Atinalı dörtlü Planet Of Zeus'tan 2011 tarihli ikinci albümleri Macho Libre vasıtasıyla etraflıca bahsetmiştik. Arada bir yerde üçüncü albüm Vigilante'yi de övmüştük. Aradan ne ara iki sene geçti ve grup albümleri dörtledi bilemedik. Ama haberi duyar duymaz Clutch yeni albüm çıkarıyormuş kadar sevindim. (Kopyala / yapıştır yaparak) W.A.S.P., Anthrax, Megadeth, Slayer, Diamond Head, Metal Church, Magnum, Scorpions, Iron Maiden, Whitesnake, Helloween, UFO, Europe, Bon Jovi, Ugly Kid Joe, Def Leppard, Stryper gibi ben küçükken bile müzik yapan grupların kimi kırıklık, kimi de kıytırıklık yaratan son albümleri karşısında Rival Sons, Spiritual Beggars, Droids Attack, Joe Bonamassa, Birth Of Joy, Hell Camino, La Chinga gibi son dönemin flaş rockçıları açığı büyük ölçüde kapattı. Planet Of Zeus'un benim gözümde stoner, blues, hard rock üçgeninin iç açılarının toplamından oluşan birinci ligde mücadele eden gruplardan biri haline gelmesi büyük ölçüde Macho Libre sayesinde oldu. Vigilante, yakılan ateşi harladı. Loyal To The Pack ise, ilk dinlediğimde sadece üç parçası öne çıkan, geri kalanı ilk dinleyişte kendini ele vermeyeceğini belli eden nitelikteydi. İşin bu kısmı daha heyecanlıydı. Zira böyle albümler benim için asla tek gecelik değildir.
Loyal To The Pack sindirdikçe acaba Macho Libre'den daha mı iyi diye düşündüren bir albüm oldu benim için. Ama Planet Of Zeus'u çok sevdiğimden "şu albümleri bundan daha iyi" eşiğini aştığımı düşünüyorum. Şu üç parça kısmına geçersek, Devil Calls My Name, Sea Bastards ve Little Deceiver daha ilk dönüşlerinde kıçıma tekmeyi basıverdiler. İşin heyecanlı kısmına geçersek, aslında ilk seferinde farketmediğim, ama dinledikçe şahane bir açılış şarkısı olduğuna vakıf olduğum Loyal To The Pack bunlardan en önemlisi. Babis'in hem hırçın, hem de stoner / crooner olgunluğuyla söylediği, tempolu gidişatını çok iyi dengede tutan, bir ara bitti mi diye düşünürken son bir buçuk dakikasında sakince psychedelic sulara açılarak final yapan harikulade bir şarkı. Albüme bu adın verilmesi boşa değil yani. Devil Calls My Name ve grubun özellikle hep beraber nakarat kısmında coştukları Your Love Makes Me Wanna Hurt Myself, günümüz hard rock'ın gelmesi gereken noktayı işaret eder nitelikte şarkılar. Bo Diddley'in ölümsüz riffi ile bezeli Sea Bastards için de, grubun grunge tarafını biraz daha sivrilten Little Deceiver için de aynısını söyleyebiliriz. Zekice fikirler, cıva gibi bir müzikle buluşunca ortaya çok değerli bir albüm çıkmış.
Planet Of Zeus dörtlüsü, hep aynı müziği yapmak yerine, fazla uzaklaşmadan sürekli arayış halinde olduklarını hissettiren gruplardan biri olmuş bu albümle. Mesela albümdeki hard, grunge ve stoner çeşitliliğine Scum Alive ile tek seferliğine punk unsuru da eklemişler. Dinlerken "stoner'ın dibi", "geçmişle günümüzün buluşması", "metalin ağır abilerinden" gibi film tanıtım cümlelerine benzer şeylerin aklımdan geçtiği Indian Red ve beklenmedik bir kapanış yapan enstrümantal Athens, bu güçlü albümün parlak anlarından bazıları. (Athens'i son dinleyişimde TV ekranında bizim darbe görüntüleri vardı. O anda Athens benim için bir anda Ankara oluverdi.) Benim kulak zevkime biraz ters gelen az sayıda ayrıntı da yok değil. Söyleyeyim de içimde kalmasın. Örneğin Them Nights, sadece güçlü nakaratına bel bağlayan bir şarkı olarak kalmamalıydı. Albümün orta sahasının göbeğine konan Retreat bu denli ağır ve etkisiz olmamalıydı. Soundu ile 70'ler hard rock'ını çok iyi temsil eden White Shroud ise bu kez güçlü bir nakarata ihtiyaç duyuyordu belki. Fakat albüm bütünlüğü içinde bu ufak detaylar da bir şekilde sindirilebiliyor. Olumsuz veya etkisiz gördüğünüz bir hamlenin hemen arkasından fazla gecikmeden mutlaka sıkı bir fikir, sağlam bir hamle beliriveriyor. Dinleyicisini bırakmaya hiç niyetli bir albüm değil. Zaten doğru olan, bir şekilde hep yakamıza yapışır. Önemli olan bizim ona yüz verip vermediğimizdir.
1. Loyal to the Pack
2. Devil Calls My Name
3. Them Nights
4. Little Deceiver
5. Your Love Makes Me Wanna Hurt Myself
6. Retreat
7. Sea Bastards
8. White Shroud
9. Scum Alive
10. Indian Red
11. Athens
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder