..:: Albümatine ::..: Holy Fuck

20 Aralık 2019 Cuma

Holy Fuck - LP

Torontolu beşli Holy Fuck, benim için sayıları hızla artmakta olan geç keşiflerden biri. 2005’te kendi adlarını taşıyan ilk, 2007’de de LP adlı ikinci albümleri, elektronik elementler ile canlı enstrumanların karışımından haz alanlar için ilginç anlar barındırıyor. Özellikle LP’nin 9 şarkılık elektro-live dinamizmi, son yıllardaki işlerinden hiç de memnun olmadığım The Chemical Brothers’ın ilk yıllarındaki çılgın rave günlerini anımsatan parçaları haricinde, daha canlı imajlar bırakan kaliteli enstrumantallerini anımsattı bana. Böyle nitelikli grupların geç keşfedilecek ölçüde gizli saklı pozisyonları da onları ayrıca nitelikli kılıyor. Holy Fuck’tan ayrı üç adet solo albümü de olan Brian Borcherdt’ın liderliğinde sağlam sahne şovlarıyla da ünlü bir grup aynı zamanda.

Canlı çalmayı sevmelerini, LP’nin açılış şarkısı olarak bir konser kaydı olan Super Inuit’i seçmelerinden de anlayabilirsiniz. Ardından gelen funky karakterdeki Milk Shake albümün gözdelerinden. Albümden ilk single olarak Lovely Allen adlı progressive pop şarkının seçilmiş olması da, grubun ticari başarı yerine kendine has çekirdek bir kitleye hitap etme kaygısı taşımasıdır kanımca. Bunda yanlış bir şey yok. En azından Holy Fuck için yanlış bir şey yok. Zaten o progressive ruh albümün geneline hakim denebilir. Şarkılar genel olarak kıvrak pop giysileri içinde olduklarından o hissiyatı fark etmek için, dinlerken farkında olmadan veya olarak oturduğunuz yerden birtakım kafa, kol, bacak oynamaları dışında çok daha önemli bir çaba daha göstermeniz gerekiyor: Kulak kabartmak! The Pulse, Echo Sam, hele de Royal Gregory’yi dinleyince usta işi elektronik altyapının ötesinde, çok önem verdiğim bir mevki olan davul kısmında bateristin John Bonham hayranlığını bir taraflarımdan uydurma kozu elde ediyorum. Şu nefis albüm neyse de, Holy Fuck’ı sahnede izlemek eminim ki İngilizce verilecek olan tepkinin grup ismi olarak seçilmiş olmasındaki gizi anlamlandıracaktır.