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Lawful Evil"

Cha Wa - My People

Yıl: 2021 ABD

Tür: Funk, Afrobeat, Soul

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Wildman"

Leitstrahl - Chromium Dioxide

Yıl: 2021 Hollanda

Tür: Synthpop, Nu Disco, Indie Dance

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Daylight Comet"

Mission: Impossible OST

Yıl: 1996 ABD

Tür: Electronic, Pop Rock

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: Skunk Anansie - "Weak"

Mission: Impossible 2 OST

Yıl: 2000 ABD

Tür: Alternative Rock, Grunge, Nu Metal

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: Metallica - "I Disappear"

Nomadland OST

Yıl: 2021 ABD

Tür: Modern Classical, Blues, Jazz

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: Ludovico Einaudi - "Oltremare"

Golden Evil - Sense of Impending Dawn

Yıl: 2021 ABD

Tür: Psychedelic Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Islands"

Ellie Lawson - The Philosophy Tree

Yıl: 2005 İngiltere

Tür: Pop Rock

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "L.A."

Sleep Terror - Above Snakes

Yıl: 2021 ABD

Tür: Groove Metal, Surf Rock

"F" Rate: 8/10

I.A.R. tavsiyesi: "Above Snakes"

Taroub - Tarup

Yıl: 2020 Lübnan

Tür: Arabic Pop, Middle Eastern Pop, Best Of

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Aşkın Kanunu"

Eisbrecher - Schicksalsmelodien

Yıl: 2020 Almanya

Tür: Neue Deustche Härte, Industrial Metal

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "Anna Lassmichrein Lassmichraus"

Piers Faccini - Shapes of the Fall

Yıl: 2021 İngiltere

Tür: Folk Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "All Abroad (feat. Ben Harper & Abelkebir Merchane)"

Yossi Sassi & The Oriental Rock Orchestra - Hear and Dare

Yıl: 2021 İsrail

Tür: Progressive Rock

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Mayim Mayim"

Scary Pockets - Funk-ish

Yıl: 2018 ABD

Tür: Funk, Cover

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "Happy (feat. Paul McDonald)

Electric Youth - Come True OST

Yıl: 2021 Kanada

Tür: Synthwave, Ambient, Score

"F" Rate: 7/10

I.A.R. tavsiyesi: "Forgiven"

Paul Stanley's Soul Station - Now and Then

Yıl: 2021 ABD

Tür: Soul, Rock

"F" Rate: 5/10

I.A.R. tavsiyesi: "Could It Be I'm Falling in Love"

Grey Gallows - Garden of Lies

Yıl: 2021 Yunanistan

Tür: Post-Punk, Gothic Rock

"F" Rate: 6/10

I.A.R. tavsiyesi: "At the Crack of the Dawn"

Taner Yücel - The Cemil Show OST

Yıl: 2021 Türkiye

Tür: Easy Listening, Soul, Pop Jazz

"F" Rate: 8/10

I.A.R. tavsiyesi: "Il Rapitore de Amore"

Girlfriends and Boyfriends - Fallacy Of Fairness

 
Vancouver, Kanada doğumlu bir post-punk grubu olan Girlfriends and Boyfriends, ilk albümünü 2010'da, ikincisi olan Our Garden'ı 2015'te, üçüncüyü ise 2021'de çıkardı. Kapağını görünce ilk başta new wave bir albüm sanarak sevindiğim ama dinlemeye başlayınca post-punk olduğuna yine sevindiğim Fallacy Of Fairness, nostaljik bir modernlik taşıyor. O nasıl oluyor? Tıpkı new wave gibi post-punk da 80'lerde altın çağını yaşamış bir tür. Hatta aynı anda ikisini birden yapan bir sürü grup vardı. Girlfriends and Boyfriends, bir post-punk grubunda aradığım tüm özelliklere sahip. Tutkulu, coşkulu, biraz kasvetli (ki o kasveti az da olsa hissettiremeyen bir post-punk grubu iyi değildir bana göre) ve 80'lerin ruhunu 2020'lere modifiye etmiş ya da en azından başarıyla denemiş bir müzik. The Cure'un ilk zamanlarını ve The Smiths'in müzik/lirik uyumunu referans olarak göstermek mümkün. Tempolu, yer yer catchy şarkılar, çok sevdiğim gitar tonu ve tam olması gerektiği gibi güçlü bas tarzıyla vücuda gelmiş, o vücut da kendini özenilesi bir serbestlikle akıntıya bırakmış adeta. Tabii ipini koparmış bir özgürlükten ziyade, ipsiz biçimde kendini kontrolde tutan sade bir özgürlükten söz ediyoruz daha çok.

Açılış şarkıları, bir albüm için önemlidir. Post-punk albümleri dediğimiz şey de sound olarak kendi aralarında farklılıklar gösterir. Her albüm genelde aynı minvalde ilerleyen şarkılardan ortak bir bütünlüğe sahiptir ve o soundu ya seversiniz ya da sıkılırsınız. Memento Mori'yi duyar duymaz bu albümü seveceğimi anlamıştım. Bas gitar ve gitar uyumunun hem dinamik, hem de gotik bir ambiyans yarattığı, başka bir deyişle mutluluğu ve hüznü bir arada yaşatan tarzları, tam da sevdiğim türden. Üstüne bir de genç Robert Smith'i anımsatan Grant Francis Minor vokali de eklenince daha albümün ilk üç şarkısında hemen sahipleniveriyorsunuz. Dans edilebilir bir dark rock şarkısı olarak şahane Your Touch'a geldiğinizde albümü yarılamış ve bir tane bile vasat şarkı duymamış oluyorsunuz. Sahi, Your Touch neydi öyle diyerek hemen onu 2021'in en iyi şarkıları arasına şimdiden yazıyoruz.

Fallacy Of Fairness'in ikinci yarısı, ilk yarıya göre biraz daha iddiasız gözükse de, The Smiths ve o yılların diğer muadil post-punk, new wave gruplarının kadifeliği belirginleşiyor. Bu iddiasızlık sadece ilk yarıdaki gibi yakamıza yapışan şarkılar olmamasından kaynaklı. Dirty Words ve Lindsay Leigh Dakin adlı bir hanım kızımızın vokal yaptığı Heaven Help Me'yi not düşebiliriz. Genel sound ve lirikler, ait olduğu türe yakışan kalitede. Mesela Dirty Words şarkısındaki “you wouldn’t hate me so much if you didn’t care" cümlesi nasıl da insanı 80'lerin o romantik new wave evrenine ışınlıyor. İnsan yaşlandıkça mı daha kolay ışınlanıyor, yoksa şarkıların gücü mü bunu sağlıyor, yoksa her ikisi birden mi oluyor? Ne oluyorsa oluyor, kulaklara giren o melodiler ve sözler beynin gizli köşelerine sızıp geçmişi çağırıyor. Özellikle coşku ve kasvet bir araya geldiğinde bunu çok iyi yapıyor.

1. Memento Mori

2. Forever by My Side

3. Colour Shining Bright

4. Stephaney

5. Your Touch

6. Ride With Me

7. Dirty Words

8. More

9. Heaven Help Me (feat. Lindsay Leigh Dakin)

10. Someone Else

Eisbrecher - Liebe Macht Monster

2003 yılında Bayern/Almanya'da kurulan beş kişilik Eisbrecher, 2008 tarihli Sünde albümüyle tanıdığım, fena bulmadığım, bolca Rammstein referansı kullandığım bir gruptu. O zamanlar Neue Deutsche Härte (New German Hardness) diye bir müzik türü olduğundan, Rammstein'in de bu türün ağası sayıldığından haberim yoktu. Sünde'yi ilk duyduğumda birilerini taklit ediyorlar demek istememiştim. Zaten iyi şarkılar yaptıkları sürece kime benzedikleri de umurumda değildi. Neue Deutsche Härte'yi tanımlamak için elektronik altyapıya gotik rock, punk, endüstriyel metal gömmek suretiyle kendini ifade eden bir müzik türü demek yerine direkt Rammstein demek yetiyor. Öyle ahım şagım bir albüm olmayan Sünde'nin etkisiyle Eisbrecher'ın yaptığı her albüme kulak verdim. Ama ne yazık ki iyi şarkı yapmayınca "Rammstein'e benzeyen grup"tan öteye gitmiyorsunuz. Her şeye rağmen grubun müzik tutkusu ve üretkenliği devam ediyor. 2020'de çıkan Schicksalsmelodien, daha iyi mi kötü mü anlayamadan 2021'de Liebe Macht Monster'ı çıkardılar. Neyse ki henüz ilk dinlememde bunun gayet iyi olduğunu anladım. Elektronik, gotik, endüstriyel ne varsa, çoğunluğu güçlü şarkılardan oluşan bu albümde işini bilen bir bütünlükle karşımıza geliyor.

Sanırım 9. albümleri olan Liebe Macht Monster, grubun sound olarak istikrarını gözler önüne sererken, önceki albümlerini de düşününce tecrübelerini de belirginleştiren bir iş olmuş. Es lohnt sich nicht ein Mensch zu sein ile takır takır bir açılış, Es lebe der Tod ile de kütür kütür bir kapanış yapan albüm, 15 şarkı ve 56 dakika boyunca metalin endüstriyel ve elektronik yanından zevk alanlar için parlak anlar vadediyor, aynı zamanda hımını hımını Almacaya doyuruyor. Başta Systemsprenger ve Leiserdrehen olmak üzere Frommer Mann, FAKK, Nein Danke bu parlak anları oluşturuyor bana göre. Dagegen şarkısında yine Almanya'nın Neue Deutsche Härte camiasından Oomph! grubunun solist ve davulcusu Dero Goi'nin konuk olduğunu da notlarımıza ekleyelim. Şimdiye dek 10 albüm yapmış bu gruba da bir ara bu notlar gözümüze ilişirse bakarız. Rammstein'in ikonik ve karizmatik solisti Till Lindemann kadar olmasa da Alexx Wesselsky'nin industrial metal kaidelerine cuk oturan vokali de Eisbrecher'ın pozitifliklerinden biri. 2003'ten beri endüstriye hizmet veren Eisbrecher, bence en iyi albümleri olan Liebe Macht Monster ile elektro metalin Avrupa kanadını güçlendiriyor, NDH ateşini harlıyor.

1. Es lohnt sich nicht ein Mensch zu sein

2. FAKK

3. Nein Danke

4. Im Guten im Bösen

5. Frommer Mann

6. Dagegen (feat. Dero Goi)

7. Liebe Macht Monster

8. Systemsprenger

9. Wer bin ich

10. Himmel

11. Kontrollverlust

12. Leiserdrehen

13. High Society

14. Es lebe der Tod

Texas - Southside

1990 yazıma damgasını vuran 3-4 albümden birisidir Texas’ın Southside’ı. Zaten o sıralarda favori 3-4 albüm oluyor, tüm yaz boyunca dönüşümlü vaziyette onları dinliyordum. Kaset sektörünün (iyi ki) bilip bilmeden her albümü ülkemizde piyasaya sürmeye başladıkları bir dönemde edindiğim Southside, o yaz beraber tatile çıkmak isteyeceğim kadar harika bir albümdü. Geçmiş zaman kullandığıma bakılmasın, hâlâ da öyle. Sadece gelişen teknolojinin sağladığı imkânlar furyası ve yeniliğe aç müzik serüvenleri arayışları ile böylesi favori albümlerimizden uzun vadeli kopmalar yaşayabiliyoruz. Ve dönüş hep hüzünlü oluyor. Çünkü o yaz, o kış, o bahar aklınıza geliyor, her şarkı sizi bir zaman makinesine bindirip tekrar oralara fırlatıyor. Bize geçen yılları, yaşlandığımızı hatırlatan şarkıların, aslında hiç de yaşlanmadıklarını fark etmenin hüznü bir bakıma.

Southside, Texas’ın ilk albümü. Sonrasında 6 albümleri daha çıktı. Ama hiçbiri Southside’ın kalitesinin yanına bile yanaşamadı benim gönlümde. Southside sonrası albümlerden birinde yer alan Inner Smile şarkısı –ki hiç de Southside tarzı bir şarkı değildir- dışında Texas adına aklımda kalan neredeyse hiçbirşey yok. Birçok insanın gönlüne taht kurmuş, yazına damga vurmuş şarkılardan olan Summer Son’ı bile sevemedim. Peki mesele Texas’ın Southside’ın güney rock soundu ile pop rock karışımı sıcaklığını bırakıp tamamen ticari pop müzik ile başlayan ilişkisi mi? Belki evet, belki hayır! Tam olarak o da değil. Örneğin Southside ile hemen hemen aynı frekanslardaki ikinci albüm Mothers Heaven bile kesmemişti. Sebebini yıllar sonra anladım: Demek ki Southside tek başına zaten keseceği kadar kesmiş, kendinden başka büyük bir Texas albümü gelmeyeceğine beni inandırmıştı adeta. Ben Sharleen Spiteri’nin daha yüzünü bile görmeden sesine vurulmuştum çoktan. (Yüzünü ilk gördüğümde de kamyon çarpmışa dönmüştüm o ayrı!)

Anlaşılacağı üzere adı gibi güneyden, yani köy ile kent arasında sıkışmış kırsaldan ses veren bir albüm. Akustik, elektro, slide gitarlar, davul, bas, piyano ile şekillenmiş, Sharleen Spiteri’nin sesine yansıyan karizma ile o şekli rötuşlamış Texas müziği (daha doğrusu Southside müziği) mütevazi olduğu kadar tutkulu bir denge tutturmakta. Adı Texas olan, üstelik Amerika’nın güneyinden izleri kendi müziğine başarıyla uyarlayan İskoç grubun sonunun bu kadar çabuk gelmesi beni çok üzmüştü. Resmi anlamda bir sondan bahsetmiyorum. Kaldı ki öyle olup da üstüne 6 albüm daha çıkaran bir grup olamaz. Bu son, benim Texas’tan beklentilerimi her geçen albümde biraz daha suya düşürüp dibe çeken, Southside ile kafamda beliren Texas imajının sonuydu. Yine de öyle bir imajın, zamanında imajdan öte saf bir gerçeklik olduğunu ispat eden çok mühim bir delil var elimde. Southside!

Albümdeki 11 şarkıyı da dinlemekten hiç sıkılmadığımı hatırlıyordum. Ara sıra tekrar denediğimde değişen hiçbirşey olmadığını, hatta her birinin zihnimden birilerini, bir şeyleri hâlâ çağırmayı başarabildiğini görüp daha çok bağlandım Southside’a. Özellikle Everyday Now, Future Is Promises, Southside, Prayer For You, Thrill Has Gone şarap gibi şarkılarmış meğer. Tozu üzerinde bir western tutkusunun notalarla ve Sharleen’in mavi sesiyle, loş sahil barlarında, boş şezlonglarda, hoş bakışlarda hâlâ yaşamakta olduğunu fark ettim. Ömrümüz bir slide gitar sanki!

1. I Don't Want a Lover

2. Tell Me Why

3. Everyday Now

4. Southside

5. Prayer for You

6. Faith

7. Thrill Has Gone

8. Fight the Feeling

9. Fool for Love

10. One Choice

11. Future Is Promises