30 Eylül 2018 Pazar

Issız Ada Radyosu Arşivi (Eylül 2018)

Mai Lan - Autopilote
Yıl: 2018 Fransa
Tür: Indie Pop, Electropop
"F" Rate: 8/10
I.A.R. tavsiyesi: "Blaze Up"
Timasniwen - Tikmawen
Yıl: 2018 Nijerya
Tür: Tuareg Rock, Folk Rock, World
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: "Akalwanla"
Boy in the Shadows - Northern Warrior
Yıl: 2018 İsveç
Tür: Gothic Rock, Post-Punk
"F" Rate: 6/10
I.A.R. tavsiyesi: "Die, World, Die"
 
Metric - Art of Doubt
Yıl: 2018 Kanada
Tür: Indie Rock, Alternative Rock
"F" Rate: 5/10
I.A.R. tavsiyesi: "Dressed to Suppress"
Satan - Cruel Magic
Yıl: 2018 İngiltere
Tür: Heavy Metal, Speed Metal
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: "My Prophetic Soul"
 
 
Chancha Vía Circuito - Bienaventuranza
Yıl: 2018 Arjantin
Tür: Andean Folk Music, Folktronica
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: "Sierra Nevada"
 
Black Honey - Black Honey
Yıl: 2018 İngiltere
Tür: Indie Rock
"F" Rate: 6/10
I.A.R. tavsiyesi: "What Happenede to You?"
 
White Denim - Performance
Yıl: 2018 ABD
Tür: Neo-Psychedelia, Indie Rock
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: "Magazin"
Uriah Heep - Living the Dream
Yıl: 2018 İngiltere
Tür: Hard Rock
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: "Knocking at My Door"
Vivalda Dula - Dula
Yıl: 2018 Angola
Tür: Afro-Pop
"F" Rate: 6/10
I.A.R. tavsiyesi: "Kibamba"
The Paper Kites - On the Corner Where You Live
Yıl: 2018 Avustralya
Tür: Indie Folk, Indie Pop
"F" Rate: 6/10
I.A.R. tavsiyesi: "When It Hurts You"
Joe Bonamassa - Redemption
Yıl: 2018 ABD
Tür: Blues Rock, Hard Rock
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: "Redemption"
 
WJLP - Uncle Henry's Magic Shizzle
Yıl: 2018 Hollanda
Tür: Surf Rock, Garage Rock
"F" Rate: 8/10
I.A.R. tavsiyesi: "Sunrise"
Cher - Dancing Queen
Yıl: 2018 ABD
Tür: Pop
"F" Rate: 5/10
I.A.R. tavsiyesi: "Mamma Mia"
Motorama - Many Nights
Yıl: 2018 Rusya
Tür: Post-Punk, Indie Pop
"F" Rate: 6/10
I.A.R. tavsiyesi: "Voice From the Choir"
Gone in 60 Seconds OST
Yıl: 2000 ABD
Tür: Big Beat, Rock, Pop, Hip-Hop
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: The Chemical Brothers - "Leave Home"
Afrikan Boy - Peppeh Sounds, Vol. 1
Yıl: 2018 Nijerya/İngiltere
Tür: Grime, UK Hip-Hop
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: "Ancestry (feat. Ajan)
CHAI - Pink
Yıl: 2018 Japonya
Tür: Indie Pop, Indie Rock, J-Pop
"F" Rate: 6/10
I.A.R. tavsiyesi: "Hi Hi Baby"
Yavuz Çetin - Satılık
Yıl: 2001 Türkiye
Tür: Blues Rock, Pop Rock
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: "Herşey Biter"
Moon Goons - Space Trash
Yıl: 2018 ABD
Tür: Psychedelic Rock, Space Rock
"F" Rate: 7/10
I.A.R. tavsiyesi: "Dreaming Castle Goddess"

23 Eylül 2018 Pazar

I, Tonya (OST)


Steven Rogers'ın, Amerikalı buz pateni sporcusu Tonya Harding'in hayat hikayesinden yola çıkarak senaryosunu yazdığı, Lars and The Real Girl'den (2007) başka iyi filmi olmadığını düşündüğüm Craig Gillespie'nin yönettiği I, Tonya, bu sıradışı sayılabilecek karakterin hayatındaki iniş çıkışları anlatan bir film. Bu filmdeki rolüyle Oscar'a aday olan Margot Robbie ve Oscar alan Allison Janney'nin üstün performansları dışında bittiğinde elimde avucumda hiçbir şey kalmadığını hissettiğim filmden ziyade, filmde kullanılan ve albüm haline getirilen şarkılardan daha fazla bahsedilebileceğine dair güçlü duygular taşıyorum. 70'ler, 80'ler, 90'lar derlemesi olan albümün 16 şarkıdan oluştuğunu görünce şaşırmadım değil. Hele de filmde duyup albüme konmadığını fark ettiğim şarkılar varsa o soundtrack ile iyi bir ilişkim olmuyor. Neyse ki 12 şarkının daha olduğu iki CD'lik bir versiyonu daha varmış.

Romeo & Juliet, Free Your Mind, The Chain, Barracuda, Spirit In The Sky, Gloria, Sleeping Bag, The Passenger dışında daha önce duyduğum şarkı yoktu ve bu şarkılar zaten bir soundtrack'i arşivlemek için yeterli sebepti. Geriye epey bir şarkı kalıyor ki, onları filmde kullanılış şekilleriyle özdeşleştirerek keşfetmek iyi bir yolculuktur. Filmde kullanılış şekilleri ise genelde sahnelerle tema olarak örtüşsün diye nakarat kısımlarından kısa alıntılar biçiminde düşünülmüş. Örneğin, Tonya ve Jeff'in ilk öpüşmesine Romeo & Juliet, Tonya'nın şeytani anası LaVona'nın başlardaki bir sahnesine Devil Woman, Tonya'nın 91'de "triple axel" yapıp kazandığı gösterisine Feels Like The First Time, Tonya'nın Jeff'i terk ettiği bölüme Goodbye Stranger eşlik etmiş. LaVona yüzünden evi terk etmek zorunda kalan küçük Tonya'nın babasının gidişi sırasında Gone Daddy Gone yerine Spirit In The Sky çalması, Jeff'in tehlikeli planının boka sardığını öğrenmesiyle arabada öfkeden deliye döndüğü sahnede ise Lose Yourself yerine Gone Daddy Gone çalması bu tema anlayışını tuhaf bir yere koymuş. Gone Daddy Gone yapı itibariyle zaten bir babanın küçük kızını terk ettiği sahneye pek uygun düşmezdi. Ama filmin tarzı, buna benzer zıtlıkları, yani fıkır fıkır bir şarkının duygusal bir sahnede yaratacağı ters etkiyi kendi bünyesinde eritebilecek nitelikte denebilir.

Eskilerden derlenen film müziklerinin hazırladığı nostaljik zemini seviyorum. Mesela Tonya'nın ilk kez ulusal yarışmaya çıktığı sahnede ZZ Top'ın Sleeping Bag şarkısının çalması beni geçmişe götürdü. Grubun 1985 tarihli Afterburner adlı kozmik rock albümünün açılışında yer alan bu şarkı, o yıllarda aldığım kaseti gözlerimin önüne getirdi. Keza, bu albümdeki şarkılarıyla olmasa da, Bad Company, Foreigner ve Fun Lovin' Criminals gibi gruplarla olan anılarım da canlanıverdi. Filmin tema müziklerini yapmış, pek tercih edilmediği için dişe dokunur bir score geçmişi de olmayan Peter Nashel'in üç adet önemsiz bestesini, fragmanlarda kullanılıp filme konmamış birkaç şarkıyı ve filmde nerede çaldığı belli olmayan 4-5 şarkıyı çıkarsak ikinci CD'ye gerek yokmuş sanki. Bana diskografisini karıştırmaya değecek bir isim sunmadığı için burun kıvırdığım, öte yandan yukarıda ismini saydığım kıymetli şarkılara yer verdiği, birkaç isimle 80'ler nostaljimi anımsattığı için sevdiğim bir albüm oldu I, Tonya...

CD 1

1. Mark Batson - Fair To Love Me
2. Cliff Richard - Devil Woman
3. Bad Company - Shooting Star
4. Dire Straits - Romeo & Juliet
5. Peter Nashel - A Fair Shot
6. En Vogue - Free Your Mind
7. Supertramp - Goodbye Stranger
8. Chris Stills - How Can You Mend a Broken Heart
9. Fleetwood Mac - The Chain
10. Peter Nashel - The Incident
11. Heart - Barracuda
12. Laura Branigan - Gloria
13. Violent Femmes - Gone Daddy Gone
14. Doris Day with Paul Weston & His Orchestra - Dream a Little Dream
15. Siouxsie & The Banshees - The Passenger
16. Peter Nashel - Tonya Suite

CD 2

1. Dr. Feelgood - Hey Mama, Keep Your Big Mouth Shut
2. Fun Lovin' Criminals - Shining Star
3. Norman Greenbaum - Spirit in the Sky
4. ZZ Top - Sleeping Bag
5. The Marshall Tucker Band - Can't You See
6. Foreigner - Feels Like the First Time
7. Joanie Sommers - Little Girl Bad
8. Hot Chocolate - Every 1's A Winner
9. LaTour - People Are Still Having Sex
10. Chicago - 25 or 6 to 4
11. Nigel Kennedy & The  English Chamber Orchestra - Concerto No. 2 In G minor 'L'estate' - I. Allegro Non Molto
12. Franz Liszt - Dante Symphony 'Divina Commedia', S.109 - I. Inferno

11 Eylül 2018 Salı

Clutch - Book Of Bad Decisions


Merakla beklediğim, her seferinde bu bekleyişe değen bir başka Clutch albümüyle beraberiz. Earth Rocker (2013) ve Psychic Warfare (2015) yorumlarından sonra Maryland menşeli bu süper dörtlü için daha ne söyleyebilirim diye düşünürken her seferinde yeni olmasa da bende söyleyecek bir şeyler biriktiriyorlar. 7 Eylül itibariyle ortamlarda yerini alan 12. Clutch albümü Book Of Bad Decisions, daha önce detaylarına indiğim son iki albümle kıyaslandığında asla kısalmıyor ama uzamıyor da. Bu Clutch için kötü bir şey değil. Zira hard, blues, stoner üçgeni dahilinde her daim güçlü şarkılardan kurulu bir kadroyla önümüze gelerek tecrübe ve kaliteyle örülü versiyonlar sunuyorlar. Konserleri olay oluyor. Uzun turları bahane etmeden yeni içerik üretmekten geri durmuyorlar. Neil Fallon (vokal, gitar), Tim Sult (gitar), Dan Maines (bas gitar) ve Jean-Paul Gaster (davul) 15 yeni şarkıdan oluşan Book Of Bad Decisions ile çizgisini koruyor. O çizgi, hard, blues, stoner demirbaşlarına azar azar funk, psychedelic, heavy metal, rock & roll serpiştirmek suretiyle karakterize ettikleri silinmesi çok zor bir çizgi.

Amerika turları uzun sürünce yeni albüm gelmeyecek sanırken son albümden üç yıl sonra How To Shake Hands ve Gimme The Keys single'ları ile müjdeyi verdiler. Önceki albümlerinden Earth Rocker veya X-Ray Visions gibi çıkış single'larına bakınca biraz zayıf kalan bu iki şarkı başta beni biraz tedirgin etmedi değil. Tabii single dediğimiz olay, albüm hakkında fikir verebileceği gibi, takım oyunu ile daha tadına varılır bir format. Bu iki single da kötü değil kesinlikle. Ama onların peşinden gelen, çizgi roman tadındaki videosuyla da keyif veren In Walks Barbarella, albümün parlak yıldızlarından biri. Sen de "stoner blues", ben diyeyim "stoner funk". Ama en iyi tanım şarkının içinde zaten geçiyor: "Weaponized Funk!" Bu üç single yanında Weird Times, Paper & Strife, Vision Quest, H.B. Is In Control gibi çalıp söylemenin zevkli olduğunu düşündüğüm, konserlerinin lokomotifleri arasına girebilecek şarkılarla karşılaşmak harika. Fakat Clutch'ın sevdiğim yanlarından biri Hot Bottom Feeder ve albüme adını veren Book Of Bad Decisions örneklerinde olduğu üzere, ana akım rock şarkısı yaftasını üzerinde taşımayı sevmeyen, ama dinlerken nedense ana akım rock şarkısı gibi akıp giden tasarımları çok iyi becermesi. Grup bu sayede kendine belli bir özgürlük sağlayıp aynı zamanda o özgürlüğü disipline etmeyi adeta bir ders niteliğinde sunmasıyla da çok özel.

Bu duruma iki şarkıyı daha örnek verebiliriz. Ama onların ana akım duruşu göstermeden albümü yükselten güçte olduklarını söylemek mümkün. Biri 1830-1886 yılları arasında yaşamış Amerikalı kadın şair Emily Dickinson'dan etkilenmiş, hatta adı direk Emily Dickinson olan hard blues rock beste. Her şarkıda olduğu gibi onda da Neil Fallon'un hem bir enstrüman, hem de içine soul / country kaçmış hard rock şarkıcısı gibi kullandığı vokali etkili. Diğer şarkı ise kapanışı yapan, yine Emily Dickinson gibi iniş çıkışlara sahip Lorelei. Sinematik atmosferi, western ruhu, sert nakaratı ile bu uzun yolculuğun son durağı. Uzunluk meselesi belki albümün eleştirilesi kalemlerinden biri olabilir. Genelde 40 küsür dakikalık dolu dolu Clutch albümlerinin tadını çıkarırken, Book Of Bad Decisions'ın yaklaşık bir saat sürmesi az da olsa kulağa batıyor. Spirit Of '76, A Good Fire ve aralarında yazı tura atmak suretiyle eleyebileceğim Sonic Counselor ile Ghoul Wrangler'dan birinin albüme konmaması hiçbir şey kaybettirmezmiş sanki. Kalanlar olayı zaten bitirmişler. Kısacası eksiği değil, fazlası olan bir Clutch albümü bizi bekliyor. Tahmini 2-3 sene sonra gelecek yeni Clutch albümü de çok iyi olacak. Bu sürpriz değil. Sound değişmeyecek, Fallon yine şarkıları uçuracak, grup yine yılların tecrübesini albüme akıtacak. Ama bu yineler yine o yeni albümü merakla beklemeyi engellemeyecek.

1. Gimme the Keys
2. Spirit of '76
3. Book of Bad Decisions
4. How to Shake Hands
5. In Walks Barbarella
6. Vision Quest
7. Weird Times
8. Emily Dickinson
9. Sonic Counselor
10. A Good Fire
11. Ghoul Wrangler
12. H.B. Is in Control
13. Hot Bottom Feeder
14. Paper & Strife
15. Lorelei

6 Eylül 2018 Perşembe

Leah James - While She Sleeps


 Bazı albümler vardır, farklı kesitler sunarak, kendini başkalarının yerine koyarak veya hayal ettiklerini gerçekleştirmiş gibi yaparak geniş bir alan içinde kendini ifade etmeye çalışır. Bazı albümler de, hayatın belli (ve büyük oranda önemli) bir kesitini ele alarak konsepte uygun bir bütünlük bünyesinde kalmayı tercih eder. Bu "bazı albümler" diye başlayan cümleler hiç bitmez. İşte hayatından belli bir kesit üzerine albüm yapmayı bir mecburiyet olarak görmüş olan Leah James, debut albümü While She Sleeps ile folk müziğe resmen soluk aldıran şarkılar söylemiş. Buradaki mecburiyet hali, tamamen ilhamın gelmesi ve bir şekilde o ilhamın müzik olarak dışa vurulma zorunluluğu olarak düşünülmeli. Kişiyi nerede, ne zaman yakalayacağı belli olmayan ilham dostumuzun bu ziyaretlerini farklı sanat kollarında çok iyi değerlendirenler olduğu gibi, onunla ne yapacağını bilemeyip içine atan, en kötüsü de onu allayıp pullamak suretiyle kendini ziyaret ettiği o saf halinden uzaklaştırıp paraya, şöhrete, ilgiye çevirmeye çalışanlar da oluyor. Leah James kesinlikle bu ilhamı çok ama çok iyi değerlendirenlerden biri. Saflığı, temizliği, yoğun hüznü ve gizemi ile yılın en harika folk albümlerinden birini kayıt altına alıyor.

Leah James'in ilhamı, kız bebeği Eva'yı dünyaya getirdikten sonra gelmiş. Doğumdan sonra kadınlığını, anneliğini daha farklı bir pencereden görebildiği için hem dünyaya bir can getirmenin, hem de kendini yeniden keşfetmenin albümünü yapmış. Albümün adı da gayet manidar. James, tek başına yazıp albüme koyduğu 10 şarkıyı bebeğinin uyuduğu küçük anlarda yapmış. Hiç acelesi olmayan, kendisini sarıp sarmalayan o ilhamın her zerresini kullandığını düşündüren, dinginliği içinde destansı anlar yakalayan bir albüm While She Sleeps. Çocuk sahibi olanlar, çocuğunu uyuttuktan sonraki o kısa arınma halini iyi bilirler. Uykuya dalan o minik bedenin nereye gittiğini bilemeyiz ama onu uyutanın yorgun, huzurlu, hüzünlü, savunmasız bedenini ele geçirmek bir ilham için en kolay şeylerden biridir. Bu kavranması, tasvir edilmesi zor ruh durumunun şarkılara dönüşmüş binbir halinden biri bu olmalı. Tenor gitar, piyano, yaylılar, tuşlular ve James'in tutkulu, huzurlu, bazen ninni söyleyen bir anne, bazen dişi Nick Cave misali karizmatik sesi bu şarkılara karakterini veren unsurlar. Evet, bu bir debut. Ama Leah James yeni bir müzisyen değil. Hatta küçüklükten beri müziğin dışına neredeyse hiç çıkmamış bir kadın.

Müzik, Leah James'in aile geleneği. Babası 1974-2001 yılları arasında Eagles grubunun gitaristliğini yapmış, hatta grubun en büyük hiti olan Hotel California'yı Don Henley ve Glenn Frey ile birlikte yazmış olan Don Felder. "Çocukken evin her odasında bir akustik gitar bulunurdu. 10 yaşıma kadar onun ünlü bir müzisyen olduğunu bilmiyordum. O sadece beni okula bırakan, sabahları krep yapan, evin etrafında hep gitar çalan babamdı" diyor James. Eagles ile beraber 90'ların ortasında tura çıkmak, onu müzikal ve kişilik olarak olgunlaştıran engin bir tecrübe olmuş. Profesyonel anlamda müzik yapmaktan ziyade lokal kalmış, babası gibi ünlü olmak yerine kendine ve yakın çevresine hitap etmeyi tercih etmiş. Ta ki, kızı Eva doğana kadar. Bazı yorumlarda While She Sleeps'i tanımlamak için Simon & Garfunkel, Linda Ronstadt, Mazzy Star gibi isimlerden faydalanılmış. Bunların haklılık ve haksızlık derecesi beni ilgilendirmiyor. Benim duyduğum şarkılar, bu isimlerden beslendiği kadar, kendi besinini kendisi yapan olgunluğa sahip bir kadının ilk albümünün içindeler.


Açılıştaki That Fateful Day ile ruhani yolculuğumuza başladığımız albüm, bu şarkının derinlerden gelen tutkusuna tümüyle sahip. Mariachi nefeslilerinin eşlik ettiği dream pop / indie folk karışımından mütevellit, tam bir dream folk lezzeti. Love Me With Madness 60'lara, 70'lere selam duran harika bir country noir. Wildfire'ın tepemize koyduğu parçalı bulutlu masmavi gökyüzü, sırtımıza yüklenmesinden hiç şikayetçi olmadığımız o Pazar günü hüznünün şarkılaşmış hali adeta. Aynı günün batımında havadaki huzuru dinlerken My Love Will Follow'un eşlik etmesi ne güzel olurdu. Ilık bir trompet ve arka planda salınan slide gitarın yarenliğinde pop caz duygusunu, elit bir country sıcaklığıyla harmanlamış The Desert ve ona ruh olarak benzeyen One and Only albüm hiç bitmese düşüncemi arttırdıkça arttırdı. New Moon, bu pastoral destansılığa bir halka daha ekledi. Bir buçuk dakikalık enstrümantal The Moment I Met You, o bize uzun gelen kısacık rüyalardan birinin yansıması gibiydi. Won't Back Down, boğaza düğümlenen bir ayrılık veya bir kavuşma anının fonuna yerleşip orada kendi kendini yücelten olağanüstü güzel bir şarkı. Tüm savunmasızlığımızı yüzümüze vuran, ama bundan mutlu ve huzurlu olunmasının en insani duygulardan biri olduğu gerçeğini de üzerine koyan manidarlıkta. Finali ise Big Sur adında sadece gitar ve James'in yankılarla büyüleyen modern ninnisi yapıyor.

Bana ruh olarak daha çok Miranda Lee Richards'ı anımsatan Leah James, bu sound ile kadınlığını ve anneliğini keşfetmenin, kucaklamanın, kutsamanın müziğini yapmış. Ünlü müzisyen Don Felder'in kızı, Brandon Janner'ın eşi, Eva'nın çiçeği burnunda annesi olarak taşıdığı kimliklerin yanında bağımsız bir birey olmanın gerekliliğini dile getirmiş demeçlerinde. Kızından aldığı ilhamla yazıp söylediği anaç ninniler yanında babasını saygıyla anan, eşine aşkla bağlı bir kadının hissiyatlarını algılamak hiç de zor değil. Fakat babasının veya kocasının soyadını kullanmak yerine (gerçi bazı mecralarda Leah James Janner olarak kullanıyor) kendine bir soyadı vererek bağımsız bir birey olduğunun altını çiziyor. "Başkasının inşa ettiği bir platform üzerinde durmaktansa, kendi yaptığımın üzerinde durmayı önemli buluyorum" diyor. Bu çok önemli. Çünkü kadın veya erkek, hayatımız boyunca edindiğimiz onlarca rolün bizi kendimizden uzaklaştırmasına izin vermemiz halinde gerçek bir birey olarak kalamayacağımızın gerçeği bu. Anne, baba, sevgili, eş, evlat... Ama kendin olmadan bunların hangisi olduğunun ne önemi var ki?

1. That Fateful Day
2. Love Me With Madness
3. Wildfire
4. My Love Will Follow
5. The Desert
6. One and Only
7. New Moon
8. The Moment I Met You
9. Won't Back Down
10. Big Sur