23 Şubat 2016 Salı

Hell Camino - Orange Lily


Bu yıl tıpkı La Chinga ve School Of Seven Bells gibi "bir sonraki albümleri sürpriz biçimde sessiz sakin çıkan ve bir önceki albümleri kadar iyi olan" gruplardan biri de stoner rock üçlüsü Hell Camino oldu. İlk cümledeki iki grubun aksine, 2015 tarihli dumanı üstünde debut albüm Hell Camino sonrası kendilerinden 2-3 sene ara beklerken hiç habersiz malum ortamlara giriş yapmaları pek sevindirdi. Zaten onlarla ilgili yorumlarımda kilit kelimelerden biri olan "basitlik" neticesinde bu üçlü için yeni bir albüm yapmanın uzun yıllar sürmeyeceği az çok belliydi. Yeni bir albüm yapmak artık herkes için çok kolay. Önemli olan bu kadar sık süre içinde iyi albümler yapabilmek. İşte Hell Camino, o güzel ilk albümlerinde ne yaptılarsa yeni çalışmaları Orange Lily'de de aynı basit ama etkili formüllerini sürdürüyorlar. Bu formülün blues kökenli stoner rock izleğinde olduğunu, 90'ları çok iyi etüd ettiğini de hatırlatalım.

İlk albümün tüm lezzetini eksiksiz taşıyan Orange Lily, sanki o albümle birlikte aynı gün kaydedilmiş, yarısı şimdi, yarısı da iş bitince albüm olarak sunulmuş izlenimi veriyor. Orada şarkı ismi vermemiştim, burada özellikle vermek istiyorum. Dixie Mafia, Death Inside Of Me, Vertigo, Reborn Reject şarkılarının yoğunluğu, hem güncel stoner rock (az biraz komik olmuş olabilir), hem de 90'lar grunge refleksleri taşıyor. Bazı ton, riff, ve sololar Pearl Jam, Soundgarden, Alice In Chains tayfasının kulaklarını fena çınlatıyor. Bugünlerde bizzat onların bile adam gibi birşeyler çınlatamadığını düşünürsek bu büyük olay. Sadece La Chinga için dile getirdiğim "kapanışa 10 dakikalık heavy psychedelic bir şarkı koyma klişesi" rolünü üstlenen God and Gravity'yi yine sadece bu klişeye düştüğü için eleştirebilirim. Gerçi o da bu klişe rolü dinleyenine hiç yadırgatmayan bir şarkı. Yaklaşık 8 ay önce söylediklerimi tekrar etmek istemem. Ama onlar da sırf puan verip geçiştirilecek, tekrar birşeyler söyleme ihtiyacı hissettirmeyecek sıradan bir albümle geri dönmüyorlar. Geri dönmek fiili de burada bir garip. Zaten hiç gitmemiş gibiler.

1. Dixie Mafia
2. Orange Lily
3. Death Inside of Me
4. Inertia Switch
5. Drug Love
6. Vertigo
7. Reborn Reject
8. God and Gravity

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder