Detroitli üçlü The Muggs, 2000 yılında kurulmuş bir hard/blues rock grubu. Milenyumdan bu yana adından da anlaşılacağı üzere Slave To Sound, Vol. 5 ile beşinci albümlerini yapmış bulunmaktalar. Kendi adlarını taşıyan 2005 yılına ait ilk albümlerini çok sevmiş, diğerlerini de dinledikten sonra en iyilerinin o olduğuna karar vermiştim. Müzik dünyasındaki 20. yıllarını geçiriyor oluşlarını beşinci albümleriyle pekiştiren The Muggs, sanırım en iyi albümünü yapmış. Sanırım diyorum, zira albümü ikinci dinleyişim ve ilkinden daha verimli geçti. Bu da demektir ki kendini hemen ele vermeyecek, dinledikçe serpilecek bir işle karşı karşıyayız. Gerçi açılış şarkısı Slave To Sound gayet sıradan geldi ve yine önceki sıradan albümlerinden birini daha yaptıkları yönünde endişelendirdi. Ama peşinden gelen Gator, kütür kütür rock parçalarının ilerleyen dakikalarda pusuda yattığını ilan etti adeta. Nitekim Gator ayarında sadece Patent Pending var görünse de, asıl pusuda yatanlar, grubun beslendiği blues rock öğelerini modernize ettikleri başka şarkılar. Hard blues rock ya da stoner blues gibi ara ve alt türlerle oynamayı seven, bu incelikleri yoğun bir rock bilinciyle çarpıştıran şık bir albüm Vol. 5...
Bana göre albümün en zirve şarkıları (ki Gator'ı da onlara dahil ederek) After The Ending ve hemen ardından gelen Eye To Eye. After The Ending, sanki bir trip hop şarkısını coverlayan rock grubundan çıkma gibi duruyor. Olağanüstü bir blues rock şarkısı olması yanında, psychedelic atmosferine western gizemi katan, kafayı bulmak üzere taş gibi bir trip. Eye To Eye ise benzer bir tribin daha tempolu hali. Öyle ki, şarkının yoğun akışına kapılıp gitmişken birden tüm enstrümanlar susup yerini davula bıraktığı bir anda sanki bir şaman ayininde gözünüzü açmış gibi hissedebiliyorsunuz. Buna benzer sürprizleri şarkı içlerinde yaptıkları kadar, bir şarkının tamamını da sürpriz olarak albüme koyabiliyorlar. Magnet and Steel'den söz ediyorum. Altı şarkı boyunca türlü rock varyasyonlarıyla işini sağlamlaştıran grup, Magnet and Steel'de dişi geri vokallerle ve yumuşak rock dokunuşlarıyla bildiğin doo-wop yapmış. Çok da leziz bir çeşni olmuş. Karizmatik southern rock Occupied Blues, alttan alta Deep Purple tadı aldığım Son and Daughter, gitarların dans ettiği Breaking My Own, biri sekiz buçuk dakikalık deneysel, diğeri kapanışa konan dört dakikalık alternatif versiyonlu The Boogens albümün öteki askerleri. Görüldüğü üzere dört tarafı dağlarla çevrili enfes bir rock albümü duruyor. İlk albümleri de gayet iyiydi. Ama dinleyici olarak benim için The Muggs'ın kariyeri Slave To Sound, Vol. 5 ile asıl şimdi başlıyor.
1. Slave to Sound
2. Gator
3. Occupied Blues
4. Patent Pending
5. After the Ending
6. Eye to Eye
7. Magnet and Steel
8. Son and Daughter
9. The Boogens
10. Breaking My Own
11. The Boogens (Alternate Mix)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder