Londra kökenli Deep Cut, şarkı yazarı ve müzisyen Mat Flint önderliğinde 2006'da kurulmuş gürültüsever bir beşli. Ama işin adı shoegaze olunca bu gürültünün kuru olmadığını söylemeye gerek kalmıyor. Özgeçmişinde 1993 tarihli tek albümüyle Revolver grubunda gitar çalıp şarkı söylemek, 1995-2005 arasında Death In Vegas'ta bas çalmak bulunan Flint, hobi haline getirdiği grup değiştirme işine şimdilik son vermiş görünüyor. Zira eşi Emma Bailey'nin vokal yaptığı, kardeşi Simon Flint'in bas çaldığı, Death In Vegas'ta birlikte çalıştığı dostu Ian Button'ın davul çaldığı (bu arada Button, Death In Vegas'ta gitar çalmış), yine sevdiği dostu Pad Bailey'nin ikinci gitarı üstlendiği Deep Cut'ı uzun süre değiştirmez herhalde. Eş, dost, kardeş hep birarada ikinci albümleri Disorientation ile Deep Cut'ın kalıcı bir grup olacağını hissediyoruz.
2009'da çıkan ilk albüm My Thoughts Light Fires, tüm yetkinliğine rağmen shoegaze veya noise pop'a çalan indie rock adına her yerde bulunabilecek, pek de iz bırakmayacak türden bir albümdür kanımca. Ama 2011'e öyle bir bombayla giriyorlar ki, yılın en iyilerinden olması bir yana, bugüne dek dinlediğim en sağlam shoegaze veya noise pop'a çalan indie rock albümlerden biri aynı zamanda. Evet, tür aynen korunmuş, hatta çok iyi bir prodüksyonla sound iyice cilâlanmış, yer yer DJ alet edavatları kullanılmış, kaliteye yardım ve yataklık eden klavye numaraları çekilmiş. Fakat en önemlisi, kendi ayakları üzerinde duran, dinleyiciyi kendine yabancılaştırmayan (burayı açıklamak gerekirse, "şarkı" foratında shoegaze dinlemek üzere albüme uğramış dinleyiciye istediğini veren diyelim), bilinci çakırkeyiflikle iyice açılmış bir albüm Disorientation.
12 şarkının bazı promosyon kazı-kazanları misali boş olmaması, üstelik doluların da sırf iş olsun diye konulmuş hediyeler değil, benim için direk büyük ödüller gibi olması çifte mutluluk yaşattı: Şahane bir grup ve şahane bir albüm! Olması gereken pop yönüne sonuna kadar sahip çıkan kaotik ve epik shoegaze anlayışları beni benden aldı diyebilirim. Kaotik ve epik yönlerini kontrol altında tutuş biçimleri de ayrı bir hayranlık vesilesi. Zira kaotik olayım derken yersiz gürültü, epik olayım derken de yapışkan bir romantizm suçu işleyebilirlerdi. Oysa aslında müthiş bir zekâ ile tasarlanmış şarkılar yazmışlar. Şöyle ki, sanki zamana oynar gibi sürekli tekrar eden melodiler veya vokal partisyonları aslında şarkıları dinleyiciye esir etme misyonu taşıyor. Sonra dinleyici o esirlerden sıkılıp salıvermeye karar verdiği anda tekrar devreye girip tutuksuz salıverme işlemini bizzat kendileri gerçekleştiriyorlar. Bununla yetinmeyip, bazılarını bilerek serbest bırakmayarak ters köşe yapıyorlar ki, benim için zekâ seviyesini belirleyen unsurlardan biri de bu ters köşenin kendisidir zaten. Yani psychedelic takıldıkları anlarda bile enerjisini yitirmemiş döngüleri bilinçli biçimde şarkıların omurgası haline getirerek şarkılardan ve albümden soğutmuyorlar.
Aksak ritimlerinin tekinsizliğini şarkının tamamına aksak etmiş Inner Star ile açılan albüm, Dead Inside Your Heart'ın müthiş pop enerjisiyle şerit değiştiriyor. Emma Bailey'nin tasarladığı sözler ve onların şarkının armonisiyle olan sıkı uyumu belki de yılın en acı/tatlı hitlerinden birini sunuyor huzurlara. Next Disaster sert seviyor. Hemen arkasında beliren Magazine, yemeyip yanında günlerce yatacağım türden bir shoegaze-hop icâdı sanki. Out Of Nothing'e de böyle bir yakıştırmadan pay verebiliriz. İkisi de birbirini döver. Hazır böyle bir icattan söz etmişken Something's Got To Give'e de shoegaze'n roll demek geliyor içimden. Baştan sona gerilimli bir shoegaze punk olan Makes Me Wanna, dinamik yapısıyla albümün lokomatiflerinden The Letter, akustik dream pop nefasetini akıcı bir orta ritimle buluşturan Cruel Reminder ve tempolarını sabit tutup yol şeritleri döngüselliğinde etrafa saniyelik bakışlar atmaktaki iki şarkı Decision Time ile Another Look In The Mirror, bu türe ait kayda değer örnekleri bulmaya hevesli dinleyiciler için nimet bana göre. Hatta bu dinleyicilerden biri sitenin birinde "ben Disorientation gibi albümler için yaşıyorum" bile demiş. Artık gerisi tavuk derisi!
1. Inner Star
2. Dead Inside Your Heart
3. Next Disaster
4. Magazine
5. Something's Got To Give
6. Decision Time
7. Makes Me Wanna
8. Cruel Reminder
9. About Face
10. The Letter
11. Out Of Nothing
12. Another Look In The Mirror
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder