Raising Hell efsanesinden sonra fazla bekletmeden 1988'de dördüncü stüdyo albümleri Tougher Than Leather'ı çıkaran Run DMC, yapımcılığı hip hop camiasından Davy D. ve yine Rick Rubin ile birlikte üstlendiler. Ticari başarı sağlasa da önceki albümlerine nazaran pek hak ettiği saygıyı göremeyip underrated kalmış bir abüm Tougher Than Leather… Efsaneden sonra gelmek genelde böyle bir durum yaratır. Ama bence Raising Hell ile birlikte en iyi iki Run DMC albümüdür bunlar. Diğerleri misyonunu çoktan tamamlamış bir grubun pekiştirici hamleleri olarak kalır benim gözümde. Keşke bu iki hip hop şaheserinin üzerine yenilerini koysalardı diye düşünmeden edemem. Yine de ikisinin yarattığı doygunluk ve tadında bırakılmışlık onları daha da gözümde büyütür. New York'ta beş farklı stüdyoda kaydedilen Tougher Than Leather, grubun rap tarzında bazı değişiklikler de içerir. Aliterasyon, çok heceli kafiyeleme, çok kısa nefes alma süreleri ayrılarak tasarlanmış tempolu ve kendi ritmini oluşturan rhyme teknikleriyle yine öncülüğünü cümle aleme göstermiştir. Joseph Simmons, Darryl McDaniels ve Jason Mizell üçlüsü şahane atışmalarla, rap tiradlarıyla, sample ve scratch oyunlarıyla funk ve rock karışımlarından olağanüstü kokteyller hazırlamışlardır. Bana göre arkalarında zamansız, hatta hip hop ve rap müziğin şimdiki zavallı haline bakarak zamanın da ötesinde şarkılar bırakmışlardır.
Albümden sırasıyla I'm Not Going Out Like That, Mary Mary ve Run's House şarkılarını single olarak çıkaran Run DMC, yine hangi şarkıyı single çıkarırsan çıkar fark etmez bir kalite ile hareket ediyorlar. Run's House'un müthiş açılış enerjisi hemen ardından gelen Mary, Mary'nin o enerjiyi farklı bir kanaldan sürdürmesiyle ortamı iyice ısıtıyor. Amerikalı grup The Monkees'in 1967 tarihli More Of The Monkees albümünde yer alan aynı adlı şarkının Run DMC'ce coverı olan Mary, Mary, daha önce Walk This Way ile gösterdiği dönüştürücülüğünü burada da gösterip nakarattan alınan sample ile adeta sıfırdan yeni bir şarkı türetmiş. Mizell'in ya da herkesin onu tanıdığı ismiyle Jam Master Jay'in sample konusunda zirvelerini görüyoruz ki, bu samplelar Kurtis Blow, Public Enemy, LL Cool J, Heavy D & The Boyz gibi kendi çağdaşlarının şarkılarından olduğu kadar, James Brown, Bob James, The Temptations şarkılarından da ustalıkla seçilip monte edilmiş. Radio Station, Papa Crazy ve I'm Not Going Out Like That modern hip hop/rap örnekleri olarak bu kanadın lokomotifleriyken, Tougher Than Leather ve Miss Elaine iki süper rap rock şarkısı tanımıyla göz kamaştırıyorlar. Bunda Rick Rubin'in parmağı olduğunu söylemeye bile gerek yok. Kapanışta yer alan Rag Time'da ise "brass rap" veya "jazz rap" gibi nefeslilerin dans ettiği enfes bir denemeyle albüme son noktayı koyuyorlar.
Tabii aralarda söz etmediğimiz They Call Us Run-D.M.C., Beats To The Rhyme ve Soul To Rock and Roll şarkılarıyla her biri kendi kıymetine sahip güçlü anlar yarattıklarını da ekleyelim.Tougher Than Leather'dan sonra üç Run DMC albümü daha çıkıyor ama hiçbiri 86 ve 88 albümlerinin ticari başarısına ve kalitesine ulaşamıyor. Tougher Than Leather'ın olayı bu kadarla kalmıyor. Albümün çıktığı yıl Rick Rubin'in yönettiği ve direkt VHS olarak piyasaya sürülen aynı adlı kötü bir suç filmi de çekiyorlar. Arkadaşlarını öldüren bir uyuşturucu baronu ve aynı zamanda kayıt şirketi sahibini bulup intikam almak için yollara düşen Run DMC'nin yolda ırkçı motor çetesi, sarışın hatunlar ve Beastie Boys ile karşılaşmalarını konu alan filmi henüz izleme şansına sahip olamadım. Ama büyüyü bozabilecek bu filmi bulsam izler miyim onu da tam kestiremiyorum. Ama izlemek istediğim 2018 tarihli ReMastered: Who Killed Jam Master Jay? adlı bir belgesel var ki, adından da anlaşılacağı üzere ne yazık ki 2002'de Queens'teki kayıt stüdyosunda kimliği belirsiz biri tarafından vurularak öldürülen Jason Mizell olayından bahsediyor. Hip hop dünyasında bitmeyen husumetlerin onlarca kurbanından biri olan Mizell'in vizyonu geniş DJ'liğinin verdiği ilham, günümüzde bile pek çok hip hop/rap şarkısında kendini gösterebiliyor. 30 Ekim'deki bu cinayetten sonra 6 Kasım'da Simmons ve Darryl McDaniels resmen Run DMC'nin müzik hayatına son verdiğini açıklıyorlar. İkili kendi yollarına gitse de bazı özel etkinliklerde biraraya gelip yine takılıyorlar. Run DMC isminin ölümsüzlüğü gittikleri her yerde peşlerinden geliyor. Onların mirasçısı olarak kimsenin gelmemesi de bu ölümsüzlüğü yıllardır koruyor. İster "Doğu Yakası" ister "Boom Bap", ister "Hardcore" densin, eğer bir hip hop kitabı ya da makalesi yazılıyorsa Run DMC her zaman oranın onur konuğudur.
1. Run's House
2. Mary, Mary
3. They Call Us Run-D.M.C.
4. Beats to the Rhyme
5. Radio Station
6. Papa Crazy
7. Tougher Than Leather
8. I'm Not Going Out Like That
9. How'd Ya Do It Dee
10. Miss Elaine
11. Soul to Rock and Roll
12. Rag Time
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder