Izzy Stradlin’in The Ju Ju Hounds projesinden bahsederken Rick Richards’dan dolayı adını andığım Georgia Satellites’ın benim için çok büyük anlam taşıyan 86 tarihli kendi adalarını verdikleri albümlerini saygıyla anmak istedim. 1980’de kurulmuş, bugüne dek 7 albüm çıkarmış Atlantalı dörtlünün ilk albümleri Keep The Faith 1985’te çıkmış. Georgia Satellites ise ikinci albümleri. Sonrasında 5 tane daha kütürdetmişlikleri var. Son albümleri Shaken Not Stirred’den, yani 1997’den beri albüm yapmıyorlar. Bu kadar matematikten sonra “neden ikinci albüm” sorusuna “belli bir sebebi yok” demek isterdim. Oysa o kadar çok sebebi var ki. O yüzden “belli bir sebebi yok” diyorum. 80’ler rock arşivimin nadide parçalarından biri olan bu albümün tadını öteki Georgia Satellites işlerinden hiçbirinde alamadım. Tek tük iyi şarkılar oldu mutlaka. Ama şu 10 şarkılık rock’n roll şâheseri, hiç de şâheser gibi olmayan, 80’lerde zaten kıt olan aklımı almış ölümcül bir darbeydi. Bu tip albümlerim o kadar çok ki, arada bir bakarım hâlâ öyleler mi diye. Kimi o eski büyüsünü taşımamaktadır ama saygıda asla kusur etmem. Ama Georgia Satellites albümüne baktığımda anladım ki, hâlâ öyleler.
Gitar ve vokaldeki Dan Baird önderliğindeki grup, yazılsa roman olacak hayat öykülerini sanki bu 10 şarkıya sığdırmışlar gibi sertliklerinden gram sapmadan arka arkaya rock güllelerini gül yapıp tepemden döküyorlar her dinlediğimde. Fakat o sertliğin içinde büyümemiş bir çocuk, kaybolmamış bir ruh, hiç sönmemiş bir ateş bulunmakta. Playbacklerimin, karaokelerimin, kıt aklımın, yarım fikrimin vazgeçilmez yoldaşlarından birine daha ne yazsam yetmez. Çift gitarın her şarkıda sağdan soldan estarabim coşkusu, tok davul ve hayalet bas gitarın da bu şenliğe katılımıyla taş taş üstünde bırakmayan, ama her seferinde o taşları tekrar ustaca dizen olgunluğuna karışıyor. Dile japon yapıştırıcısı gibi yapışan nakaratları 80’lerdeki etkisini hiç kaybetmemiş. Güney rock bulutlarının blues bulutlarıyla havada karşılaşıp elektriklenmesi sonucu meydana gelen şeyin diğer adı bu. İlk şarkı Keep Your Hands To Yourself yıllar sonra bile tüylerimi diken diken edebiliyor. Can't Stand The Pain benim için Cuma akşamları gibi birşeydi, yine öyle. Son şarkıda da Every Picture Tells A Story diyorlar. Her albüm de bir hikâye anlatır. Georgia Satellites - Georgia Satellites albümünün hikâyelerini dinlemekten hiç bıkmadım. Hiç ummadığım anlarda kendimi Battleship Chains’i mırıldanırken buluyorum. Üstelik çok uzun süre dinlememiş olsam bile. O zaman bu şarkıları bulup getiren müzik hafızamla gurur duyuyorum. Demek ki o hafızaya bunları kazıyan kazımış zamanında.
1. Keep Your Hands to Yourself
2. Railroads Steel
3. Battleship Chains
4. Red Light
5. The Myth of Love
6. Can't Stand the Pain
7. Golden Light
8. Over and Over
9. Nights of Mystery
10. Every Picture Tells a Story
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder