Essex çıkışlı dörtlü The Milk, içinde bulunduğumuz yılın en sağlam debut albümlerinden biri olan Tales From The Thames Delta'nın sahibi. Çıtır gruplardaki nostalji tutkusu The Milk'te de apaçık ortada. Yalnız onlardaki nostaljiye körü körüne bağlı kalmaktan çok, R&B ve soul'un rock ile seviyeli birlikteliğini günümüz şartlarına uyarlamaktan, köklerini ellerinden geldiğince modernize etmeye çalışmaktan ibaret. Bunda da oldukça başarlılar. Bir kere en başta beyaz solist Rick Nunn'ın siyah gırtlağından şekil alıp, dilinden dudağından dökülen sesler onun 60'lar soul ve rock'n roll kültürüne dirsek temasını sağlıyor. Grubun aynı yıllardan devşirdiği ama modern teknik unsurlarla desteklediği müziği ise hem publara, hem de daha büyük konser salonlarına hitap edebilecek ölçüde delikanlı.
Broke Up The Family adlı yumruk gibi sıkı bir elektro-soul-rock şarkıyla açılan albüm, grubu sahnede hayal etmeme sebep oldu. Az biraz da The Commitments havası soludum. Ardından Hometown ve (All I Wanted Was) Danger ile Motown ruhunun sallanan yuvarlanan yanına feci önem verdiklerine kani oldum. Sonraki iki şarkıda duraklama dönemine girdiler, "acaba fazla mı abarttım kendilerini" diye düşündüm. Derken B - Roads'daki tavada pembeleşene kadar scratchlenmiş hip-hop üzerine koydukları gospel rock hassaslığını duyunca sıkıntım geçti. Gerçi nedense şarkının sonunda acayip bir 8-bit olayına sardılar ama olsun. Kimmi Kimmi yine şık bir sentez olarak dikkatimi çekti. Sıradaki orta karar bir şekilde ilerleyen Picking Up The Pieces'ın ortasında rap yapan ve siyah olduğuna artık emin olduğum kişinin ünlü aktör Idris Elba olduğunu öğrenmem harikulade bir dumur oldu benim için. Tam da Luther'ın iki sezonunu bitireli bir hafta kadar olmuşken kendisiyle hiç ummadığım bir ortamda tekrar karşılaşmak süper oldu.
Tam da "ulan bu çaylak herifler Idris abiyi nasıl bu işe kafaladılar" diye düşünürken, derinlemesine araştırmalarım sonucu kendisinin sinsi bir müzik kariyeri olduğunu öğrendim. Kronolojik olarak gidersek, 2005'te The Gospel adındaki serinin soundtrack albümünde yer alan Tamyra Gray'in Now Behold The Lamb şarkısına "featuring" olmuş mesela. 2006'da Big Man adlı bir EP çıkarmış. Jay-Z'nin 2007 albümü American Gangster'a yardımcı yapımcı ve katılımcı olmuş. 2009'da altı şarkılık Kings Among Kings ve 2010'da High Class Problems Vol. 1 ismindeki EP'lerini duyurduğuna/yayınladığına dair elimde belgeler var. Ama EP'lerin kendisi henüz elimde yok. Bir de Amerikan rapçi Pharoahe Monch'un 2011 tarihli W.A.R. (We Are Renegades) albümündeki The Warning şarkısına konuk olmuş. Oyunculuk kariyeri dışında DJ'lik ve klip oyunculuğu da yapmış. 2004'te Essence dergisi tarafından "Ten Hottest Men On The Planet" ve People Magazine dergisi tarafından "100 Most Beautiful People In The World" seçkilerinden birine dahil olmasından ise hiç bahsetmiyorum. Zira bunların müzikle pek ilgisi yok. İlgili kısım, müzikal anlamda onun böylesine katkı sağlayacağı isimleri hiç de piyasa olmak adına seçmediği. Kazara bir yerde "sinsi" demiştim sanki!
Luther Idris'i anlatmaya yetmeyecek bir paragraftan sonra albüme tekrar dönersek, vasat bulduğum Every Time We Fight'ın ardından gelen Chip The Kids'in iyice güçlendirdiği el çırpmalı, sağa sola sallanmalı, durduğu yerde ritim tutmalı soul karıncalanmaları, (belki de olması gerektiği üzere) Lay The Pain On Me adını taşıyan piyano baladı ile son buluyor. Bu şarkıda da Rick Nunn'ın sesini kime benzetirseniz benzetin, benzettiğiniz isimlerin %90'ı siyah olacaktır. Bu kadar söylemden sonra The Milk, The Meat ya da The Egg adıyla ilk albümünü yapmış kim olursa olsun yılın en iyilerinden biri olduğunu söylemek garip kaçmaz. 39. albümünü yaptığı halde saçmalayan onca isim arasından size şarkılarında birşeyler sızdrımayı başaran debut sahiplerini kucaklamaya iyice alıştık. Bazı gençler o kadar da uyuz değil demek ki. The Milk'in enerjisi kesinlikle test edilmeye değer. Zira süt dediğimiz şey arada mide bulandırsa da, ona katık ettiğiniz bazı maddelerle daha da lezzetlenir.
1. Broke Up the Family
2. Hometown
3. (All I Wanted Was) Danger
4. Mr. Motivator
5. Nothing but Matter
6. B - Roads
7. Kimmi Kimmi
8. Picking Up the Pieces (feat. Idris Elba)
9. Every Time We Fight
10. Chip the Kids
11. Lay the Pain on Me
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder