21 Haziran 2011 Salı

Eins, Zwei Orchestra - 100 Colors


Stefan van Maurik (gitar, vokal) ve Lydia van Maurik-Wever (keyboard, vokal) adlı iki Hollandalı müzisyenden kurulu Eins, Zwei Orchestra, yılın heyecan veren gruplarından birisi. Yalnız bu heyecanı kime nasıl verir bilemem ama ait olmak istedikleri indie camiada çok çabuk kabul gördükleri ve hoş karşılandıkları bir gerçek. İşin bana heyecan veren kısmı ise, The Spirit That Guides Us adlı hardcore bir grupla üç albüm yapmış olan Stefan ile, Brown Feather Sparrow adlı indie pop/folk bir grupla yine üç albüm yapmış olan Lydia'nın yollarının kesiştiği nokta olması. Bu iki benzemez tür biraraya gelip ne yer, ne içerler denirse Eins, Zwei Orchestra bu sorulara verilecek en ciddi karşılıklardan biri olacaktır kanımca. Lâkin olaya çok düz bakmayacağız. Çünkü "ciddi" kelimesini kullandık. 100 Colors, zıt kutupların yakaladığı uyumu indie rock ve shoegaze ile taçlandıran bir birlikteliğin meyvesi.

Eins, Zwei Orchestra'yı tarif etmek için verilen örneklerin arasında bazı kırıntılar ve bilinen unsurlar dışında pek fazla bağdaştıramadığım MGMT, The Joy Formidable, The Pains Of Being Pure At Heart, Interpol gibi isimler var. Ama söylediklerine göre onları esas etkileyen şey bambaşka bir yerden geliyor. 1928-2000 yılları arasında yaşamış Avusturyalı çağdaş ressam ve mimar Friedrich Hundertwasser... İşte "ciddi" kelimesi burada devreye giriyor. Çünkü hiç alâka kuramadığımız iki sanat dalı arasında alâka kurabilme zorunluluğunu ortaya atan böylesi bir etkilenme, daha derin düşünmeye, sonra da derin anlamlar çıkarmaya zorluyor insanı. Ama "müzik" isteyenlerin gözü korkmasın. Neticede ortada Einstürzende Neubauten gibi bir hilkat garibesi yok.


Parlak renkler, organik formlar, güçlü bir bireysellik, insan ve doğa arasında bir barış sağlama gibi entellektüel amaçlara sahip Hundertwasser çalışmalarının Eins, Zwei Orchestra ikilisinin şarkılarına yansımasını akıcı ve aynı zamanda melankolik bestelerinin satır aralarında görmeye çalışacağız. Sanat gözünüz buna ne derece izin verir bilemem. Zaten herhangi bir sanat eserine bakışımızda şekillenen türlü yorumlar, görecelik evreninde mutlaka karşılığını bulacaktır. Mesela albüme adını veren 100 Colors şarkısının popüler yapısı ilk başta böyle derin okumalara fazla itibar ettirmeyen, ama kesinlikle tutkulu bir indie tadı taşıyor. Self-Taught / Non-Traditionally Educated, Jugendstil, Spiral, 1, 2, 3 Your Own Design (Third Skin), Tonight gibi başka şarkılar da shoegaze karanlığını kontrollü bir deneysellikle popüler kalıplara uyarlamaya çalışarak kendi mimari eserlerini yaratıyorlar. Kontrollü, çünkü eğer kontrolü kaybederlerse saçma sapan bir sözde sanat artığı olarak kenarda kalacaklarını biliyorlar. Başkası bu durumda "anlaşılmamayı" sanatın bir gereği olarak görür, bununla aptalca gururlanır. Oysa Eins, Zwei Orchestra anlaşılmak istiyor. Bu uğurda sanata, mimariye ve popüler formlara kendini açmış vaziyette.

1. Ecologically Naked
2. Roof Garden Love
3. 100 Colors
4. Jugendstil
5. Self-Taught / Non-Traditionally Educated
6. Spiral
7. Vienna Acoustics
8. 1, 2, 3 Your Own Design (Third Skin)
9. Schnell (Superficial Boys)
10. Tonight
11. 69 (R.I.P.)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder